کدام یک از مواد ترمیمی و ایمپلنت با ام آر آی سازگاری دارند
MRI یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ابزاری مفید برای دندانپزشک است که با استفاده از آن میتوانند بافتهای نرم و سخت آروارهی شما را ببینند. این روش برای بررسی بافتهایی که دلیل بیماریهای مفصل گیجگاهی-فکی هستند و همین طور بسیاری دیگر از بیماریهای دندان بسیار عالی است. همگی اینها نشان میدهد که اهمیت MRI بهعنوان ابزار مفید در دندانپزشکی روز به روز بیشتر خواهد شد. متاسفانه همهی موادی که برای ترمیم و ایمپلنت دندان تولید میشوند با MRI سازگاری ندارند.
در MRI بدن در معرض میدانهای مغناطیسی قرار میگیرد که میدانهای مغناطیسی ضعیف اتمها در بدن تاثیری روی کیفیت تصویر به دست آمده ندارد. اما اگر دندانها ترمیم یا ایمپلنت شده باشند و مواد به کار رفته در ترمیم آنها میدان مغناطیسی قویتری تولید کند، میتواند عکس MRI را تغییر داده و در نتیجه دندانپزشک از درک جزئیات عکس عاجز شود. محقیقن چندین مادهی ترمیمی دندان را مورد بررسی قرار دادهاند تا ببینند کدام یک از آنها به طور کامل یا حداقل تا حدی با MRI سازگاری دارند.
مواد ترمیمی دندان که سازگاری کامل با MRI دارند
برخی از مواد ترمیمی و ایمپلنت که از MRI عبور داده شدند هیچ تغییری در عکسها به وجود نیاوردند و این بدان معنا است که میتوان این مواد را بدون هیچ مشکلی در دندان مورد استفاده قرار داد. این مواد عبارتند از:
- سیلر با پایهی رزین
- سیمان گلاس آینومر
- بسیاری از کامپوزیتها
- گوتا پرکا
- دی اکسید زیرکونیوم
تحریفهای جزعی
- کامپوزیتهای حاوی رنگدانههای دی اکسید آهن
- آمالگام
- طلا
- آلیاژهای تیتانیوم از قبیل ایمپلنت دندانی
- سیمهای ارتودنسی نیکل تیتانیوم
مواد ناسازگار با MRI
- استیل ارتودنسی ضد زنگ
- کبالت کرومیوم