وقتی برای مدتی با شدت کم ورزش کنید، در واقع دارید ورزش ایروبیک انجام می‌دهید. ایروبیک یعنی انجام حرکات ورزشی دارای ریتم به مدت 15 دقیقه یا بیشتر که در این مدت بیشتر از 80 درصد از ظرفیت ضربان قلب شما به کار می‌افتد. این ورزش تاثیر زیادی در کنترل وزن، افزایش قدرت بدنی و سلامت روحی و روانی از قبیل بهبود رفتار و اخلاق افراد و کاهش اضطراب دارد. تاریخچه‌ی ورزش ایروبیک از دهه‌ی 1960 آغاز می‌شود.

دهه‌ی 1960

در دهه‌ی 1960 دکتر کنت اچ کوپر یک روش تمرینی را ابداع کرد که می‌توانست تا حدود زیادی از بیماری‌های قلبی و عروقی جلوگیری کند. این سیستم تمرینی در بیمارستان نیروی هوایی مورد آزمایش قرار گرفته و در ابتدا قرار بود تنها در بین نیروهای نظامی مورد استفاده قرار گیرد. وی این تمرینات را ایروبیکس نامید و در کتابی که در سال 1968 با همین عنوان نوشت به طور مفصل در مورد این ورزش توضیح داد. بعد از انتشار کتاب یک رقاص به نام جکی سورنسون نیز تمرین‌هایی را ابداع کرد که برای افزایش توان قلب و عروق آن طراحی شده بود. بدین ترتیب رقص ایروبیک نیز به وجود آمد.

ایروبیک نوعی ورزش است که معمولا با حرکات موزون با صدای موسیقی انجام می‌‌شود.

دهه‌ی 1980

از سال 1978 تا سال 1987 تعداد افرادی که در ایالات متحده آمریکا تمرینات ایروبیک انجام می‌دادند از 6 میلیون نفر به 19 میلیون نفر رسید. در سال 1983 بعد از این که دو نفر به نام‌های هاوارد و کارن شوارتز یک نوع ورزش ایروبیک مسابقه‌ای ابداع کردند که نوع جدیدی از ورزش ایروبیک را معرفی می‌کرد و بعدها ورزش ایروبیک نام گرفت. در سال 1984 سازمان بین‌المللی ورزش فیتنس تاسیس شد و این سازمان اولین دوره از مسابقات ملی ایروبیک را برگزار کرد. شرکت‌کنندگان در این مسابقه یک دقیقه و 45 ثانیه حرکات موزون با صدای موسیقی انجام می‌دادند. در ساال 1996 نام ورزش ایروبیکس به ژیمناستیک تغییر عنوان داد.
در سال 1989 یک ژیمناست به نام چین میلر ورزش ایروبیک پا را به جهانیان معرفی کرد. او این ایده‌ی خود را به شرکت ورزشی ریباک در سال 1989 فروخت و وی در حال حاضر به عنوان ابداع‌کننده‌ی استپ ایروبیک شناخته می‌شود.

انواع مختلف ایروبیک

این ورزش از زمان ابداع آن در سال 1968، تغییرات زیادی کرده و انواع مختلفی از آن به وجود آمده است از قبیل استپ ایروبیک یا جازرسایز، که با موسیقی جاز همراه است، و رقص ایروبیک. برخی دیگر از انواع رقص مانند باله و سالسا نیز شباهت‌های بسیاری به ایروبیک دارند. ایروبیک آبی نیز در میان افرادی که ناراحتی استخوانی و مفاصل مانند آرتروز دارند نیز دیده می‌شود.

انتقادات نسبت به ایروبیک

این ورزش نیز مانند بسیاری دیگر از ورزش‌های فیتنس مورد انتقاداتی قرار گرفته است. انتقاد اصلی این است که ایروبیک شکل کاملی از تمرینات ندارد. برخی دیگر بر این باورند که ایروبیک می‌تواند باعث صدمه دیدن بدن شود و در کاهش وزن و چاقی تاثیری ندارد. با این وجود به دلیل این که ایروبیک به یک تکنیک عمده‌ در تناسب اندام تبدیل شده است انتقادها از آن نیز به میزان زیادی کاهش یافته است.

منبع : Livestrong