تفاوت‌های فیتنس و بدنسازی

هرچند فیتنس و بدنسازی در نگاه اول یکسان به نظر می‌رسند اما با هم تفاوت‌هایی نیز دارند. اگر بخواهیم از جنبه‌ی تاریخی به این مسئله نگاه کنیم، ظهور رشته‌ی بدنسازی به دهه‌ی 1960 برمی‌گردد. زمانی که ورزشکاران شوروی برای رشد ماهیچه‌های خود، از هورمون‌های تستوسترون استفاده می‌کردند. با این حال، مصرف استروئید از موارد الزامی بدنسازی نیست و این رشته‌ی ورزشی می‌تواند همانند فیتنس، به نحوی طبیعی انجام شود. در این مطلب، به تعدادی از تفاوت‌ها میان این دو رشته‌ی ورزشی اشاره شده است: 

تفاوت اصلی بین فیتنس و بدنسازی این است که در فیتنس، نیازی به بلند کردن وزنه وجود ندارد. در حالی که بدنسازی به انجام حرکات ورزشی کششی و فشاری با وزنه‌های سنگین نیازمند است. با بلند کردن وزنه‌های سنگین، ماهیچه‌ها سریعتر رشد کرده و به این ترتیب قدرت فیزیکی ورزشکاران به‌تدریج افزایش می‌یابد. در کل، بدنسازی روشی آسان برای افزایش حجم ماهیچه‌ها است. هدف بدنسازان این است که تبدیل به افرادی قدرتمند با ماهیچه‌هایی قوی و حجیم شوند. در حالی که فیتنس به‌گونه‌ای کاملا متفاوت است. در فیتنس، هدف اصلی حفظ زیبایی و فرم بدن و داشتن یک زندگی سالم و پویا است. فیتنس یعنی سوزاندن کالری به صورت روزانه به منظور حفظ تناسب اندام. هدف از رشته‌ی بدنسازی، افزایش وزن است. اما در فیتنس، افزایش حجم امری ضروری نیست. بلکه هدف اصلی فیتنس، حفظ تناسب اندام و فرم بدن است. اکثر مردان، متمایل به بدنسازی هستند در حالی که بیشتر زنان، فیتنس را ترجیح می‌دهند. 

یکی دیگر از تفاوت‌های فیتنس و بدنسازی، میزان فعالیت است. در بدنسازی، یک جلسه ممکن است گاهی تا 2 ساعت نیز طول بکشد. اما یک جلسه فیتنس معمولا 45 دقیقه به طول می‌انجامد. فیتنس، روشی عالی برای خلاص شدن از استرس بعد از یک روز پرمشغله است. بدنسازی معمولا نیازمند 4 یا 5 روز تمرین در هفته در بلند مدت و به صورت مداوم است. اما فیتنس به تمرین و تلاش کمتری نیازمند است و در آن، ماهیچه‌ها کمتر تحت فشار قرار می‌گیرند. 

ورزشکاران رشته‌ی بدنسازی، مقدار زیادی پروتئین مصرف می‌کنند. از آن‌جا که پروتئین، ماده‌ای بسیار مهم برای ماهیچه‌سازی است، بدنسازان به مصرف روزانه‌ی پودرهای پروتئین، ماهی و گوشت سفید روی می‌آورند. اما رویکرد غذایی در فیتنس متفاوت است. فیتنس یعنی تناسب اندام و برای حفظ تناسب اندام، ضرورتا نیازی به مصرف غذای خاصی وجود ندارد. فیتنس بیشتر روی مصرف غذای سالم که عمدتا شامل سالاد، سبزیجات و میوه‌ می‌شود، تمرکز دارد. بیشتر افرادی که فیتنس کار می‌کنند، به دنبال کاهش وزن و کم کردن چربی هستند. 

بدنسازان برای شکل دادن به بدن و ماهیچه‌های خود، معمولا وزنه بلند می‌کنند و حرکت شنا را انجام می‌دهند. به عبارت دیگر، هدف از بدنسازی، رشد ماهیچه‌های جلوبازو، ران، سینه و کمر است. در حالی که هدف از فیتنس، تقویت ماهیچه‌ها از طریق تمرین بدون دخالت وزنه است. فیتنس بیشتر روی تمرین فیزیکی از طریق کشش ماهیچه‌ها تمرکز دارد. فیتنس علاوه بر ماهیچه‌ها، موجب تقویت معده شده و با از میان برداشتن چربی، فرم و شکل زیباتری به عضلات ران و ساق پا می‌دهد. به این ترتیب، ماهیچه‌ها تقویت می‌شوند اما همانند بدنسازی، برجسته و نمایان نمی‌شوند. به عبارت دیگر، در بدنسازی ماهیچه‌ها بزرگ‌تر و حجیم‌تر می‌شوند اما در فیتنس، ماهیچه‌ها شکلی دلخواه به خود می‌گیرند به گونه‌ای که بدن نه چاق و نه لاغر به نظر می‌رسد.