چگونه با بودن عزیزان‌مان در خانه سالمندان کنار بیاییم
شاید در طول زندگی کم‌تر تصمیمی به اندازه‌ی تصمیم‌گیری برای رفتن عزیزان‌مان به خانه سالمندان دشوار باشد. این تصمیم نه تنها روی عضو سالمند خانواده تاثیر می‌گذارد، بلکه به نحوی کل خانواده را درگیر می‌کند. نکته‌ی کلیدی این است که شرایط ویژه عضو سالمند را قبول کنید و بدانید که شما منطقی‌ترین راه حل را انتخاب کرده‌اید. البته این فرایندی است که نیاز به حمایت کل خانواده دارد. با آگاهی از راه‌های کنار آمدن با زندگی عزیزان‌تان در خانه سالمندان می‌توانید از غم و اندوه به وجود آمده بکاهید.
در ابتدا با افرادی که احساس راحتی و آرامش می‌کنید صحبت کنید. با افرادی که شما را درک می‌کنند درباره‌ی غم و اندوه و هر احساس گناهی که دارید صحبت کنید. در این شرایط با افرادی که همیشه شرایط خود را با دیگران مقایسه و احساس برتری می‌کنند صحبت نکنید، چراکه آن‌ها فقط حس گناه و سرزنش را در شما بیش‌تر خواهند کرد. بنابراین تمام بار غم و اندوه را به تنهایی تحمل نکنید. کل وقت خود را صرف دیدن عزیزان‌تان در خانه سالمندان نکنید. این کار می‌تواند باعث ایجاد غم و اندوه بیش‌تر در شما شود و به سرعت خسته‌ی‌تان کند. یکی از موثر‌ترین راه حل‌ها تقسیم مسئولیت برای دیدن عزیزان‌تان با دیگر اعضای خانواده است. برای خودتان وقت بگذارید. اگر شما از لحاظ روحی و جسمی تضعیف شوید مسلما نخواهید توانست عزیزان‌تان در خانه سالمندان را در مواقع نیاز حمایت کنید. در این‌چنین شرایطی حتی دیگر اعضای خانواده‌ی‌تان تحت تاثیر رفتار شما قرار خواهند گرفت. روزانه حدود 30 دقیقه را به انجام کارهایی که دوست دارید اختصاص دهید. کتاب خوانی می‌تواند ذهن را متمرکز کند و شما را از غم و اندوه‌تان برهاند. اگر این کار را مداوم انجام دهید نتیجه‌ی آن را خیلی زود خواهید گرفت و دوباره احساس نشاط و انرژی را در خود خواهید دید.
ورزش کنید. ورزش کردن و فعالیت بدنی می‌تواند روحیه شما را بهبود ببخشد. هنگامی که برای دیدن عزیزان‌تان به خانه سالمندان می‌روید با آن‌ها قدم بزنید و یا بازی مورد علاقه‌ی‌شان را انجام دهید. این کار می‌تواند ارتباط احساسی‌تان را قوی‌تر کند و حس خوبی به شما بدهد.
از متخصصان مشورت بگیرید. در موارد بسیاری متخصص سالمندان و روانشناسان می‌توانند به شما و عزیزان‌تان کمک کنند. آن‌ها شرایط را به خوبی درک می‌کنند و شما را به بهترین شکل ممکن راهنمایی خواهند کرد.
در سمینارها و محافل شرکت کنید. بسیاری از مراکز درمانی و انجمن‌های سالمندان سمینار و جلسات هم اندیشی برگزار می‌کنند. در این سمینارها شرکت کنید و با احساس گناه‌تان کنار بیایید. شما برای رفتن عزیزان‌تان به خانه سالمندان احساس گنا می‌کنید. باید بدانید که رفتن عزیزان‌تان به خانه سالمندان به این معنی نیست که آن‌ها را دوست ندارید و یا خود خواه و نمک نشناس هستید. این احساس گناه می‌تواند باعث اعتیاد و دست زدن به رفتارهای مخاطره آمیز شود. اگر این احساس گناه بر شما غلبه کرد به سرعت دنبال درمان آن باشید. تنها حرف زدن درباره‌ی احساس گناه‌تان با خانواده و آشنایان می‌تواند بسیار موثر واقع شود.
مثبت اندیش باشید. به‌جای درنظر گرفتن این مسئله به‌عنوان یک نقطه‌ی منفی و سیاه در زندگی به مرور خاطرات خوشی که با عضو سالمندتان در گذشته داشته‌اید بپردازید. احساس غم و افسردگی مسری است و می‌تواند به کل اعضای خانواده‌تان سرایت کند.
از این تجریه درس بگیرید. در خصوص سال‌های طلایی پیش روی‌تان تصمیم بگیرید. اگر تا به حال به فکر بیمه درمانی و سالمندی نبوده‌اید، بهتر است چاره‌ای بیاندیشید. این تجربه می‌تواند شما را درباره‌ی اقدامات درمانی پیش گیرانه که ممکن است جنبه ارثی داشته باشد مانند آلزایمر و دیابت آگاه سازد.
منبع : Oureverydaylife
