وظایف پرستار خانه سالمندان چیست
پرستار نقش مهمی در خانه سالمندان ایفا می‌کند. برنامه‌ریزی مراقبت از بیمار بر عهده‌ی اوست که از مصرف دارو گرفته تا رژیم غذایی را شامل می‌شود. او مراقبت‌های لازم را به عمل می‌آورد، پیشرفت بهبود بیمار را بررسی می‌کند و در صورت نیاز تغییراتی در آن می‌دهد. کار او بسیار اضطراب آور است، چون در آن واحد باید مراقب چندین بیمار باشد و هر لحظه حال هر کدام از آن‌ها ممکن است خراب شود.
پرستار خانه سالمندان ملزم به مراقبت از تمام بیمارانی است که مسئولیت آن‌ها به وی محول شده است. عموما در هر روز یک گروه از بیماران به پرستار محول می‌شود. او باید علائم حیاتی این گروه را بررسی کند، دارو‌های‌شان را بدهد، پانسمان‌های‌شان را عوض کند، وضعیت زخم‌ها را چک کند، در جلسات مربوط به برنامه‌های مراقبت از بیمار شرکت کند، به کار کمک پرستاران نظارت کند، تنقیه انجام دهد و داروهای داخل وریدی را تزریق کند. هم‌چنین می‌تواند به خانواده‌ها مشاوره بدهد، به بیماران تمرینات کششی بدهد و مراقبت‌های بهداشتی دیگر را به عمل بیاورد.
تعداد بیماران بسته به اندازه ساختمان خانه سالمندان و نوع شیفت متفاوت است. عموما پرستاران شیفت شب مسئولیت تعداد بیماران بیشتری را به عهده دارند، چون بیشتر آن‌ها در طول شب خواب هستند و نیاز به مراقبت کمتری دارند.
در خانه سالمندان پرستاری دارای سلسله مراتب است. در پایین این زنجیره دستیار پرستار قرار دارد که کمک پرستار هم نامیده می‌شود و زیر نظر سرپرستار کار می‌کند. سرپرستار بر روی مراقبت‌های پزشکی از گروه خاصی از بیماران نظارت می‌کند. کمک پرستار و سرپرستار شکایات و خواسته‌ها را به پرستار مسئول شیف که بر تمامی امور پرستاری نظارت می‌کند گزارش می‌دهند.
ناظر پرستار مسئول کلیه‌ی پرسنل پرستاری در یک شیفت یا واحد خاص است. او گزارشات را به مدیر پرستاران یا کمک مدیر پرستاران منتقل می‌کند. مدیر و کمک مدیر، مسئول کلیه‌ی امور پرستاری در خانه سالمندان هستند.
کمک پرستاران دارای پروانه‌ی کار، عموما تحت نظارت یک پرستار دارای مدرک آموزش کار، مشغول به فعالیت می‌شوند. کمک پرستاران دارای پروانه‌ی کار، تمامی مهارت‌های یک پرستار دارای مدرک آموزش را می‌دانند، اما پرستاران دارای مدرک آموزش بیشتر به کارهای برنامه‌ریزی و ارزیابی مراقبت‌های صورت گرفته می‌پردازند.
به خاطر اهمیت امور قضایی، قسمت عمده‌ی وظایف یک پرستار به ثبت رویدادها محدود می‌شود. وقتی فردی در خانه سالمندان پذیرفته می‌شود پرستاران به جمع آوری اطلاعاتی از جمله سابقه‌ی بیماری، بیمه، تلفن تماس آن فرد و علائم حیاتی فعلی او می‌پردازند. هر بار که دارویی به بیمار داده می‌شود، باید به طور کامل ثبت شده و گزارشات مربوط به آن بایگانی شود.
یک قانون نانوشته در کار پرستاری این است که « اگر کاری گزارش نشود یعنی آن کار انجام نگرفته است.» اگر شکایتی علیه آن مرکز صورت بگیرد از این گزارش‌ها به‌عنوان مدرک اصلی اثبات حقانیت استفاده می‌شود.
پرستاران خانه سالمندان با چالش‌های زیادی روبه رو هستند. مثلا بیماران ممکن است توانایی برقراری ارتباط را نداشته باشند یا اهل دعوا و عصبی باشند. اعضای خانواده‌ی بیمار ممکن است رابطه‌ی خوبی با خود بیمار یا کارکنان خانه سالمندان نداشته باشند. خانه سالمندان ممکن است به ویژه در روز‌های آخر هفته یا تعطیلات رسمی با کمبود پرسنل مواجه باشد، ولی تمام وظایف مربوط به مراقبت از بیماران باید تمام و کمال انجام بگیرد.
به دلیل این‌که مسئولیت مراقبت از افراد ساکن در خانه سالمندان به عهده‌ی پرستاران است، لازم است که پرستاران از سلامت کامل برخوردار بوده و قابل اعتماد باشند. پرستاران باید مهربان باشند و در عین حال در برخورد با خانواده‌های ساکنین خانه سالمندان و سایر پرسنل جدیت داشته باشند و خونسردی خود را حتی در شرایط دشوار نیز حفظ کنند. اغلب این پرستار است که باید در شرایط اضطراری اقدامات لازم را سازماندهی کند. به‌عنوان مثال اگر بیماری زمین بخورد، دچار حمله‌ی قلبی شود یا ناگهان حالت تهاجمی به خود بگیرد پرستار باید دیگران را در این شرایط راهنمایی کند.
