تکنیک‌های رایج جراحی پلاستیک
تکنیک‌های مختلفی در جراحی پلاستیک و زیبایی به کار می‌روند که در این قسمت به چند مورد اشاره می‌کنیم :
جراحی آندوسکوپیک
جراحی آندوسکوپیک توسط دستگاهی به‌نام آندوسکوپ صورت می‌گیرد. آندوسکوپ لوله باریکی است که یک سر آن مجهز به دوربین کوچک و سیستم روشنایی است و از طریق برش کوچک جراحی وارد بدن می‌شود. تصاویر داخل بدن از طریق دوربین کوچک به صفحه نمایش منتقل شده و جراح پلاستیک در‌حالی‌که با آندوسکوپ کار می‌کند، می‌تواند تصاویر را به‌وضوح مشاهده نماید.
آندوسکوپ وسیله‌ای است که در طول عمل جراحی پلاستیک کمک فراوانی به جراحان می‌کند. ابزارهای مورد استفاده در عمل جراحی پلاستیک از طریق برش‌های مختلف جراحی وارد بدن می‌شوند.
جراحی فلاپ
جراحی فلاپ با انتقال بافت‌های ساده و زنده از یک قسمت از بدن به قسمت‌هایی که معمولا فاقد پوست، چربی، حرکت عضلات و قدرت استخوانی هستند صورت می‌گیرد. این نوع جراحی پلاستیک بسته به محل فلاپ و بافت‌هایی که نیاز به ترمیم دارند به روش‌های مختلفی انجام می‌شود از جمله :
- فلاپ محلی: این نوع فلاپ کنار زخم صورت می‌گیرد و یک سر پوست برای حفظ جریان خون به بافت منشاء متصل می‌ماند.
- فلاپ منطقه‌ای: در آن قسمتی از بافت را که به یک رگ خونی خاص متصل شده استفاده می‌شود.
- فلاپ استخوان/بافت نرم: این نوع فلاپ زمانی بکار می‌رود که استخوان و لایه‌ی بیرونی پوست به محل جدیدی منتقل می‌شوند.
- فلاپ عضلانی (پوست و عضله) : این نوع فلاپ زمانی استفاده می‌شود که منطقه‌ی مورد نظربرای پوشش نیاز به خون و ترمیم زیادی داشته باشد. این مورد معمولا در بازسازی سینه بعد از ماستکتومی بکار می‌رود.
- فلاپ مویرگ‌ها: شامل جدا کردن و اتصال دوباره پوست ومویرگ‌های خونی از یک نقطه بدن به نقطه دیگر است. در طی جراحی پلاستیک میکروسرجری رگ‌های خونی بهم متصل می‌شوند.
تکنولوژی لیزر
درعمل‌های جراحی پلاستیک که با لیزر صورت می‌گیرد معمولا میزان خونریزی، کبودی و زخم کمتری مشاهده می‌شود. انواع مختلفی از لیزرها بسته به نوع و محل جراحی پلاستیک مورد استفاده قرار می‌گیرند. با جراح پلاستیک خود مشورت کنید که آیا نیازی به لیزر دارید یا خیر و در صورت نیاز چه نوع جراحی لیزر را پیشنهاد می‌کند.
پیوند پوست
این نوع جراحی پلاستیک برای پوشاندن پوست‌هایی که آسیب دیدند یا در حال از بین رفتن هستند بکار می‌رود. این عمل شامل برداشتن پوست سالم قسمتی از بدن برای حفظ ظاهر و کارکرد طبیعی پوست قسمت آسیب دیده‌ی بدن است. در این فرایند ناحیه‌ای که پوست سالمی داشته و برای پیوند استفاده می‌شود را محل اهدا کننده می‌نامند. بسته به اندازه‌ی مورد نیاز پوست و محلی که قرار است پیوند انجام شود ، سه نوع مختلف پیوند وجود دارد که عبارتند از :
- پیوند پوست نیمه ضخیم: معمولا برای درمان انواع سوختگی استفاده می‌شود. در این نوع پیوند، از لایه‌های نزدیک به سطح پوست استفاده می‌شود. محل اهدا بسته به اندازه، نوع و رنگ‌دانه پوست مورد نیاز انتخاب می‌شود.
- پیوند پوست کاملا ضخیم: در درمان زخم‌های عمیق و بزرگ و یا جای زخم بکار می‌رود و زمانی‌که حداکثر قابلیت ارتجاعی پوست مورد نیاز باشد. در این نوع پیوند نه‌تنها لایه‌ی سطحی بلکه تمام لایه‌های پوست قسمت اهدا کننده استفاده می‌شود.
- پیوند پوست ترکیبی: شامل جدا کردن تمام لایه‌های پوست، چربی و گاهی اوقات غضروف از قسمت اهداکننده است.
- گسترش بافت: در این نوعی جراحی پلاستیک نوعی دستگاه بالن مانند به نام «اکسپندر» در زیر پوست قرار می‌گیرد. دستگاه «اکسپندر» با ترشح مایع در قسمتی از پوست که نیاز به ترمیم دارد موجب کشش و گسترش پوست می‌گردد. این کار باعث رشد پوست اضافی و ترمیم پوست آسیب دیده می‌شود.
منبع : Edu
