کار ایمپلنتولوژیست چیست

ایمپلنتولوژی مطالعه و عمل قرار دادن ایمپلنت دندانی در دهان بیماران می‌باشد. هر دندانپزشک دارای مجوزی با آموزش‌های کافی و مناسب در حوزه‌ی دندانپزشکی ایمپلنت را می‌توان ایمپلنتولوژیست نامید. اگر چه هیچ تخصص شناخته شده‌ای در زمینه‌ی دندانپزشکی ایمپلنت یا ایمپلنتولوژی وجود ندارد، اما این کار به آموزش تخصصی و تجربه‌ی کافی نیاز دارد. سازمان‌های آموزش پزشکی معتبر آموزش‌های پیشرفته و مدارک معتبر لازم برای این افراد را ارائه می‌دهند. ایمپلنتولوژی از این لحاظ که در یک حوزه‌ی عملی خاص یا تخصص دهانی و دندانی خاص جای نمی‌گیرد بسیار منحصربه فرد است زیرا این تخصص هم در بحث جراحی و هم در بحث اندام‌های مصنوعی وارد می‌شود.

افرادی که دندان یا دندان‌های خود را از دست داده‌اند، ممکن است اعتماد بنفس کافی برای خندیدن یا صحبت کردن را از دست داده باشند. علاوه بر این، ناهنجاری و مشکل در گاز زدن به دلیل افتادن یک دندان یا تعدادی از دندان‌ها می‌تواند تاثیر منفی در عادات غذایی فرد داشته باشد که این موضوع به نوبه‌ی خود می‌تواند به مشکلات ثانویه‌ی جسمی مانند سوء تغذیه منجر شود. بدون توجه به ماهیت مشکلات مربوط به از دست دادن دندان، ایمپلنت دندانی می‌تواند درمان‌هایی ساده و در دسترس با نتایج قابل قبول و مطمئن داشته باشد. این کار ایمپلنتولوژیست است که مشکلات این بیماران را حل کند.

ایمپلنت دندانی در میان موفق‌ترین روش‌های دندانپزشکی قرار دارند. مطالعات اخیر نشان داده است که موفقیت کاشت ایمپلنت در 5 سال اخیر در 95 درصد از ایمپلنت‌های فک پایین و 90 درصد در ایمپلنت‌های فک بالا حاصل شده است. ایمپلنت می‌تواند سال‌ها دوام داشته باشد در صورتی که به خوبی از آن‌ها مراقبت شود. بسیاری از ایمپلنت‌ها بیش از 40 سال در سر جای خود باقی مانده‌اند.

اگر به انتخاب‌های متعددی برای جایگزینی یک دندان از دست رفته دارید اما هیچ کدام از آن‌ها به اندازه‌ی ایمپلنت کاربرد موثر و دوام بالایی ندارند. در بسیاری از موارد، ایمپلنت دندانی ممکن است فقط یک انتخاب عقلانی برای جایگزینی یک دندان از دست رفته باشند. ایمپلنت دندانی محکم‌تر و بادوام‌تر از دیگر روش‌های جایگزینی مانند استفاده از پل و دندان مصنوعی است. ایمپلنت در واقع یک درمان دائمی برای دندان از دست رفته به شمار می‌آیند. علاوه بر این می‌توان از ایمپلنت در ترکیب با دیگر روش‌های جایگزینی دندانی استفاده کرد تا بیشترین کارآمدی را داشته باشد. برای مثال یک ایمپلنت تنها را می‌توان برای محافظت از تاج دندانی که جایگزین یک دندان افتاده شده است مورد استفاده قرار داد. هم‌چنین ایمپلنت را می‌توان برای پشتیبانی از یک پل دندانی برای جایگزینی چندین دندان از دست رفته مورد استفاده قرار داد و حتی می‌توان آن را در ترکیب با دندان‌های مصنوعی برای افزایش ثبات و استحکام و کاهش التهاب بافت لثه به کار برد.

ایمپلنت دندانی امروزی را به سختی می‌توان از دندان‌های واقعی تشخیص داد. ظاهر این ایمپلنت به کمک ارتباط ساختاری و کارکردی بیت ایمپلنت دندانی و استخوان زنده بسیار شبیه دندان‌های واقعی است. ایمپلنت معمولا در یک مکان مستقر می‌شود اما به مدتی زمان برای جوش خوردن و چسبیدن به استخوان زنده نیاز دارد. جوش خوردن ایمپلنت دندانی فرآیندی است که از طریق آن اتصال دائمی بین ریشه‌ی ایمپلنت دندانی و استخوان آرواره برقرار می‌شود.

ایمپلنت‌هایی که با استخوان آرواره جوش می‌خورند از معمول‌ترین و موفق‌ترین ایمپلنت دندانی مورد استفاده در صنعت دندانپزشکی هستند. یک ایمپلنت با خاصیت جوش خوردن با استخوان آرواره برای جوش خوردن و کامل شدن مراحل جای‌دهی و التیام زخم و درد به 3 تا 6 ماه زمان نیاز دارد که به اندازه‌ی همان مدتی است که ایمپلنتولوژیست برای کاشت تاج یا پل دندان نیز نیاز خواهد داشت.

به لطف ایمپلنت‌های مدرن و تخصص یک ایمپلنتولوژیست، از دست دادن یک یا چند دندان دیگر به معنای درد کشیدن در طول سالیان دراز، سرخوردگی، ناراحتی،محدودیت رژیم غذایی یا ناهنجاری‌های ظاهری نخواهد بود. ایمپلنت دندانی دنیای لبخند شما را بزرگ‌تر و بادوام‌تر خواهند کرد.