علائم واریس و دلایل آن

واریس ممکن است درد نداشته باشد اما علائمی وجود دارند که به شما می گویند ممکن است واریس داشته باشید: 

• وجود رگ هایی به رنگ بنفش تیره یا آبی
• رگ هایی به هم پیچیده و به نظر باد کرده

پس از این که درد واریس آغاز می شود علائم زیر نمایان می شوند:

• احساس درد و سنگینی در پاها، سوزش، احساس شدید نبض، گرفتگی عضله و ورم پایین پاها
• تشدید درد پس از نشستن یا ایستادن به مدت طولانی
• خارش اطراف یک یا چند رگ
• خون ریزی از رگ های واریسی
• احساس درد در رگ ها و تغییر رنگ پوست
• تغییر رنگ پوست، سفت تر شدن رگ ها، التهاب پوست اطراف قوزک پا که نشانه ی بیماری های عروقی جدی است و بیمار باید تحت مراقبت پزشکی باشد.

اگر موارد بالا را در خود مشاهده می کنید حتما به یک متخصص واریس مراجعه کنید.
رگ های عنکبوتی مشابه رگ های واریسی هستند اما کمی کوچکترند. این رگ ها به سطح پوست نزدیک تر و معمولا قرمز یا آبی هستند. آن ها بیشتر روی پاها نمایان می شوند اما ممکن است روی صورت هم بروز کنند. رگ های عنکبوتی در اندازه های متنوع و معمولا به شکل تار عنکبوت ظاهر می شوند.

چه زمانی باید به متخصص واریس مراجعه کنیم؟

ورزش کردن، بلند کردن پاها و پوشیدن جوراب واریس می تواند درد واریس را تسکین دهد و از پیشرفت آن جلوگیری کند. اما اگر نگران ظاهر رگ ها هستید و احساس می کنید مراقبت هایی که انجام می دهید از پیشرفت بیماری جلوگیری نمی کند باید به متخصص واریس مراجعه کنید.

دلایل بروز واریس

شریان های قلب خون را به قسمت های دیگر بدن منتقل می کنند و رگ ها خون را از همه جای بدن به قلب باز می گردانند تا چرخش آن ادامه پیدا کند. برای بازگرداندن خون به قلب، رگ های پا باید با نیروی جاذبه مقابله کنند. ماهیچه های پا نقش عامل پمپاژ را بازی می کنند و دیواره های انعطاف پذیر رگ ها به بازگشت خون به قلب کمک می کنند. دریچه های کوچک رگ ها با حرکت خون به سمت قلب باز و سپس بسته می شوند تا خون به عقب باز نگردد.
دلایل واریس شامل موارد زیر هستند:

• سن: با بالاتر رفتن سن رگ ها خاصیت انعطاف پذیری خود را از دست می دهند و نمی توانند خاصیت ارتجاعی خود را حفظ کنند. دریچه های رگ ها نیز ضعیف تر می شوند و خونی که باید به سمت قلب حرکت کند به عقب باز می گردد. خون در رگ ها جمع می شود و پس از مدتی به واریس تبدیل می شود. رگ ها به این دلیل آبی می شوند که حاوی خون بدون اکسیژن هستند؛ یعنی خونی که آماده ی بازگشت به شش هاست. 
• بارداری: بعضی خانم ها هنگام بارداری دچار واریس می شوند. حاملگی میزان خون در بدن را افزایش و جریان خون از سمت پاها به لگن را کاهش می دهد. این تغییر در چرخش خون برای مراقبت از جنین در حال رشد ایجاد می شود اما ممکن است پیامدهای بدی مثل ورم کردن رگ های پا نیز در بر داشته باشد. واریس ممکن است برای اولین بار در زمان بارداری نمایان یا در این دوران تشدید شود. در این دوران رحم فشار بیشتری روی رگ های پا وارد می کند و تغییرات هورمونی هم ممکن است بر بروز واریس مؤثر باشند. واریسی که در طول دوران بارداری به وجود آمده باشد معمولا بدون مصرف دارو و تا 12 ماه پس از وضع حمل بهبود می یابد و ممکن است نیازی به مراجعه به متخصص واریس نباشد.

عوامل خطرزا

این عوامل ممکن است احتمال ابتلا به واریس را افزایش دهند:

• سن: با بالا رفتن سن احتمال ابتلا به واریس هم افزایش می یابد. هر چه پیر می شویم دریچه ها ی رگ ها فرسوده تر و چرخش خون سخت تر می شود. در نهایت این فرسودگی باعث می شود خون در رگ ها به عقب باز گردد و یک جا جمع شود.

• جنسیت: احتمال ابتلای خانم ها به واریس بیشتر است. از آن جایی که هورمون های زنانه دیواره های رگ ها را شل می کنند، تغییرات هورمونی در دوران بارداری و مشکلات قبل از قاعدگی می توانند احتمال بروز واریس را افزایش دهند. درمان های هورمونی و مصرف قرص های پیشگیری نیز می توانند رگ ها را در معرض واریس قرار دهند.

• پیشینه ی خانوادگی: اگر دیگر اعضای خانواده ی شما واریس دارند احتمال این که شما هم به آن مبتلا شوید زیاد است.

• چاقی: اضافه وزن باعث می شود فشار بیشتری به رگ های پا وارد شود.

• نشستن یا ایستادن طولانی مدت: اگر برای مدت طولانی در یک وضعیت بمانید خون در بدن شما جریان پیدا نمی کند.

• زخم: روی پوست و نزدیک به رگ های واریسی ممکن است زخم های بسیار دردناکی نمایان شوند، مخصوصا نزدیک قوزک پا. این زخم ها نتیجه ی جمع شدن خون به مدت طولانی در این بافت هاست که به خاطر افزایش فشار خون بین رگ های واریسی رخ می دهد. معمولا پیش از به وجود آمدن زخم، آن قسمت از پوست رنگ خود را از دست می دهد. در صورت مشاهده ی چنین موردی فورا به متخصص واریس مراجعه کنید.
• لختگی خون: گاهی اوقات رگ های پاها ورم کرده و در نتیجه خود پا هم شدیدا ورم می کند. در چنین مواردی باید تحت نظارت یک متخصص واریس قرار بگیرید زیرا ورم مذکور ممکن است نشانه ی لختگی خون باشد.
• خونریزی: بعضی وقت ها رگ های نزدیک به سطح پوست می ترکند و این معمولا به خونریزی های جزئی منجر می شود. اما این نوع خونریزی نیاز به توجه پزشکی و بررسی توسط متخصص واریس دارد چون ممکن است دوباره رخ دهد.