نکاتی برای درمان اضطراب ناشی از جدایی در کودکان

درمان اضطراب ناشی از جدایی به چند روش انجام می‌گیرد که بیشتر آن‌ها روی یک یا چند نوع روان درمانی متمرکز است. درمان اضطراب ناشی از جدایی هم مانند بسیاری دیگر از مسائل کودکان هر چه زودتر آغاز شود شانس موفقیت آن بیشتر است. به همین دلیل اگر  فکر می‌کنید فرزندتان از این اختلال رنج می‌برد، باید او را نزد یک روانشناس یا روانپزشک ببرید. هم‌چنین می‌توانید با انجام چند کار به درمان اضطراب او کمک کنید.

روان درمانی شناختی-رفتاری یکی از روش‌های اصلی درمان اضطراب است که برای درمان اختلال اضطراب جدایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش از درمان اضطراب چند مهارت اصلی به کودکان آموزش داده می‌شود که عبارتند از مهارت‌های تشخیص احساسات اضطراب آور در رابطه با جدایی و شناسایی واکنش‌های فیزیکی آن‌ها نسبت به اضطراب. در طی درمان اضطراببا این روش کودکان یاد می‌گیرند افکار خود را در موقعیت‌های اضطراب‌آور شناسایی کنند و همین طور یاد می‌گیرند که چطور برای رویارویی با آن موقعیت‌ها عمل کنند.

هم‌چنین در درمان ضطراب به روش شناختی-رفتاری کودکان یاد می‌گیرند موفقیت و کارایی روش‌های خود برای مقابله با اضطراب را ارزیابی کنند. علاوه بر آن، روش‌های رفتاری از قبیل الگو سازی، نقش بازی و آموزش ریلکسیشن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. کودکان در موقعیت‌های چالش برانگیز مثل شرکت در جشن تولد بدون والدین و ماندن در خانه به همراه پرستار راهنمایی می‌شوند. کودکان یاد می‌گیرند این مهارت ها را به کار بگیرند و به تدریج با این موقعیت‌های دشوار رو به رو شوند. درمان‌گر و والدین بچه‌ها هم به خاطر موفقیت‌هایی که به دست می‌آورند آن‌ها را مورد تشویق قرار می‌دهند.

تحقیقات اخیر نشان داده است که شرکت والدین در درمان اضطراب می‌تواند، تا حد زیادی به تاثیر درمان و دوام آن کمک کند. به والدین آموزش داده می‌شود که چطور با کودکان‌شان تعامل داشته باشند تا ترس‌های کودک تقویت نشود. هم‌چنین آموزش می‌بینند که چطور کودک خود را تشویق کنند و به خاطر رفتار شجاعانه‌اش از او تعریف و تمجید کنند.

برای کودکانی که در شناسایی افکار خود مشکل دارند، ممکن است شکلی از بازی درمانی برای درمان اضطراب مورد استفاده قرار گیرد. در بازی درمانی از اسباب بازی، عروسک‌های خیمه شب بازی و وسایل هنری برای بیان احساسات استفاده می‌شود. درمان‌گر احساسات کودک را تایید می‌کند و به او کمک می‌کند تا برخی از دلایل بروز آن احساسات را درک کند. سپس روش‌های جایگزینی برای مقابله با آن احساسات در اختیار کودک قرار می‌دهد.

گاهی اوقات خانواده درمانی روش مناسبی برای حل مسائل مرتبط با اضطراب کودک است. در این روش والدین و در برخی از مواقع خواهر و برادر  کودک نیز شرکت دارند تا به این موضوع بپردازند که چطور کودک مبتلا به اختلال اضطراب روی زندگی بقیه‌ی اعضای خانواده تاثیر گذاشته، یا این‌که چطور اضطراب او نتیجه‌ی کنش‌های پنهان خانوادگی بوده است. خانواده درمانی هم‌چنین به ایجاد روحیه‌ی تیمی کمک می‌کند یعنی اعضای خانواده احساس می‌کنند که مشکل کودک، مشکل آن‌ها نیز است.

تکنیک‌های دیگری نیز برای درمان اضطراب مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال، حساسیت زدایی سیستماتیک کودک را به صورت تدریجی به جدایی عادت می‌دهد و حساسیت او را به این مسئله از بین می‌برد. تکنیک‌های ریلکسیشن مثل تنفس عمیق، دلداری دادن خود با زبان و بیو فیدبک نیز می‌تواندبه درمان اضطراب کودک کمک کند.

روش‌های کمک به کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی

نبایدها

• روزهایی که فرزند شما نمی‌خواهد به مدرسه یا مهد کودک برود اجازه ندهید در خانه بماند.
• فرزند خود را با تغییر برنامه‌ها یا فعالیت‌ها غافلگیر نکنید.
• نگذارید فرزندتان به اتفاق‌های بدی که احتمال وقوع‌شان نزدیک به صفر است فکر کند.
• او را به خاطر رفتارهای ناشی از ترس یا اضطراب جدایی تنبیه نکنید.