ویژگی‌های بهترین خانه سالمندان

اگر عزیز شما دیگر نمی‌تواند به تنهایی از خودش مراقبت کند، سپردن او به دست غریبه‌ها کار ساده‌ای نیست. به بیان دیگر چطور می‌توان مطمئن بود به نیازهایش توجه می‌شود و جایش امن است؟ قبل از آن‌که والدین یا عزیزی را به خانه سالمندان بسپارید، به ده سوالی که در ادامه می‌آید توجه داشته باشید.

تعدادی از متخصصین و کارکنان پیشین چند خانه سالمندان، این ده سوال را برای تشخیص یک خانه سالمندان خوب پیشنهاد کرده‌اند.

ظاهر و مزه‌ی غذایش چطور است؟
با پدر یا مادر خود در غذاخوری خانه سالمندان مورد نظر غذا بخورید. این کار هم والدین‌تان را خوشحال می‌کند و هم می‌توانید کیفیت غذایی که به آن‌ها می‌دهند را بررسی کنید. اگر می‌بینید پدر یا مادرتان به غذای خانه سالمندان علاقه نشان نمی‌دهد و در عوض غذایی که شما از خانه می‌آورید را با اشتها میل می‌کنند، به کارکنان خانه سالمندان تذکر دهید. یادتان باشد اگر پدر یا مادرتان رژیم غذایی خاصی مثل رژیم‌های کم نمک دارند نباید زیاد روی مزه یا ظاهر غذا حساسیت نشان دهید.

چه صداهایی آن‌جا می‌شنوید؟
ممکن است صدای بیمارانی که برای کمک فریاد می‌زنند ناراحت کننده باشد، اما معمولا این از کم کاری کارکنان نیست. این فریادها معمولا به شرایط ذهنی بیماران حاضر در آن مرکز بر می‌گردد. بهتر است بیشتر به نحوه‌ی برخورد کارکنان با ساکنین خانه سالمندان توجه کنید. کارکنان مراکز نگهداری از سالمندان باید ساکنین را با اسامی آن‌ها خطاب کنند نه «مادر» یا «پدربزرگ». به گفته‌ی یک وکیل سالمندان و مدیر سابق یک خانه سالمندان، «شما با نسلی روبرو هستید که عادت دارند آقا و خانم خطاب شوند. کارکنان باید از ساکنین بپرسند ترجیح می‌دهند با چه عنوانی صدای‌شان کنند. اگر درست به آن‌ها احترام نگذارند، با آن‌ها به مشکل برخواهند خورد».

چه بوهایی آن‌جا می‌آید؟
به گفته‌ی یک مدیر سابق خانه سالمندان، بعضی خانه‌های سالمندان بوی عجیبی می‌دهند. دلایل اجتناب‌ناپذیری برای این بوها وجود دارد: کنترل معده برای سالمندان مشکل‌تر است؛ بعضی داروها و رژیم‌های غذایی نیز باد معده می‌آورند. پس نباید در مورد بو‌های خفیف شکایت کنیم. ولی اگر محل نگهداری از سالمندان بوی ادرار می‌دهد این می‌تواند ناشی از کم کاری در نظافت آن خانه سالمندان باشد.


کارکنان بیش از اندازه کار می‌کنند؟
از سرپرستار یا دیگر کارکنان آن‌جا بپرسید زیاد اضافه کاری می‌کنند یا نه. اگر جواب مثبت بود، نشانه‌ی کمبود نیرو است که می‌تواند بر کیفیت خدمت رسانی به ساکنین آن‌جا مؤثر باشد. به گفته‌ی مدیر یاد شده «اگر کارکنان بیش از اندازه کار می‌کنند، احتمالا استرس زیادی هم خواهند داشت».

ساکنین آسایشگاه بعد‌ازظهرها را چگونه می‌گذرانند؟
اگر می‌بینید ساکنین دور پرستاران جمع شده‌اند یا آمد و رفت مردم را تماشا می‌کنند نگران نشوید، این می‌تواند نشانه‌ی خوبی باشد. یک خانه سالمندان باکیفیت برای فعالیت‌های روزانه‌ی ساکنین خود برنامه دارد. اگر پدر یا مادرتان مجبورند در اتاق بمانند، باید فعالیت‌هایی برای‌شان در نظر گرفته شود که بتوان آن‌ها را در اتاق انجام داد.

نحوه‌ی صحبت کردن کارکنان آن‌جا با یکدیگر چگونه است؟
به نحوه‌ی صحبت کردن کارکنان با یکدیگر گوش دهید: «اگر کارکنان با یکدیگر ب‌ ادبی می‌کنند، به پدر و مادر شما هم بی‌ادبی خواهند کرد». به موسیقی که از رادیو پخش یا برنامه‌هایی که از تلویزیون برای‌شان نمایش داده می‌شود نیز توجه کنید: «این موسیقی باید برای ساکنین مناسب باشد، پس اگر موسیقی نامناسبی شنیدید بدانید که مدیر این خانه سالمندان نمی‌داند چطور باید با سالمندان رفتار کند».

زخم می‌بینید؟
تصور نکنید هر کبودی یا زخمی روی بدن پدر یا مادرتان ناشی از بدرفتاری کارکنان است. پوست با پیر شدن حساس می‌شود. بعضی داروها نیز پوست را حساس‌تر می کنند. اما از بعضی زخم‌ها نباید چشم‌پوشی کرد. زخم‌هایی که شبیه انگشت دست هستند می‌توانند مشکوک باشند. هم‌چنین به زخم‌های قسمت‌هایی مثل صورت، شکم و کمر که با زمین خوردن صدمه نمی‌بینند توجه کنید.


واکنش کارکنان نسبت به زمین خوردن سالمندان چگونه است؟
در بهترین شرایط هم ممکن است کسی زمین بخورد، اما مهم این است که کارکنان چه عکس‌العملی در قبال آن نشان می‌دهند. آیا به دنبال آسیب دیدگی می‌گردند؟ سالمند مورد نظر را از زمین بلند می‌کنند؟ چند ساعت بعد ساکنین را برای آسیب‌دیدگی‌هایی که در ابتدا نمایان نمی‌شوند بررسی می‌کنند؟ خود شما چگونه از زمین خوردن پدر یا مادرتان باخبر شدید؟ کارکنان باید هربار با شما تماس بگیرند و دلیل زمین خوردن آن‌ها را به شما توضیح دهند و اگر نیاز به تغییر هست ( مثل صندلی‌های هشدار دهنده یا تختی کوتاه‌تر ) آن را با شما در میان بگذارند.

زخم بستر بدون دلیل می بینید؟
زخم بستر معمولا اجتناب‌ناپذیر است؛ مخصوصا برای افراد بیمار و آسیب‌پذیر. اما اگر پدر یا مادرتان در عین بهره‌مندی از توانایی بلند شدن، راه رفتن و غذا خوردن زخم بستر دارد، باید نگران شوید و در این باره با کارکنان آن خانه سالمندان صحبت کنید. از آن‌ها بپرسید چرا پدر و مادرتان را بلند نمی‌کنند؟ چرا بیشتر اوقات در یک حالت هستند؟

به نیازهای شخصی آن‌ها توجه می شود؟
اگر پدر یا مادرتان توانایی کنترل ادرار خود را ندارند، از کارکنان بپرسید روزی چند بار پوشک‌شان را تعویض می‌کنند. به گفته‌ی مدیر سابق یکی از مراکز نگهداری سالمندان «اگر از کارکنان می‌شنوید که می‌گویند هیچ‌کس نمی‌تواند روزی بیش از شش بار پوشک عوض کند، این یک مشکل بزرگ است. چرا که اگر پوشک را عوض نکرده و آن منطقه را تمیز و خشک نکنند ممکن است به زخم منجر شود».