نکاتی در خصوص عمل لیزیک برای دیابتی‌ها

دیابت باعث برخی مشکلات چشمی است، در واقع بعضی از این عارضه‌ها منجر به نابینایی مطلق می‌گردد. خوشبختانه روش‌های درمانی مختلفی برای بیماران دیابتی نوع 1 و 2 وجود دارد که شامل عمل لیزیک هم می‌شود.

البته صلاحیت بیمار برای عمل لیزیک باید تایید شود. تعدادی از بیماران دیابتی می‌توانند تحت شرایط خاص از روش درمانی لیزیک بهره‌مند شوند.

برای این‌که عمل لیزیک موفقیت‌آمیز باشد، میزان قند خون بیمار باید ثابت باشد. بیماران معمولا قبل از عمل لیزیک باید یک نامه‌ی کتبی مبنی بر میزان ثابت قند خون از پزشک عمومی دریافت کنند.

این عارضه‌ رایج در میان بیماران دیابتی و جزو اولین نشانه‌های این بیماری است که توسط چشم پزشک تشخیص داده می‌شود. رتینوپاتی با عمل لیزیک قابل درمان است مشروط بر این‌که در مراحل اولیه خود باشد. غالبا بیماران دیابتی نوع 1 از مشکلات چشمی شدیدتری رنج می‌برند و به این ترتیب برای عمل لیزیک صلاحیت ندارند. باید توجه داشت بیمارانی که در اولین مراحل دیابت هستند نسبت به لیزیک واکنش بهتری دارند.

تعیین صلاحیت بیمار برای عمل لیزیک با معاینه جراح و مشاوره خصوصی صورت می‌گیرد. جراح سابقه پزشکی بیمار را بررسی می‌کند، از پزشک عمومی اطلاعات لازم را می‌گیرد و سپس نوع درمان مناسب را انتخاب می‌کند.

افرادی که صلاحیت آن‌ها تایید نمی‌شود نباید ناامید شوند. ممکن است یک جراح از عمل لیزیک خودداری کند و بالعکس جراح دیگری آن را برای بیمار تائید کند.

دیابت باعث کندی روند بهبود بدن می‌گردد. در حالی که فرد می‌تواند به طور میانگین 48 ساعت بعد از عمل لیزیک به کار و فعالیت بازگردد، بیمار دیابتی نیاز به استراحت بیشتر دارد و باید به مطب پزشک مراجعه کرده و برای حصول اطمینان از نتیجه‌ی لیزیک به دستورات چشم پزشک عمل کند.

یک فرد دیابتی برای داشتن قوه‌ی بینایی بهتر باید به طور جدی مزایای عمل لیزیک را در نظر بگیرد چراکه نسبتا کم‌هزینه و بسیار موثر است. اگرچه تعیین صلاحیت برای لیزیک مهم است اما ثابت نگه داشتن میزان قند خون و درمان به موقع نیز در موفقیت عمل لیزیک نقش بسزایی دارند.