فرزند شما در مدرسه آموزش‌های مختلفی می‌بیند و شاید شما هم در خانه در انجام تکالیفش به او کمک می‌کنید. اما آیا آموزش بیشتر با تدریس خصوصی کمکی به حل مشکلات یادگیری می‌کند؟
تدریس خصوصی زمانی کارساز است که دانش‌آموز در بحث خاصی از یک درس مشکل داشته باشد. بسیاری از دانش آموزان دبیرستانی در درس ریاضی مشکل دارند و به همین دلیل از تدریس خصوصی کمک می‌گیرند. این کار به نظر منطقی می‌رسد چون ریاضی دبیرستان مشکل است و دانش آموز در این درس نیاز به کمک دارند.
اما این‌که دانش آموز ابتدایی بخواهد از کلاس تدریس خصوصی استفاده کند تا از همکلاسی‌هایش عقب نماند قصه‌ی دیگری است. اگر دانش آموز ابتدایی نتواند دروس خود را در مدرسه با انجام کمی تکلیف یاد بگیرد پس در دبیرستان چه خواهد کرد؟ پس راه حل در تدریس خصوصی نیست بلکه در ورزش مغزی است. تربیت مغز یا ورزش مغز مهارت‌های فکر کردن را تقویت می‌کند.
برنامه‌های ورزش مغز
این برنامه‌ها می‌تواند مهارت‌های شناختی را تقویت کند و شامل موارد زیر است:
- سرعت پردازش مغز
- حافظه‌ی کاری
- پردازش شنیداری
- توجه
- پردازش واجی یا صدا شناسی
- و بسیاری دیگر
تدریس خصوصی به شکل سنتی آن کمک زیادی به دانش آموزان نمی‌کند، بلکه در بسیاری از موارد آن‌ها را وابسته بار می‌آورد. یادگیری با این روش حالتی منفعلانه دارد چون دانش آموز سعی نمی‌کند فکر خود را به کار بندازد. نیازی به این کار هم نمی‌بیند چون همه چیز حاضر و آماده در اختیار اوست. در
تدریس خصوصی اغلب این معلم است که می‌اندیشد. طوری که انگار به معلم خصوصی دستمزد می‌دهیم تا زحمت اندیشدن را او بکشد و کوچک‌ترین فشاری به فرزند دلبند ما نیاید.
عیب این کار این است که معلم فقط در حین
تدریس خصوصی در کنار دانش آموز است. آیا دانش آموز می‌تواند او را با خود به جلسه‌ی امتحان ببرد تا به‌جای او فکر کند و به سوالات پاسخ دهد؟ این دانش آموز که وابسته بار آمده وقتی وارد اجتماع شد چطور می‌تواند مستقل باشد و روی پای خود بایستد؟
باید رویکرد خود را به
تدریس خصوصی تغییر دهیم و به‌جای ماهی، ماهگیری را یاد دانش آموزان بدهیم. این هدف با تربیت مغز امکان پذیر است.
تدریس خصوصی با این رویکرد نه تنها اتلاف وقت و پول نیست بلکه کمک می‌کند دانش آموز به صورت فعالانه در کلاس شرکت کند و فکر خود را به کار بیندازد. دانش آموز زمانی موفق خواهد بود که به تنهایی و بدون کمک به حل مسائل بپردازد.
پس می‌بینیم که اگر
تدریس خصوصی به شکل سنتی را کنار بگذاریم، می‌توانیم کودکان را نه تنها برای حل مسائل درسی بلکه برای داشتن استقلال در زندگی اجتماعی آماده کنیم.
