نکاتی در خصوص تدریس خصوصی به دانش‌آموزان بدقلق

تبدیل شدن به یک معلم خوب کار آسانی نیست، این کار مستلزم صبر و تمرین زیادی برای کنار آمدن با دانش‌آموزان و اجتناب از انجام تکلیف برای آن‌ها است و درعین حال باید معلم خوبی باشید. کار کردن با برخی دانش‌آموزان آسان نیست اما روش‌های مشخصی برای حل این مشکلات در تدریس خصوصی وجود دارد. شناخت رفتاری دانش‌آموز کمک زیادی به معلم در طول تدریس خصوصی می‌کند.

این دانش‌آموزان احساس ناامیدی دارند و به راحتی سرخورده می‌شوند. معمولا از آن‌ها جملاتی مثل «من هیچ‌وقت اینو یاد نمی‌گیرم»  یا «اصلا نمی‌دونم چه اتفاقی داره میوفته» می‌شنوید. معلم در تدریس خصوصی باید کاری کند که دانش‌آموز درس را بفهمد. باید اعتماد به نفس دانش‌آموز را تقویت کرد. با اغراق موفقیت‌ها و کمک به دانش‌آموز برای درک ساختار قابل‌فهم می‌تواند دشواری موقعیت را تا حدی کاهش دهد. به طور مثال اگر معلم آزمون‌ها را از کتاب درسی مطرح کند، دانستن این مسئله می‌تواند به تمرکز دانش‌آموز هنگام مطالعه کمک کند.

این گروه از دانش‌آموزان هیچ علاقه‌ای به کلاس و معلم و تدریس خصوصی ندارند، اغلب عصبانی و مستعد طغیان‌گری و خصومت هستند. اگر عصبانیت معطوف به کلاس و معلم و درس باشد، معلم باید اجازه دهد دانش‌آموز خود را تخلیه کند. گوش دادن و دلسوزی زمان زیادی می‌طلبد. بنابراین معلم می‌تواند به ضرورت تغییر نگرش و رفتار دانش‌آموز اشاره کند «من از حرف‌های تو فهمیدم که کلاس برای تو فایده‌ای ندارد اما باید آن را بگذرانی پس سعی کن که با آن کنار بیایی».

این دانش‌آموزان خصومت گروه قبلی را ندارند اما از شرکت در کلاس‌های تدریس خصوصی اجتناب می‌کنند. سوالات را با کوتا‌ه‌ترین عبارات پاسخ می‌دهند، کم‌تر سوال می‌پرسند و تقریبا از فضای درسی به دور هستند. با طرح سوالات باز می‌توانید آن‌ها را به چالش بکشید. باید از علایق آن‌ها اطلاع یافته و فعالیتی سازگار با این علایق ایجاد کنید. مثلا اگر دانش‌آموز در نوشتن مقدمه و پایان یک مقاله مشکل دارد و هم‌چنین اگر به فیلم علاقه دارد، معلم باید از فیلم‌های آموزشی برای چنین کاری استفاده کند.

این دانش‌آموزان ظاهرا ترکیبی از خصوصیات را دارند و معمولا به معلم احساس تنفر ندارند و از انجام تکلیف گیج نمی‌شوند، بلکه در واقع از معلم می‌خواهند تکالیف‌شان را انجام دهند. مهم نیست که چند مثال خارجی برای آن‌ها به کار می‌برید چون همیشه این سوال را می‌پرسند «میشه فقط چند تا از این تکالیف انجام بدیم؟» در این مرحله بهتر است پاسخ معلم این باشد «به نظر نمیاد از زمانی که درس رو شروع کردیم پیشرفت چندانی کرده باشیم، به نظرت برای حل این مشکل باید چی کار کنیم؟» با این حرکت می‌توانید در طول تدریس خصوصی به دانش‌آموزان تکالیف داده و از آن‌ها بخواهید خودشان روی مسائل کار کنند، سپس به بهانه انجام یک کار آن‌ها را تنها بگذارید. اگر بعد از بازگشت معلم دانش‌آموز هنوز حل مسئله را شروع نکرده باشد، معلم ‌می‌تواند یک یا دو راه‌ حل را گفته و دوباره آن‌ها را تنها بگذارد مثلا «به سوال 1 نگاه کنید. A چیست؟ چطوری فهمیدید؟ حالا A در مسئله شماره 4 چیست؟ ادامه بدهید تا من برگردم.»

شرایط تدریس خصوصی دشوار همیشه وجود خواهد داشت و دانش‌آموزان سخت‌آموز هم به دنبال معلم خواهند بود. اما تنها فردی می‌تواند به چنین موقعیت‌هایی پاسخ دهد که به دانش آموز کمک می‌کند و در عین حال ویژگی‌های یک معلم را نقض نمی‌کند. شناخت نوع رفتاری دانش‌آموزان و برنامه‌ریزی صحیح در جهت تدریس خصوصی به کاهش دشواری موقعیت کمک می‌کند.