تفاوت عمل لیزیک و PRK

PRK یک نوع جراحی انکساری است که برای درمان نزدیک‌بینی، دوربینی و آستیگماتیزم استفاده می‌شود. PRK اولین نوع جراحی لیزر بود که برای بهبود بینایی استفاده شد و تقریبا می‌توان عنوان پدر لیزیک را به آن داد. با این‌که دوران نقاهت PRK طولانی‌تر از لیزیک است، هنوز هم از آن استفاده می‌شود و نسبت به لیزیک برای بعضی بیماران مناسب‌تر است. 

مثل لیزیک و دیگر انواع عمل لیزر چشم، در PRK هم شکل قرنیه با استفاده از لیزر تصحیح می‌شود تا نور به درستی وارد چشم شود و بینایی بهبود یابد. تفاوت اصلی لیزیک و PRK مرحله‌ی اول عمل است. در عمل لیزیک با استفاده از لیزر یا میکروکراتوم یک شکاف باریک روی قرنیه ایجاد می‌شود. سپس شکاف بلند می‌شود تا بافت زیرین قرنیه قابل دسترسی باشد. اما در PRK لایه‌ی نازک سطحی قرنیه پیش از شکل دادن آن به کلی برداشته می‌شودو بافت پوششی چشم خود را پس از چند روز ترمیم می‌کند. 

هم‌چنین نوعی دیگر از عمل PRK وجود دارد که لازک نام دارد. در این عمل به‌جای لیزر با استفاده از ابزار جراحی، بافت رویی چشم برداشته می‌شود و در نهایت سر جایش قرار می‌گیرد. از آن‌جایی که لازک نسبت به PRK دیرتر نتیجه می‌دهد دیگر از استفاده نمی‌شود. 

مقایسه PRK و لیزیک

نتایج نهایی PRK و لیزیک تقریبا یکسان هستند، اما دوران نقاهت PRK طولانی‌تر است، چون ترمیم شدن و تولید سلول‌های بافت پوششی چشم چند روز طول می‌کشد. هم‌چنین در چند روز اول پس از PRK احتمال بروز عفونت بیشتر است. بیمارانی که عمل لیزیک انجام می‌دهند معمولا ناراحتی کمتری دارند و بینایی‌شان زودتر بهبود می‌يابد، اما پس از PRK  بینایی به صورت تدریجی بهبود می‌یابد و چند هفته‌ای طول می‌کشد تا بینایی به بهترین حالت خود برسد. 

البته عمل PRK نکات مثبتی هم دارد. از آن‌جایی که در این عمل لایه‌ی رویی چشم برداشته می‌شود، جراح می‌تواند به تمام قسمت‌های زیرین آن دسترسی داشته باشد. در شرایطی که قرنیه نازک است و نمی‌توان روی آن عمل لیزیک انجام داد، PRK کاملا به کار می‌آید. نکات مثبت PRK شامل موارد زیر می‌شوند:

• عمق نفوذ لیزر نسبت به لیزیک کمتر است
• برای کسانی که قرنیه‌ی نازک دارند مناسب است
• شکاف در چشم ایجاد نمی‌شود و احتمال بروز مشکلات کاهش می‌يابد
• خطر کم شدن ضخامت قرنیه کاهش می‌یابد