راهنمای هفته به هفته دوران بارداری
در تمامی مراحل بارداری، از مراحل پراسترس آزمایشات بارداری و افزایش وزن گرفته تا مراحل پر از ذوق و شوق ازجمله خرید لباس‌های بارداری و حمام نوزاد، همه و همه سرشار از انتظار، برنامه‌ریزی و به‌سرانجام رسیدن است. جدول زمان‌بندی و راهنمایی که ما در این‌جا ارائه می‌دهیم به شما کمک می‌کند تا دوران بارداری با استرس کمتری سپری کنید. پس یک مداد بردارید، پاهای‌تان را روی هم بیندازید و از دوران بارداری لذت ببرید.
هفته اول
درواقع شما هنوز باردار نیستید. بارداری از اولین روز از آخرین عادت ماهانه آغاز می‌شود. بنابراین اگرچه گفته می‌شود که مدت زمان بارداری 40 هفته است، اما در حقیقت شما به‌مدت 38 هفته نوزاد را درون رحم حمل می‌کنید.
حال چه باید کرد:
- روزانه یک قرص ویتامین مخصوص دوران بارداری را مصرف کنید که حداقل دارای 400 میکروگرم فولیک اسید باشد؛ این نوع از ویتامین B از بروز نقص در لوله‌های عصبی، نظیر بیماری اسپینا بیفیدا (مهره شکاف‌دار)، جلوگیری می‌کند.
- تمامی عادات ناسالم خود مثل سیگار کشیدن یا نوشیدن مشروبات الکلی را کنار بگذارید. همین الان شروع کنید.
هفته دوم
تخمک‌گذاری انجام می‌شود. برای بالا رفتن احتمال بارداری، یک تا دو روز قبل از تاریخ تخمک‌گذاری رابطه‌ی جنسی داشته باشید.
حال چه باید کرد:
- همواره تحرک داشته باشید. متخصصین توصیه می‌کنند در طول بارداری حداقل 30 دقیقه در روز ورزش کنید.
- به‌دنبال یک متخصص زایمان یا ماما بگردید. بسیاری از متخصصین زنان و زایمان سرشان شلوغ است.
هفته سوم
ممکن است باردار باشید اما هیچ علائمی مشاهده نخواهید کرد.
حال چه باید کرد:
- بدون مشورت با متخصص زنان و زایمان هیچ دارویی مصرف نکنید. به‌ویژه از مصرف تمامی محصولات شامل ویتامین A و مشتقات آن، مثل رتین A Retin-A ، یا آکوتان اجتناب کنید. البته برخی شرایط نظیر آسم یا دیابت نیاز به درمان مستمر دارند، بنابراین پیش از قطع هریک از داروها حتما با متخصص زنان و زایمان مشورت کنید.
- اگر قبلا واکسن آنفولانزا نزده‌اید، حتما این‌کار را انجام دهید.
هفته چهارم
جواب مثبت است: شما باردار هستید! ممکن است کمی ورم داشته باشید، خسته و بداخلاق می‌شوید و کمی درد در سینه‌ها احساس می‌کنید، احتمالا حالت تهوع و تکرر ادرار خواهید داشت. اما اگر هریک از این علائم را نداشتید، جای نگرانی نیست کاملا طبیعی است.
حال چه باید کرد:
- یک سوتین محکم‌تر تهیه کنید، به‌ویژه اگر سینه‌های‌تان در حال بزرگ شدن هستند. بسیاری از خانم‌ها در هفته‌های نخست با افزایش اندازه‌ی سینه‌ها مواجه خواهند شد.
- درمعرض مواد شیمیایی و دود سیگار، قلیان و دیگر موارد قرار نگیرید. از همسر خود بخواهید تا وظیفه‌ی بیرون بردن زباله‌ها را به‌عهده بگیرد؛ به‌ویژه مدفوع گربه که دارای انگل‌هایی است که موجب توکسوپلاسموز می‌شود (عفونتی که به جنین آسیب می‌زند). هم‌چنین از او بخواهید تا از این به‌بعد وظیفه‌ی بنزین زدن خودرو شما را تقبل کند.
هفته پنجم
باوجود این‌که در این زمان جنین تنها به‌اندازه‌ي یک دانه شن است، اما قلب او شروع به پمپاژ خون می‌کند و دیگر ارگان‌های حیاتی نیز در شرف شکل‌گیری و رشد است و دست و پاها کم‌کم ظاهر می‌شوند. در این زمان کم‌کم با چالش مغزی بارداری روبه‌رو خواهید شد.
حال چه باید کرد:
- اگر فکر می‌کنید این‌کار به شما کمک می‌کند، درمحل کار یا محل زندگی لیستی تهیه کنید تا به عملکرد ضعیف ذهن شما کمک کند.
- به متخصص زنان و زایمان خود مراجعه کنید. اغلب متخصصان زایمان می‌خواهند بین هفته‌ی شش تا دهم بارداری، اولین جلسه را با شما داشته باشند.
هفته ششم
حال که بارداری بیشتر به واقعیت نزدیک می‌شود، ممکن است کمی نگران سقط جنین باشید.
حال چه باید کرد:
- مطمئن باشید که به‌جز رفتارهای افراطی، مانند مصرف مواد مخدر، هیچ‌چیز نمی‌تواند سبب سقط جنین شود. تحقیقات نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی مستقیم میان سقط جنین در هفته‌های ابتدایی و مصرف روزانه بیش‌از 300 میلی‌گرم کافئین است. بنابراین رفتار امن را انجام دهید و مقدار مصرف خود را محدود کنید.
- به این فکر کنید که چه‌وقت قضیه را با خانواده، دوستان و یا مدیرتان درمیان بگذارید. البته بسیاری از خانم‌ها ترجیح می‌دهند تا انتهای سه ماهه نخست که خطر سقط جنین از بین می‌رود، موضوع را مطرح نکنند.
هفته هفتم
اندازه جنین دو برابر می‌شود اما هم‌چنان کمتر از نیم اینچ است. با افزایش هورمون‌های بارداری، حالت تهوع و حالت بد صبحگاهی نیز بدتر می‌شود یا شاید 24 ساعته گرسنه باشید.
حال چه باید کرد:
- اگر حالت تهوع دارید در طول روز چند وعده کوچک غذا بخورید، به‌ویژه همراه با زنجبیل و مرکبات؛ از عطرهای خیلی قوی پرهیز کرده و از دست‌بندهای طبی فشار سنج استفاده کنید.
- سعی کنید غذاها را زیاد نجوید: در سه ماهه نخست افزایش وزن کم خواهد بود. اما اگر همیشه گرسنه هستید و ولع خوردن دارید، اصلا احساس گناه نکنید.
هفته هشتم
احتمالا متخصص زنان و زایمان اولین سونوگرافی را انجام خواهد داد و به صدای نوزاد گوش خواهد کرد. وقتی که قادر به دیدن جنین و شنیدن صدای او باشید، یعنی این‌که خطر سقط جنین تا حدود 2 درصد کاهش خواهد یافت. هم‌چنین متخصص زنان و زایمان زمان زایمان شما را مشخص می کند، هرچند که تعداد خانم‌هایی که دقیقا در تاریخ تعیین‌شده زایمان می‌کنند اندک است.
حال چه باید کرد:
- هرچند که ممکن است تاریخ زایمان به‌نظر خیلی دور بیاید، اما از هم‌اکنون شروع به خواندن کتاب‌های مراقبت از نوزاد کنید. بعد از تولد نوزاد دیگر زمانی برای مطالعه باقی نخواهد ماند.
هفته نهم
فشار رحم بزرگ‌شده بر مجاری ادراری ممکن است منجر به چکیدن مقداری ادرار شود.
چه باید کرد:
- تمرینات کگل را آغاز کنید: ماهیچه‌های اطراف مهبل را فشار داده و منقبض کنید انگار که می‌خواهید مانع از ریختن ادرار شوید؛ این تمرینات را چند دفعه در روز و در هر دفعه چندین بار تکرار کنید. این تمرینات باعث قوی شدن ماهیچه‌های کف لگن شده و هنگام زایمان به شما کمک خواهد کرد.
هفته دهم
اکنون اندازه جنین 2.5 سانتی‌متر رسیده است. درست زمانی که عوارض جانبی بد بارداری رو به اتمام است، اضطراب و نگرانی شما در رابطه با سلامت نوزاد افزایش می‌یابد.
چه باید کرد:
- اگر 35 سال یا بیشتر سن دارید، حتما باید در مراجعه به متخصص زنان و زایمان سلامت ژنتیکی جنین یا آزمایشات تشخیصی مثل نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (CVS) را مطرح کنید. در این آزمایشات احتمال هرگونه نقص مادرزادی بررسی می‌شود و معمولا بین هفته‌ی 10 تا 12 بارداری انجام می‌شوند. ممکن است مطب متخصص زنان و زایمان اقدام به ارائه مشاوره نیز بکند؛ اما اگر این‌طور نبود حتما تقاضای ارجاع به یک مشاور ژنتیک را بدهید.
هفته یازدهم
در این دوران اصطلاحا مدام ویار می‌کنید و هر چیزی را می‌خواهید بخورید؛ از چیزبرگر گرفته تا حتی گچ. علاقه به خوردن مواد غیرخوارکی را اصلاحا «پیکا» گویند و می‌تواند نشانگر کمبودی در رژیم غذایی شما باشد. در این هفته تقریبا تمامی ارگان‌های جنین شروع به کار وفعالیت می‌کند و اندام‌های تناسلی شروع به شکل‌گیری می‌کند.
چه باید کرد:
- اگر پیکا دارید حتما با متخصص زنان و زایمان خود تماس بگیرید.
- اگر آزمایش زجاجی گردن را انجام داده‌اید حتما با متخصص زنان و زایمان خود درمیان بگذارید؛ چراکه این آزمایش نشان‌دهنده‌ی سندروم دان و دیگر اختلالات کروموزومی است. این آزمایش باید بین هفته 11 تا 14 انجام شود.
هفته دوازدهم
رحم شروع به رشد به‌طرف بیرون کرده و از استخوان محافظ لگن جلوتر می‌رود. در انتهای دوران بارداری، رحم تقریبا 1000 برابر اندازه‌ی عادی خواهد شد. حالا دیگر همه متوجه بارداری شما می‌شوند به‌ویژه اگر نوزاد اول خود را باردار هستید.
چه باید کرد:
- از حالا به‌بعد از فعالیت‌هایی که ریسک زمین خوردن یا آسیب و ترومای شکمی را افزایش می‌دهند، نظیر اسب‌سواری، پرهیز کنید. هم‌چنین از انجام ورزش‌هایی که در آن کمر صاف روی زمین قرار می‌گیرد دوری کنید. زیرا جنین شما در حال رشد است و این حرکات ممکن است سبب وارد آمدن فشار زیادی روی یکی از رگ‌های اصلی و کاهش جریان خون جریان خون منتهی به رحم شود.
هفته سیزدهم
حال که سه ماهه‌ی نخست را پشت سر گذاشتید، باید شروع به غذا خوردن به اندازه‌ی دو نفرکنید. طوری برنامه‌ریزی کنید که در طول هفته 14 حدود 5.5 کیلوگرم اضافه کنید.
حال چه باید کرد:
- برای اطمینان از رشد نوزاد بدون این‌که وزن زیادی اضافه کنید، باید با مصرف غذاهای سالم، روزانه 300 کالری اضافه دریافت کنید.
- شروع به خرید لباس‌های بارداری کنید. بسیاری از مغازه‌های فروش لباس‌های بارداری، برجستگی شکم مصنوعی دارند که می‌توانید با استفاده از آنها اندازه و سایز چند ماه آینده خود را حدس بزنید.
هفته چهاردهم
با بازیابی دوباره‌ی انرژی (و پایان ناخوشی صبحگاهی) ممکن است حتی فکر شرکت در یک ماراتون به ذهن‌تان برسد. اما ورزش را درحدی انجام دهید که درحین انجام حرکات بتوانید بدون گرفتن نفس، به‌راحتی صحبت کنید.
حال چه باید کرد:
هفته پانزدهم
این هفته را «دریچه فرصت‌ها» می‌نامند چراکه بسیاری از آزمایشات تشخیصی و عکس‌برداری در این هفته امکان‌پذیر می‌شود و این شمایید که باید تصمیم بگیرید که آنها را انجام دهید یا نه.
حال چه باید کرد:
- برای انجام آزمایش چند نشانگر یا آمنیوسنتز مراجعه کنید. از طریق آزمایش چند نشانگر می‌توان به وجود اختلالات کروموزومی ازجمله سندروم داون، نقص در لوله‌های عصبی نظیر بیماری اسپینا بیفیدا و دیگر نقص‌ها پی برد. آزمایش آمنیوسنتز نیز برای پی بردن به اختلالات کروموزومی یا دیگر مشکلات موثر است. هر دوی این آزمایش‌ها بین هفته 15 و 20 بارداری انجام می‌شوند.
هفته شانزدهم
گاهی بین هفته 16 تا 22، حرکت نوزاد را احساس می‌کنید.
حال چه باید کرد:
- باید ببینید که آیا می‌خواهید از جنسیت نوزاد اطلاع پیدا کنید یا نه. بسیاری از پزشکان بین هفته 16 تا 20 سونوگرافی دقیقی انجام می‌دهند که اغلب جنسیت نوزاد در آنها مشخص می‌شود.
هفته هفدهم
ممکن است خواب‌های آشفته ببینید که بیشتر مواقع نشان‌دهنده نگرانی و اضطراب شما درباره‌ی نوزاد و مسئولیت‌های مادری است.
حال چه باید کرد:
- یک بالشت بارداری خوب برای زیر بدن خود تهیه کنید تا خواب راحتی داشته باشید.
- به کلاس‌های آموزشی تولد نوزاد نیز سری بزنید. ظرفیت این کلاس‌ها سریع تکمیل می‌شود.
هفته هجدهم
در این زمان دچار تکرر ادرار خواهید شد. اما این امر غیرقابل اجتناب است زیرا با رشد نوزاد، مجاری ادراری مدام تحت فشار قرار می‌گیرند.
چه باید کرد:
- درطول روز مایعات زیادی مصرف کنید (البته به‌جز قهوه یا چای که مدر هستند) اما شب‌هنگام و قبل از رفتن به رخت خواب، مصرف مایعات را محدود کنید.
هفته نوزدهم
اکنون که حال‌تان بهتر است، بهتر است زمان بیشتر و بهتری را با همسر خود بگذرانید و رابطه جنسی داشته باشید! به‌جز در موارد خاصی که زن دارای مشکل خاصی است داشتن رابطه جنسی در طول دوران بارداری برای اکثر خانم‌ها بی‌خطر است.
چه باید کرد:
- تا بچه به‌دنیا نیامده از روزهای خود نهایت استفاده را ببرید: به سینما بروید، برای شام بیرون بروید و با یکدیگر قدم بزنید؛ بدون این‌که نیاز به پرستار کودک باشد.
هفته بیستم
تا این‌جا نصف راه را پیموده‌اید و این بدان معنا است که رحم به ناف رسیده است و شما احتمالا احساس خوبی دارید و فکر می‌کنید که باید کم کم خانه را برای مهمان جدیدتان تمیز و مرتب و آماده کنید؛ از این احساس لذت ببرید، اما خودتان را خسته نکنید.
چه باید کرد:
- اگر قصد دارید اتاق خواب نوزاد را رنگ کنید یا یک فرش جدید در خانه پهن کنید، این کار را سریع انجام دهید تا پیش از به دنیا آمدن نوزاد اتاق کمی هوا بخورد و بوی رنگ برود.
هفته بیست و یکم
اگر 35 سال یا بیشتر سن دارید، فشار خون یا دیابت مزمن دارید یا اگر چندقلو باردار هستید ریسک ابتلا به پره اکلامپسی (مسمومیت بارداری) در شما بالاتر است. این اتفاق در همین زمان رخ می‌دهد اما معمولا تا سه ماهه سوم ادامه یافته و پیشرفت می‌کند.
چه باید کرد:
- اگر علائم پره اکلامپسی (مسمومیت بارداری) را مشاهده کردید، سریع با متخصص زنان و زایمان خود تماس بگیرید. علائم پره اکلامپسی عبارتند از: ورم (به‌ویژه ورم دست‌ها و صورت)، افزایش ناگهانی وزن، سردرد، حالت تهوع یا استفراغ یا تغییرات بصری.
هفته بیست و دوم
در این دوره ممکن است دچار هموروئید (بواسیر) و یبوست شوید. از طرفی جنین حدود نیم کیلوگرم وزن اضافه می‌کند.
چه باید کرد:
- مصرف مایعات و غذاهای سرشار از فیبر را بالا ببرید. اما پیش از مصرف هرگونه داروی ملین یا مسهل حتما با متخصص زنان و زایمان خود مشورت کنید.
هفته بیست و سوم
احتمالا متخصص زنان و زایمان در این زمان مسافرت‌های راه‌دور را ممنوع می‌کند و دلیل آن هم ناامن بودن یا خطرناک بودن سفر برای شما نیست، بلکه این است که درصورت وضع حمل به متخصص زنان و زایمان دسترسی داشته باشید.
چه باید کرد:
- اگر برای آخرین بار می‌خواهید از روزهای بدون نوزاد خود استفاده کنید، این آخرین فرصت شما است.
هفته بیست و چهارم
اگر سن شما 30 یا بیشتر است، سابقه خانوادگی دیابت، چاقی بیش از حد دارید، ریسک دیابت بارداری در شما افزایش می‌یابد. این بیماری هیچ نشانه‌ی خاصی ندارد.
چه باید کرد:
- حتما برای آزمایش میزان گلوکز خون به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید تا پی به وجود یا عدم وجود دیابت بارداری ببرید. این آزمایش در هفته‌های 24 و 28 بارداری انجام می‌شود.
هفته بیست و پنجم
ممکن است دچار سوزش معده و گرفتگی عضلات پا شوید، مخصوصا در طول شب.
چه باید کرد:
- از آنتی‌اسید tums استفاده کنید. این داروها به نوزاد صدمه‌ای نمی‌زنند و سوزش معده را رفع می‌کنند.
- برای جلوگیری از گرفتگی عضلات پا، قبل از خواب پاها را بکشید مخصوصا ساق‌پاها. هم‌چنین از ایستادن یا نشستن طولانی مدت در یک حالت اجتناب کنید.
هفته بیست و ششم
در این زمان بیشتر احساس خستگی می‌کنید و کارهای ناتمام بیشتری خواهید داشت. جنین زمان طولانی‌تری را می‌خوابد و معمولا هم‌زمان با شما می‌خوابد و وقتی چشم‌ها را باز می‌کند، پلک می‌زند.
چه باید کرد:
- اگر پس‌از زایمان به محل کار خود باز می‌گردید، حتما به‌دنبال پرستار کودک باشید. ظرفیت مراکز نگهداری از نوزادان خیلی سریع تکمیل می‌شود و پیدا کردن پرستار کودک کمی مشکل می‌شود.
- عادت چرت زدن روزانه به سراغ شما می‌آید. اما باید عادت خوابیدن‌های کوتاه مدت 20 دقیقه‌ای روزانه را کنترل کنید تا زمانی‌که بچه به‌دنیا آمد، با مشکل روبرو نشوید.
- لیستی برای نام‌گذاری کودک خود تهیه کنید و به این فکر کنید که آیا می‌خواهید نظر دیگران را در این‌باره جویا شوید یا خیر.
هفته بیست و هفتم
در این زمان ممکن است روی ترازو رفتن کمی باعث ناراحتی شما شود:.از این‌جا به بعد هر هفته حدود نیم کیلوگرم به وزن شما اضافه می‌شود و این به معنای 300 کالری اضافه در روز است.
چه باید کرد:
- غذاهای دارای فیبر بالا مصرف کنید. مثل میوه، سبزیجات و غلات؛ با این غذاها زودتر احساس سیری می کنید.
هفته بیست و هشتم
به سه ماهه سوم خوش آمدید! در این زمان انقباضات براکستون هیکس شروع می‌شوند و انقباضات متناوب شکمی را حس خواهید کرد.
چه باید کرد:
- با علائم زایمان واقعی آشنا شوید: انقباضاتی که در بازه‌های زمانی معمول رخ می‌دهند و به‌مرور شدیدتر می‌شوند و با حرکت ازبین نمی‌روند، خون‌ریزی، کمردرد متناوب، افزایش ترشحات زنانه و یا تغییر رنگ این ترشحات به رنگ قهوه‌ای و دفع پلاگین مخاطی.
- از متخصص زنان و زایمان خود درباره تعداد دفعاتی که جنین ضربه می‌زند سوال کنید زیرا بدین وسیله می‌توان سلامت جنین را ارزیابی کرد.
هفته بیست و نهم
نوزاد درون شکم‌تان که اکنون به اندازه یک توپ بسکتبال شده است، ممکن است به خم شدن‌های شما برای بستن بندکفش یا اصلاح موهای پا، عادت کند. اما باید بدانید که جنین بی‌اندازه به نور و صدا حساس است.
چه باید کرد:
- برای افزایش فضا در شکم سعی کنید تا جایی‌که می‌توانید صاف بایستید و صاف بنشینید.
- درطول روز چندین وعده غذای کم بخورید تا به شکم فشار نیاید.
هفته سی‌ام
با بزرگ‌تر شدن نوزاد و رسیدن به دیافراگم، نفس کشیدن برای شما مشکل خواهد شد. بعدا که نوزاد کمی پایین‌تر در لگن جای بگیرد، کمی راحت‌تر خواهید شد.
چه باید کرد:
- با ورزش، استقامت و طاقت خود در هنگام زایمان را افزایش دهید، مگر این‌که دکتر به شما توصیه کرده باشد که ورزش نکنید. اگر احساس تنگی نفس کردید، از شدت ورزش خود بکاهید
- وضعیت بیمه خود را بررسی کنید. تمامی ملزومات و مدارک لازم برای اضافه کردن نوزاد به خدمات بیمه‌ی‌تان را فراهم کنید.
- خود را بیمه‌ی عمر کنید و یک وصیت‌نامه‌ی قانونی تنظیم کنید و حق حضانت را معین کنید.
هفته سی و یکم
با تنگ شدن فضای درون رحم، ازشدت ضربات لگد زدن نوزاد کاسته می‌شود. این امر طبیعی است.
چه باید کرد:
- اگر تعداد دفعات و شدت حرکت‌های نوزاد درون رحم کاهش چشم‌گیری پیدا کرد حتما با متخصص زنان و زایمان خود تماس بگیرید.
- اگر قصد دارید کسی را برای کمک در مراحل پیش‌زادی استخدام کنید، با کاندیداها مصاحبه کنید.
- اگر نوزادتان پسر است، حتما تاریخ و مراسم ختنه را نیز شخص کنید.
هفته سی و دوم
بارداری کمی خسته‌کننده می‌شود. مشخص کردن تاریخ و جزئیات جشن تولد نوزاد می‌تواند هیجان را به شما بازگرداند.
چه باید کرد:
- مزایای اتمام مرخصی زایمان را مطالعه کنید.
- با مشاوران شیردهی مشورت کنید.
- مقدمات جشن را فراهم کنید.
- تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید بند ناف نوزاد را در بانک خون قرار دهید یا نه و اگر جواب مثبت است حتما یک بانک خون بند ناف مناسب پیدا کنید.
هفته سی و سوم
ذهن خود را خیلی درگیر نوع زایمان نکنید. حتی اگر می‌خواهید زایمان طبیعی داشته باشید، تقریبا یک سوم شانس اجبار به سزارین وجود خواهد داشت.
چه باید کرد:
- یک لیست یک صفحه‌ای کوچک درباره برنامه زایمان تهیه کنید و در آن تمایلات خود برای نوع زایمان و تسکین درد را بنویسید اما خیلی وارد جزئیات نشوید.
- درباره سزارین مطالعه کنید و بیشتر بدانید.
- به بخش زنان و زایمان بیمارستانی که برای زایمان انتخاب کرده‌اید سر زده و آن‌جا را از نزدیک ببینید.
هفته سی و چهارم
ممکن است درباره‌ی نظافت و آماده بودن خانه برای ورود نوزاد وسواس داشته باشید و خود و همسرتان را دیوانه کنید. در نظر داشته باشید که تمام آن‌چه احتیاج است از قبیل صندلی کودک مخصوص ماشین، مکانی برای خواب نوزاد، پوشک و چند لباس اصلی است.
چه باید کرد:
- یک صندلی کودک برای ماشین تهیه کنید و نصب آن را آن‌قدر تمرین کنید تا کاملا یاد بگیرید.
- در کلاس‌های شیردهی شرکت کنید.
- آلارم‌ها و هشداردهنده‌های دود و مونوکسید کربن را در تمام خانه نصب کنید و درجه‌ی آبگرم‌کن را کم کنید، حداکثر تا 120 درجه فارنهایت.
هفته سی و پنجم
احتمال این‌که بدون آگاهی شما، بدن میزبان باکتری استرپتوکوک گروه B باشد زیاد است. اگر این باکتری در بدن جمع شده و درمان نشود، می‌تواند نوزاد را نیز در زمان تولد مبتلا کند.
چه باید کرد:
- بین هفته 35 تا 37 بارداری حتما تست ابتلا به استرپتوکوک گروه B را انجام دهید.
- یک پزشک متخصص اطفال خوب پیدا کنید. زیرا نیاز است پس از زایمان نوزاد کاملا معاینه شود.
- برای آماده‌سازی زایمان، ماساژ روزانه قبل از زایمان را انجام دهید.
هفته سی و ششم
در مراحل نزدیک به زایمان نوزاد، لگن پایین‌تر می‌آید. این امر باعث آسودگی تنفس می‌شود، اما تکرر ادرار شما بیشتر خواهد شد.
چه باید کرد:
- با دوستان و خانواده خود صحبت کنید تا پس از به‌دنیا آمدن بچه به شما کمک کنند.
هفته سی و هفتم
ممکن است از سینه‌ها آغوز ترشح شود که غذای آغازین نوزاد است. علاوه بر این ممکن است سینه‌ها بسیار بزرگ و سنگین شوند و از دکتر خود بخواهید که تاریخ زایمان را زودتر قرار دهد.
چه باید کرد:
- پد سینه و سوتین مناسب شیردهی بخرید. ترجیحا سوتینی بخرید که قابلیت تغییر بندها و اندازه را داشته باشد زیرا اندازه‌ی سینه‌ها بعداز وضع‌حمل و شیردهی تغییر خواهد کرد.
- سعی کنید که زایمان را جلو نیندازید. ریسک ابتلا به بیماری‌های تنفسی و دیگر اختلالات در نوزادانی که زودتر از موعد به‌دنیا می‌آیند، بیشتر است.
- اگر مرخصی زایمان شما به‌پایان رسیده و باید به محل کار خود بازگردید و می‌خواهید نوزاد را با شیر خود بزرگ کنید، مکان مناسبی برای دوشیدن شیر خود درون شیشه شیر انتخاب کنید.
- حتما لیستی از وضعیت کارهای روزانه خود تهیه کنید تا درصورتی‌که برای زایمان نیاز به ترک سریع محل کار شدید، در دسترس باشد.
هفته سی و هشتم
اکنون دوران بارداری تقریبا تمام شده است و کرک‌های جنینی یعنی همان موهای نازکی که بدن نوزاد را می‌پوشاند کم‌کم از بین می‌روند.
چه باید کرد:
- وسایل خود را جمع کنید. معمولا در بیمارستان لوازم بهداشتی اصلی و لباس را دراختیار شما می‌گذارد. اما به‌همراه داشتن وسایل زیر ضروری است: چرب لب (تقویت‌کننده لب) و آب‌نبا برای مرطوب‌سازی دهان درطول وضع‌حمل، کش مو، توپ تنیس که درون یک کیف لوله‌شکل قرار گرفته است برای این‌که همسرتان با آن کمرتان را ماساژ دهد.
- با شروع انقباض‌هایی که هر پنج تا 10 دقیقه رخ می‌دهند و یا با پاره شدن کیسه‌ی آب، با متخصص زنان و زایمان خود تماس بگیرید تا راهی بیمارستان شود.
هفته سی و نهم
اگر هنوز هم سر کار می‌روید و می‌خواهید زودتر از موعد مقرر محل کار را ترک کنید، خیلی به خود سخت نگیرید.
چه باید کرد:
- آرام باشید. یک کتاب خوب درباره شیردهی پیدا کرده و بخوانید. بخوابید.
هفته چهلم
اگر هنوز زایمان نکرده‌اید، پزشک متخصص زنان و زایمان شما را دقیق معاینه می‌کند. در برخی موارد دو هفته پس از تاریخ تعیین‌شده زایمان، به زنان مهلت داده می‌شود و اکثرا تا آن تاریخ زایمان می‌کنند.
چه باید کرد:
- از این روزهای پایانی که نوزاد درون شما حرکت می‌کند، لذت ببرید. باور کنید که پس از زایمان حتما دلتنگ این احساس خواهید شد.
منبع : Fitpregnancy
