آشنایی با بخشهای مختلف آسانسور
آسانسور سالها در خدمت بشر بوده و اساس کار آن بر چند اصل پایهای استوار است. گرچه اصول پایهای مهندسی آسانسور در دهههای گذشته تغییر چشمگیری نداشته است، اما تغییرات کوچکی در آن داده شده تا حرکت آن نرمتر صورت گیرد و کارایی آن با استفاده از سیستمهای کنترل کامپیوتری افزایش یافته و عمل انتقال سریعتر را تسهیل کرده است.
کابین و مسیر حرکت آسانسور
کابین آسانسور همان محفظهای است که افراد و وسایل برای انتقال درون آن قرار میگیرند. کابین آسانسور اندازههای مختلفی دارد و دارای حداقل یک درب است که توسط یک موتور یا سیستم هیدرولیک به سمت بالا و پایین حرکت میکند. آسانسورهایی که با موتور کار میکنند رایجترند و در ساختمانسازی مقرون به صرفهترند. مسیر حرکت آسانسور دارای گاید ریل برای خود آسانسور و همینطور وزنهی تعادل است که هردوی آنها فشار وارد بر موتور را کاهش میدهند.
چرخ قرقره و موتور
آسانسورهایی که با موتور کار میکنند با استفاده از کابلهای فولادی که به کابین و وزنهی تعادل متصل هستند بالا و پایین میروند. وزنهی تعادل 40 درصد وزن آسانسور را دارد و به کاهش فشار بر روی موتور کمک میکند. قرقره شیارهایی دارد که کابل فولادی در آن قرار میگیرد و آسانسور را بالا و پایین میبرد. موتور، قرقره را به سمتی که آسانسور باید حرکت کند میچرخاند.
واحد کنترل
واحد کنترل به همراه موتور و قرقره در اتاق کنترل قرار میگیرد که معمولا در بالای مسیر حرکت آسانسور جای دارد. این واحد سیگنال را از کنترلهای هر طبقه دریافت میکند و به موتور دستور میدهد که به طرف بالا یا پایین حرکت کند. وقتی کابین آسانسور به مقصد میرسد واحد کنترل سیگنالی را دریافت میکند تا توقف کرده و به افراد اجازه ورود به آسانسور یا خارج شدن از آن را بدهد. واحد کنترل یک کامپیوتر داخلی نیز دارد که کار آن نظارت بر الگوهای حرکت و دستورالعملهای خاص است که برای محل توقف و اولویتهای سیگنال برنامه ریزی شده است.
وزنهی تعادل و گاید ریل
وزنهی تعادل برای کاهش فشار بر روی موتور مورد استفاده قرار میگیرد و همانند بازی الاکلنگ بچهها عمل میکند. موتور از وزنهی تعادل یا کابین برای پیش راندن آسانسور به سمت بالا یا پایین استفاده میکند. گایدریلها، هم برای کابین آسانسور و هم برای وزنه تعادل مورد استفاده قرار میگیرند تا از لمبر خوردن آنها جلوگیری کنند و باعث نرمتر شدن حرکت آسانسور شوند.