آنفولانزای پرندگان می‌تواند سلامتی پرسنل دامپزشکی را به خطر بیندازد اما خطرات دیگری وجود دارند که بیشتر از این بیماری سلامت آن‌ها را تهدید می‌کنند.

فیلیپ جی. سیبرت مالک و مدیر Safety Vet است. این موسسه یک مرکز مشاوره است که از سال 1992 برای بهبود ایمنی در محل کار فعالیت‌های زیادی داشته و مردم را راهنمایی کرده است. فیلیپ در مجله‌ی DVM فهرستی از خطراتی که متخصصین و کارکنان دامپزشکی را تهدید می‌کند آورده است.

او می‌گوید این لیست علمی نیست اما او آن‌ را با مراجعه به چندین دامپزشکی و صحبت با کارکنان آن‌ها جمع آوری کرده است.


صدمات وارده شده از حیوانات

حیوانات کوچک دامپزشکان و کارکنان دامپزشکی را گاز می‌گیرند یا به آن‌ها چنگ می‌اندازند و حیوانات بزرگ به آن‌ها لگد می‌اندازند و ضربه می‌زنند که همه‌ی این‌ها صدماتی را در پی دارند.


قرار گیری در معرض مواد شیمیایی از جمله داروها

در دامپزشکی مواد شیمیایی در صورت بی احتیاطی صدمات زیادی به پرسنل می‌زنند. اما دلیل اصلی آن ریختن یا پاشیده شدن این مواد نیست بلکه از طریق دست و در هنگام غذا خوردن یا سیگار کشیدن به بدن پرسنل وارد می‌شود. چون پس از کار با مواد شیمیایی دست‌های خود را نمی‌شویند و بهداشت را رعایت نمی‌کنند.


پرسنل دامپزشکی در اثر بلند کردن اشیاء مثل جعبه‌های سنگین حاوی غذای حیوانات به ناحیه‌ی پشت و کمر خود آسیب می‌زنند.

صدمات به ناحیه پشت در اثر بلند کردن

فکر می‌کنید پرسنل دامپزشکی در اثر بلند کردن اشیاء بی‌جان مثل جعبه‌های سنگین حاوی غذای حیوانات به ناحیه‌ی پشت و کمر خود آسیب می‌زنند؟ خیر این آسیب‌ها به علت بلند کردن حیوانات زنده‌ای که پیچ و تاب می‌خورند و سعی در فرار دارند به وجود می‌آید که تاثیر تکنیک‌های صحیح بلند کردن را از بین می‌برد.


قرار گیری در معرض پرتو‌ها یا مواد زائد گازهای بیهوشی

حیوانات بیماری که پس از جراحی تحت تاثیر گازهای ایزوفلوران یا سووفلوران در حال ریکاوری هستند، مقداری از این گاز‌ها را با بازدم خود بیرون می‌دهند. حیوانات بزرگ‌تر با باز دم خود مقدار بیشتری گاز بیرون می‌دهند. آثار کوتاه مدت این گازها بر روی پزشکان و پرسنل دامپزشکی عبارتند از سر درد، سرگیجه و مشکل در تمرکز. آثار بلند مدت شامل مشکل در تولید مثل، ناهنجاری‌های جنینی و آسیب به ارگان‌های داخلی به ویژه کبد می‌شود.

علاوه بر این پنج مورد اصلی که در بالا به آن‌ها اشاره کردیم،  چند بیماری مشترک انسان و دام که به صورت منطقه‌ای شیوع پیدا می‌کند مانند طاعون، هاری و حتی بیماری لایم می‌تواند تهدیدی برای سلامت کارکنان دامپزشکی باشد. علاوه بر آن،‌ ممکن است بیماری سالمونلا از کره اسب‌ها به پزشکان اسب سرایت کند. به خاطر این‌که در سال‌های اخیر از حیوانات خانگی کمتر کرم زدایی می‌شود، پرسنل دامپزشکی در معرض خطر بیشتری قرار می‌گیرند.


منبع : Dvm360