چطور والدین را برای خانه سالمندان آماده کنیم
گذاشتن والدین در خانه سالمندان میتواند یکی از سختترین و ناراحتکنندهترین تصمیمات زندگی باشد. اما اگر از نیازهای والدین و دیگر عوامل آگاه باشید شاید گرفتن این تصمیم برایتان آسانتر شود. احتمالا از گرفتن این تصمیم احساس گناه میکنید و این کاملا طبیعی است. با اینحال امنیت و سلامت والدین از همه چیز مهمتر است.
قدم اول
در مورد مراقبتهای تخصصی که نیاز دارند یا مشکلات شما برای فراهم کردن نیازهای آنها با والدینتان صحبت کنید. بعضی والدین دوست ندارند سربار فرزندانشان باشند و خودشان به رفتن به خانه سالمندان اصرار دارند، در حالی که بعضی والدین ممکن است شما را به خیانت و اینکه میخواهید از دستشان خلاص شوید متهم کنند. اگر والدینتان از رفتن به خانه سالمندان سر باز میزنند یا دچار بیماریهای روانی شدهاند باید صبر کنید تا زمان مناسب برای فرستادن آنها به خانه سالمندان فرا برسد.
قدم دوم
به اندازهی کافی بگردید تا خانه سالمندان مناسب والدین خود را پیدا کنید. انتخاب شما باید براساس خدمات خانه سالمندان باشد. خانه سالمندان باید محیطی امن و راحت برای والدین شما فراهم کند. اگر والدینتان آلزایمر یا مشکلات روانی دیگر دارند، بهتر است خانهی سالمندانی را انتخاب کنید که بخشی مخصوص بیماران آلزایمری داشته باشد و محیطی آرام برای آنها فراهم کند.
قدم سوم
به چند خانه سالمندان سر بزنید و تعامل کارکنان با سالمندان را مشاهده کنید. سالمندان نباید برای مدتهای طولانی تنها رها شوند. حواستان به این باشد که چقدر طول میکشد تا پرستاران به درخواستهای سالمندان پاسخ دهند. اگر میخواهید پدر و مادرتان را با هم به خانه سالمندان ببرید بپرسید ببینید میتوانند پیش هم باشند یا نه. برنامهی غذاییشان را بررسی و با رژیم غذایی والدینتان مقایسه کنید. ببینید پرستاران همیشه در خانه سالمندان حاضر هستند یا نه و وقتی شرایط اورژانسی پیش میآید چه کار میکنند. با مدیر خانه سالمندان در مورد مراحل پذیرش والدینتان صحبت کنید.
قدم چهارم
وقتی زمان بردن والدین به خانه سالمندان رسید باید خود را از لحاظ روانی و برای احساس گناه و شک آماده کرده باشید. احتمالا میدانید که این کار را برای راحتی و امنیت والدینتان انجام میدهید، اما این باعث نمیشود احساس بدی نداشته باشید. والدین احتمالا عصبانی میشوند، گریه میکنند، خواهش میکنند و بعضی وقتها هم سکوت میکنند. مرتب به والدینتان سر بزنید و وقتی نمیتوانید با آنها تلفنی صحبت کنید. کاری نکنید فکر کنند فراموش شدهاند و تا جایی که میشود آنها را از زندگی خود باخبر کنید.