در جایگزین کردن دندان‌های افتاده بسیار احتیاط کنید. ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. ریشه این نوع دندان‌ مصنوعی یا همان ایمپلنت، شبیه پیچ و یا میله است و تاج دندان روی آن را می‌پوشاند. پایه  ایمپلنت طی عمل جراحی در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد و طی فرایندی بنام "ادغام ایمپلنت"  به استخوان متصل می‌شود.
بعد از بهبودی، پایه ایمپلنت نقش لنگر را برای دندان و یا تاج مصنوعی جایگزین ایفا می‌کند. تاج دندان شبیه دندان‌های دیگر ساخته شده و برای همیشه به پایه  ایمپلنت متصل می‌شود. ایمپلنت معمولی از جنس تیتانیوم و یا آلیاژ تیتانیوم ساخته شده است. در حقیقت آلیاژهای تیتانیوم در پزشکی و دندانپزشکی کاربردهای گسترده‌ای در کاشت دندان یا  ایمپلنت، ضربان ساز قلب، استنت، براکت‌های ارتودنسی و ایمپلنت‌های ارتوپدی مثل، مفصل ران، شانه، زانو و یا آرنج دارند.
تیتانیوم نه‌تنها عنصر شیمیایی قوی است بلکه از نظر بسیاری، با محیط زیست هم سازگار است. تیتانیوم در معرض هوا یک لایه اکسیدی تولید می‌کند و این امر ظاهرا منجر به کاهش خوردگی و بهبود روند ادغام ایمپلنت می‌گردد. با این وجود سوال این است که چرا نباید از  ایمپلنت فلز تیتانیوم استاندارد استفاده کرد.
تیتانیوم از لحاظ بیولوژیکی بی‌اثر نیست. ایمپلنت تیتانیوم در طول 24 ساعت شبانه روز، یون‌های فلزی در دهان منتشر می‌کند و این مواجهه مزمن ممکن است منجر به التهاب، آلرژی و بیماری‌های خود ایمنی در افراد حساس شود. در واقع تیتانیوم‌ها مقدمه بیماری‌ها هستند. موارد عدم تحمل ایمپلنت فلزی در طول سال‌ها گزارش شده است و حذف این مواد دندانی ناسازگار باعث کم شدن حساسیت فلزی و بهبود سلامتی طولانی مدت در بسیاری از بیماران شده است. تیتانیوم می‌تواند حساسیت بالا و هم‌چنین سایر اختلالات ایمنی را موجب شود.

ایمپلنت تیتانیوم باعث ایجاد عوارض زیادی برای دهان و بخش‌های مختلف بدن می‌شود.

در یک تحقیق،56 بیمار که بعد از  ایمپلنت دندانی تیتانیوم، سلامت جسمی آن‌ها به‌شدت دچار مشکل  شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. مشکلات پزشکی شامل درد عضله، درد مفاصل، درد عصب، سندرم خستگی مزمن، مشکلات عصبی، افسردگی و التهاب پوستی بود. حذف ایمپلنت منجر به بهبود شگفت‌انگیز در علائم بیماران و هم‌چنین کاهش حساسیت به تیتانیوم گردید.
به‌عنوان مثال، مردی 45 ساله که با  ایمپلنت تیتانیوم و 4 پیچ از جنس تیتانیوم در مهره خود به‌ قدری ناتوان شده بود که قادر به کار کردن نبود و در عین حال مبتلا به سندرم خستگی مزمن، اختلال شناختی، لرزش پارکینسون مانند و افسردگی شدید شده بود؛ شش ماه بعد از درآوردن  ایمپلنت و پیچ‌ها توانست به کار خود برگردد.
مورد دیگر مربوط به دختر 14 ساله‌ای بود که شش ماه بعد از نصب براکت‌های تیتانیومی در ارتودنسی مبتلا به ضایعات التهابی در صورت خود شده بود. این دختر که از لحاظ ذهنی و جسمی دچار خستگی مفرط گردیده بود، نه ماه پس از  استفاده از براکت‌های بدون مواد فلزی به جای براکت‌های تیتانیومی، تقریبا به طور کامل بهبود یافت. او سالم و فعال شد و حساسیتش به تیتانیوم به سطح عادی بازگشت.

ایمپلنت‌های تیتانیوم ممکن است منجر به سرطان گردند

 از دیگر عوارض استفاده از تیتانیوم‌های ایمپلنت شده، تاثیر آن‌ها بر تکثیر غیر طبیعی سلول‌ها یا همان نئوپلازی می‌باشد که می‌تواند منجر به رشد تومورهای بدخیم و سرطان گردد. این عارضه که معولا به‌ندرت اتفاق می‌افتد در عمل جراحی ارتوپدی که شامل کاشت فلز می‌باشد بسیار رایج است.

وجود یک یا چند فلز در محیط دهان باعث ایجاد فضایی مانند باطری می‌شود که در نهایت به تولید الکتریسته می انجامد که این امر باعث ایجاد خرابی و ضایعات در نقاط مختلف دهان و دیگر بخش‌های بدن می‌گردد.

چرا باید از وجود هر نوع فلز در دهان جلوگیری کرد

باید در نظر داشت که در نهایت وجود هر نوع فلزی در دهان موجب سمی شدن بزاق دهان می‌شود. چر اکه با وجود فلزهای غیرمشابه در بستر بزاق، دهان اساسا به یک باطری شارژ شده مبدل می‌شود. تمام آن‌چه که برای ساخت یک باطری لازم است عبارتند از یک یا چند فلز مختلف و محیط مایع که می‌تواند الکتریسیته را هدایت کند.  ایمپلنت فلزی، مواد مخصوص پر کردن دندان، تاج‌ها، پروتزها و ارتودنسی حاوی فلزات غیر مشابه هستند و بزاق دهان شما حکم الکترولیت را دارد. سپس با انتقال یون‌های فلزی از مواد ترمیمی دندان از جنس فلز به بزاق دهان، جریان الکتریکی بنام جریان آبکاری بوجود می‌آید. این پدیده جریان الکتریکی دهان نام دارد و به معنای واقعی کلمه ، دهان به منزله باطری کوچک و یا یک ژنراتور الکتریکی مینیاتوری عمل می‌کند؛ طوری که حتی با کمک یک آمپرمتر می‌توان این جریانات را اندازه گرفت.  

خطرات ناشی از جریان الکتریکی تولیده شده در دهان 

  • جریان الکتریکی دهان، میزان خوردگی و انحلال مواد فلزی به‌کار رفته در ترمیم دندانی را افزایش می‌دهد. حتی خورده شدن آلیاژهای فلزات گرانبها نیز موجب انتشار مکرر یون‌های فلزی در دهان می‌شود. طی این فرایند تکه‌های فلز از سطح فلز جدا می‌شوند. این یون‌ها با دیگر اجزای بدن شما واکش نشان داده و منجر به حساسیت، التهاب و در نهایت بیماری خود ایمنی می‌گردند. هرچه میزان خوردگی بیشتر باشد احتمال ابتلا به واکنش‌های ایمونولوژیک و یا واکنش سمی به فلزات بیشتر می‌گردد.
  • برخی افراد، مستعد ابتلا به این جریانات الکتریکی داخل دهان هستند. فلزات غیر مشابه در دهان شما ممکن است منجر به درد ناشناخته، شوک‌های عصبی، زخم و التهاب شود و بسیاری از مردم به طور مدام طعم شوری و یا فلز و یا حتی سوزش در دهان خود احساس می‌کنند. علاوه براین، نگرانی بعدی این است که آیا محیط خیس دهان ممکن است جریان‌های الکتریکی را به بافت‌های مغز هدایت کرده و جریان‌های الکتریکی طبیعی مغز را مختل کند.

با توجه به خطرات و مشکلات  ایمپلنت تیتانیوم، باید به‌جای این نوع ایمپلنت از  ایمپلنت سرامیکی خیلی مقاوم استفاده کرد.

جایگزین‌های جدید برای ایمپلنت تیتانیوم

با توجه به خطرات و مشکلات  ایمپلنت تیتانیوم، به‌جای این نوع از  ایمپلنت از  ایمپلنت سرامیکی خیلی مقاوم استفاده می‌شود و برخی از پژوهش‌های مدرن به زنده بودن موادی از قبیل زیرکونیا در این نوع  ایمپلنت توجه خاصی دارند. دی اکسید زیرکونیوم در جدول تناوبی نزدیک فلز تیتانیوم قرار دارد. در اروپا و آمریکای شمالی، سال‌ها ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. زیرکونیای فاقد فلز استفاده می‌شد ولی اخیرا این نوع ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. فقط در ایالت متحده آمریکا در دسترس می‌باشد.
ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. زیرکونیا با بدن انسان بسیار سازگار است و در مقایسه با ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. فلزی یون کمتری را پخش می‌کند. مطالعات نشان داده که روند ادغام ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد.زیرکونیا  و میزان بقاء آن‌ مشابه ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. تیتانیوم بوده و در نتیجه جایگزین خوبی برای ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. فلزی محسوب می‌شود. علاوه بر این سرامیک‌های زیرکونیا در تولید سرتوپ‌های مخصوص تعویض مفصل ران در جراحی ارتوپد نیز به‌کار می‌روند.
بنابراین باید در نظر گرفت که ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. دندانی تیتانیوم می‌تواند منجر به حساسیت‌های فلزی، التهاب، بیماری‌های خود ایمنی و تومورهای بدخیم شود درحالی‌که ایمپلنت یکی از راه‌های جایگزین دندان‌های افتاده و یا معیوب می‌باشد. زیرکونیا فاقد فلز  بوده و دوام بیشتری هم دارد. پس با این همه تفاصیل چرا خود را در معرض طولانی مدت فلز قرار دهیم؟
مطمئنا انتخاب ایمپلنت سرامیکی و سازگار با دهان در مقایسه با ایمپلنت تیتانیومی ‌برای بدن شما مفیدتر است.

منبع : Anaturalcure