ایمنی و بهداشت دامپزشکی

کار فرمایان دامپزشکی و کارگران مراقبت از حیوانات باید:

• یک برنامه‌ی بهداشتی و ایمنی  به صورت کتبی تنظیم کرده و در محیط کار دامپزشکی اجرا کنند.
• برنامه بهداشت و ایمنی دامپزشکی را به صورت دوره‌ای بررسی کرده و آن را اصلاح و به روز کنند.
• سوابق آموزشی،واکسیناسیون و صدمات مرتبط با کار کارکنان دامپزشکی را ثبت و نگهداری کنند.
• قوانین پیشگری از خطرات کاری را در دامپزشکی رعایت کنند.
• قوانین مربوط به مدیریت و دفع زباله‌های دامپزشکی را رعایت کنند.
• کارکنان را در جریان خطرات بالقوه‌ی محیط کار دامپزشکی قرار دهند.
• روش‌های ایمنی انجام کارها را به کارکنان دامپزشکی آموزش دهند.
• در محیط کار دامپزشکی دوربین‌های مدار بسته نصب کنند تا امکان ثبت و گزارش صدمات و بیماری‌های ناشی از کار فراهم شود.
• از عملکرد صحیح تجهیزات دامپزشکی اطمینان حاصل کنند.

• در طراحی ساختمان دامپزشکی ایمنی را در اولویت کارها قرار دهید.
• در طراحی وسایل مهار حیوانات و سیستم‌های کنترل گاز بی هوشی هم ایمنی اهمیت زیادی دارد.

سلسله مراتب کنترل

سلسله مراتب کنترل که در زیر آورد‌ه‌ایم باید رعایت شوند تا خطری کارکنان دامپزشکی و حیوانات آن را تهدید نکند. دسته‌بندی روش‌ها برای کنترل خطر به ترتیب میزان تاثیر‌شان بوده است. به هر حال دخالت پیشگیرانه‌ی خود فرد می‌تواند از دسته‌ی کلی آن مهم تر و یا کم اهمیت‌تر باشد. برای هر کدام مثالی هم آورده‌ایم. اغلب، ترکیبی از کنترل‌های مهندسی و اجرایی و تجیهزات ایمنی فردی نیاز است تا کارکنان دامپزشکی به طور کافی از خطرات بالقوه در امان بمانند. تجهیزات ایمنی فردی را باید زمانی مورد استفاده قرار داد که اقدامات دیگر نتواند به طور موثری خطر را کاهش دهد.

• حذف: در محیط کاری دامپزشکی خطر را از ریشه حذف کنید.

به عنوان مثال، اگر دامپزشکی برای نگهداری از حیوانات بیشتر تجهیزات کافی ندارد آن‌ها در مجموعه‌ی خود نپذیرید.

• جایگزینی: مواد و تجهیزات پر خطر را با مواد و تجهیزاتی که خطر کمتری دارند جایگزین کنید.

به عنوان مثال، از مواد شیمیایی کم خطر تر استفاده کنید.

• کنترل‌های مهندسی: از قرار گیری کارکنان دامپزشکی در معرض خطر جلوگیری کنید یا مانعی بین منبع خطر و آن‌ها قرار دهید.

به عنوان مثال، سیستم مهار کننده‌ی گاز بیهوشی نصب کنید.

• کنترل‌های اجرایی: تغییراتی در انجام کارها و سیاست‌های مدیریتی بدهید.

به عنوان مثال، به کارگرانی که در معرض ابتلا به بیماری هاری قرار دارند واکسن بزنید.

• تجهیزات ایمنی شخصی: از دستکش، عینک ایمنی، ماسک، وسایل حفاظت شنوایی، ماسک تنفسی یا سایر تجهیزات ایمنی استفاده کنید.

به عنوان مثال، در جایی که از سگ‌های پر سر صدا نگه داری می‌شود نیاز به وسایل حفاظت شنوایی دارید.

آموزش به کارکنان

کارکنان دامپزشکی و مراکز مراقبت از حیوانات باید قبل از شروع کار آموزش‌های لازم را ببینند و با خطرات کار آشنا شوند. آموزش‌های مجدد برای یاد آوری باید به صورت دوره‌ای یا در صورت نیاز برگزار شود. آموزش باید در برگیرنده‌ی موارد زیر باشد:

• خطرات بالقوه در محیط کار دامپزشکی
• خطرات ناشی از کار برای کارکنانی که باردار یا دچار نقص سیستم ایمنی هستند.
• استفاده‌ی موثر از روش‌های کنترل برای کاهش قرار گیری در معرض خطرات بالقوه‌ی محیط کار دامپزشکی.
• اقدامات احتیاطی در محیط کار دامپزشکی شامل شیوه‌های کنترل عفونت.
• مراقبت، مهار و کنترل ایمن حیوانات.
• پیشگیری از صدمات به وسیله‌ی سر سوزن، چاقوی جراحی، و وسایل برنده.
• مراقبت اصولی و استفاده از تجهیزات ایمنی شخصی.
• گزارش فوری صدمات و بیماری های ناشی از کار در محیط دامپزشکی
• اقدامات اورژانسی و روش‌های تخلیه.