چند روش هنر درمانی برای درمان اضطراب
هنر درمانی میتواند در درمان اضطراب بسیار موثر باشد و تبدیل به یکی دیگر از ابزار سالم در جنگ با اضطراب موقتی یا مزمن شود. یکی از مزیتهای عمدهی هنر درمانی قابلیت آن در آرام کردن سیستم عصبی است. هنگامی که ذهن درگیر خلق کردن میشود، توجه ما از فکر و خیالهای نگران کننده دور میگردد.
وقتی توجه از خیالات نگران کننده منحرف میشود سیستم عصبی شروع به تنظیم شدن میکند و میتوانیم دسترسی بیشتری به بقیهی قسمتهای مغز، افکار، عواطف، همدلی و مهربانی داشته باشیم. همچنین هنر درمانی به ما اجازه میدهد عواطف خود را به صورت غیر کلامی بیان کنیم و همین طور کمک میکند که از افکار خود دور شویم و بیان تصویری یک وضعیت را به چشم ببینیم. این میتواند بین ما و موقعیتی که در آن قرار داریم فاصله ایجاد کند و اجازه دهد تا از زوایهی دیگری به شرایط نگاه کنیم. بهعلاوه، این عمل سادهی بیان خلاق ما را با حس درونی سر زندگی مرتبط میکند که میتواند بسیار روحیه بخش باشد.
در این مطلب به سه فعالیت که به ما در درمان اضطراب و رسیدن به آرامش یاری میرساند پرداختهایم:
شکل و شمایل اضطراب
این روش هم برای درمان اضطراب مفید است. برای این تمرین درمان اضطراب از هر وسیله یا روش هنری که دوست دارید استفاده کنید. میتوانید پاسخهای خود را طراحی یا نقاشی کنید یا میتوانید کلاژ درست کنید. این سوالات را در نظر داشته باشید:
- اگر اضطراب دارای بدن و شخصیت بود چه شکل و شمایلی داشت؟ چطور صحبت میکرد؟ چه میگفت؟ چه چیزی برایش مهم بود؟
- بدن و زندگی شما در چنگال اضطراب به چه شکل است؟ اگر اضطراب وجود نداشت به چه شکلی میبود؟
بیان اضطراب توسط خود اضطراب
این یکی از روشهای جالب درمان اضطراب است چون توجه آگاهانه به بدن و نقاشی حسی را در هم میآمیزد. بهتر است وقتی اضطراب دارید برای درمان اضطراب این تمرین را انجام دهید.
ابتدا یک کاغذ سفید، وسایل نقاشی، نوار چسب و هر چیز دیگر را که به آن علاقه دارید آماده کنید. کاغذ را به یک سطح صاف بچسبانید. چشمانتان را ببندید و یک سفر درونی را آغاز کنید. به حسی که اضطراب در بدن شما به وجود آورده توجه کنید. ببینید در کجای بدن احساس اضطراب دارید و این که از کجا میدانید این حس ، اضطراب است و نه چیز دیگر.
سپس چشمان خود را باز کنید و یک پاستل نقاشی، مداد شمعی یا هر وسیلهی دیگری که با آن نقاشی میکنید بردارید. دوباره چشمانتان را ببندید، مداد شمعی یا پاستل را روی کاغذ بگذارید و بدون اینکه آن را بردارید حرکتش دهید. این کار را طوری انجام دهید که انگار اضطراب دارد خودش را روی برگه بیان میکند. هرگاه احساس کردید حرکت یا بیان کامل شده دست نگه دارید.
اگر ذهن شما به قضاوت یا کنترل گرایش دارد از دست غیر غالب خود استفاده کنید. حالا به شکلی که کشیدهاید نگاه کنید. برگه را از این سمت به آن سمت بچرخانید تا یک شکل در آن نمایان شود. شاید یک چیز بی معنی باشد اما سعی کنید زیاد راجع به آن فکر نکنید.
با استفاده از رنگها یا وسایل دیگر تصویر را ظاهر کنید. سپس به مدت 5 دقیقه آزاد نویسی کنید. میتوانید در مورد فرآیند نقاشی اضطراب یا تصویر بنویسید. یا میتوانید از تصویری که به وجود آوردهاید این سوالات را بپرسید: «از من میخواهی چه چیزی را بدانم؟ چرا تو اینجا هستی؟»
اضطراب اغلب نقش محافظ ما را بازی میکند بنابراین جوابها میتواند این گونه باشد: «دارم از تو محافظت میکنم» «دارم تو را از دست احساسات بد محافظت میکنم» «میخواهم مطمئن شوم که کار درست را انجام میدهی» «دارم کاری میکنم که مطمئن باشم دست آخر سر از خیابانها در نمیآوری» «دارم کاری میکنم که خیالم راحت باشد صدمهای نمیبینی.»
کلاژ آرامش و امنیت
در این تمرین باید یک یادآوری بصری از یک مکان امن خلق کنیم. این تمرین نیز به کاهش ترس و درمان اضطراب کمک میکند.
چند کاغذ سفید، مجله، عکسهای قدیمی، ماژیک و چسب ماتیکی بردارید. چند نفس عمیق بکشید. به خاطرات خود سفر کنید و لحظاتی که در آن احساس راحتی و امنیت داشتید را به خاطر بیاورید.این موقعیت میتواند یک مکان و یا بودن با یک شخص باشد. اگر چنین خاطرهای را به یاد نمیآورید بهجای آن مکان یا فردی را که برایتان آرامشبخش و دلپذیر است تصور کنید.
شروع به ورق زدن مجلات کنید. عکسهایی را که توجه شما را جلب میکنند و یادآور آن خاطره یا تصور آسایش و لذت هستند ببرید و در بیاورید. بهجای اینکه بهدنبال عکس مناسب بگردید، بگذارید عکسها شما را انتخاب کنند.
منظور این است که عکسهایی را انتخاب کنید که توجه شما را به خود جلب میکنند حتی اگر بی معنی باشند یا با آن تصوری که در ذهن شما است همخوانی نداشته باشند. شاید یک حس درونی شما را به سمت این عکسها میکشد، شاید هم روی این عکس بیشتر میمانید ولی از روی عکسهای دیگر زود میگذرید.
وقتی کار تمام شد میتوانید از این عکس برای یادآوری امنیت و آرامش استفاده کنید. سعی کنید خود را در آن مکان امن و دلپذیر تصور کنید و حسی را که به شما میدهد لمس کنید. تماس حواس خود را به کار بگیرید تا آن حس را درک کنید.