برای شناسایی سردرد و میگرن چه زمانی به متخصص مراجعه کنیم
مراجعه به پزشک خانوادگی تان شروع خوبی برای درمان سردرد است. اما برای سردردهای مزمن، علائم آزار دهنده یا میگرن، نیاز است از یک متخصص مغز و اعصاب کمک بگیرید.
برای درمان سردردهای معمولی به کمک متخصص مغز و اعصاب یا حتی پزشک خانوادگی هم نیازی نیست. اما اگر سردرد مزمن دارید و برای درمان آن از دارو استفاده می کنید قضیه متفاوت است. مصرف داروهای سردرد OTC بیش از 10 روز در ماه ممکن است به سردرد دیگری منجر شود که در نتیجه ی استفاده ی بیش از حد از داروهای آرام بخش به وجود می آید.
نشانه هایی که می گویند باید به دنبال متخصص مغز و اعصاب باشید
معمولا پزشک خانوادگی می تواند سردردهای عادی را درمان کند. اما اگر درمان های پیشنهادی او تاثیری نداشتند و علائم متوقف نشدند، باید به یک متخصص مغز و اعصاب که در درمان مشکلات سیستم عصبی تخصص دارد مراجعه کنید.
موارد زیر نشانه هایی هستند که به شما می گویند باید به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید:
تشخیص علت سردرد
تاریخچه ی سردرد می تواند ابزار ارزشمندی برای تشخیص علت آن باشد؛ یک تاریخچه ی کامل که شامل یادداشت ها، دلایل، محرک ها و حتی راه حل های احتمالی است. پیش از مراجعه به متخصص مغز و اعصاب از موارد زیر یادداشت برداری کنید:
آزمایش های تشخیص علت سردرد
آزمایش هایی که متخصص مغز و اعصاب تجویز می کند کاملا به شک های او در مورد دلایل سردرد و دست اول یا دست دوم بودن سردرد مورد نظر بستگی دارد. سردردهای دست اول مثل میگرن، خود یک بیماری هستند اما سردردهای دست دوم علائم یک بیماری دیگر به شمار می روند. این آزمایش ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
پیشینه ی پزشکی: پزشک تان از شما در مورد مشکلات دیگر و هم چنین داروها، مکمل ها و مواد گیاهی که مصرف می کنید سوال می کند.
پیشینه ی خانوادگی: باید در مورد دیگر اعضای خانواده تان که سردرد یا میگرن دارند، سنی که به سردرد مبتلا شده اند و دیگر مشکلات آن ها با متخصص مغز و اعصاب صحبت کنید.
معاینه ی جسمانی: متخصص مغز و اعصاب سر، گردن و شانه های تان را معاینه می کند.
معاینه ی عصبی: معاینه ی عصبی شامل معاینه ی چشم، گوش ها، اعصاب، سرعت عکس العمل و معاینه ی حرکتی می شود.
آزمایش خون: آزمایش خون برای حذف احتمال عفونت و مشکلات قلبی که ممکن است دلیل سردرد باشند انجام می شود.
آزمایش مایع نخاعی: اگر متخصص مغز و اعصاب به عفونت یا خون ریزی مغزی مشکوک باشد این آزمایش را تجویز می کند.
عکسبرداری: متخصص مغز و اعصاب ممکن است برای شما سی تی اسکن یا ام آر آی تجویز کند. این عکسبرداری ها تغییرات استخوانی و رگی و هم چنین وجود کیست یا رشد آن را نشان می دهند.
عکسبرداری از مغز: ممکن است هنگام سردرد از مغز عکسبرداری شود تا مشخص شود هنگام سردرد چه اتفاقی در مغز رخ می دهد.
EEG: این آزمایش به متخصص مغز و اعصاب نشان می دهد امواج مغزی شما تغییری کرده اند یا نه. نتیجه ی این آزمایش به تشخیص تومور، حمله های عصبی، ضربه و ورم مغز کمک می کند.
برای تسکین و درمان سردرد باید با متخصص مغز و اعصاب و پزشک خانوادگی خود همکاری نزدیکی داشته باشید.
برای درمان سردردهای معمولی به کمک متخصص مغز و اعصاب یا حتی پزشک خانوادگی هم نیازی نیست. اما اگر سردرد مزمن دارید و برای درمان آن از دارو استفاده می کنید قضیه متفاوت است. مصرف داروهای سردرد OTC بیش از 10 روز در ماه ممکن است به سردرد دیگری منجر شود که در نتیجه ی استفاده ی بیش از حد از داروهای آرام بخش به وجود می آید.
نشانه هایی که می گویند باید به دنبال متخصص مغز و اعصاب باشید
معمولا پزشک خانوادگی می تواند سردردهای عادی را درمان کند. اما اگر درمان های پیشنهادی او تاثیری نداشتند و علائم متوقف نشدند، باید به یک متخصص مغز و اعصاب که در درمان مشکلات سیستم عصبی تخصص دارد مراجعه کنید.
موارد زیر نشانه هایی هستند که به شما می گویند باید به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید:
- بیش از 50 سال سن دارید و سردرد مزمن یا یک سردرد جدید گرفته اید.
- همراه سردرد حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، گیجی و تاری دید دارید و بیهوش می شوید.
- سردرد با ضعیف شدن یا از دست دادن کنترل قسمتی از بدن، توانایی تکلم و یا بینایی همراه است.
- بیش از هفته ای 2 بار سردرد می گیرید.
- سردردهای تان با گذر زمان و درمان بهبود نمی یابند.
- داروهای تجویز شده یOTC روی سردرد شما تاثیری ندارند.
- سردردتان ناگهانی و شدید است و با گرفتگی گردن یا تب همراه است.
- سردردی بی سابقه یا سابقه ی سرطان یا ایدز دارید.
- بعد از این که سرتان ضربه می بیند سردرد می گیرید.
- سردردتان زندگی روزمره را برای تان مشکل ساخته است.
تاریخچه ی سردرد می تواند ابزار ارزشمندی برای تشخیص علت آن باشد؛ یک تاریخچه ی کامل که شامل یادداشت ها، دلایل، محرک ها و حتی راه حل های احتمالی است. پیش از مراجعه به متخصص مغز و اعصاب از موارد زیر یادداشت برداری کنید:
- سردردهای مذکور چه زمانی رخ می دهند؟
- چیزی هایی که سردردتان را تسکین می دهند یا آن را به کلی از بین می برند؟
- آیا صدا و نور، هنگام سردرد، شما را آزار می دهند؟
- آیا قبل از سردرد یا هنگام آن بینایی شما تغییر می کند؟
- شب قبل از سردرد چگونه خوابیده اید؟
- اگر خانم هستید، در چه زمانی از چرخه ی قاعدگی سردرد می گیرید؟
- غذا و نوشیدنی هایی که در 24 ساعت قبل از سردرد مصرف کرده اید کدام اند؟
- فعالیت هایی که قبل از بروز سردرد انجام داده اید کدام اند؟
- تشخیص پزشکان قبلی و درمان هایی که پیش گرفته اید چه بوده اند؟
آزمایش های تشخیص علت سردرد
آزمایش هایی که متخصص مغز و اعصاب تجویز می کند کاملا به شک های او در مورد دلایل سردرد و دست اول یا دست دوم بودن سردرد مورد نظر بستگی دارد. سردردهای دست اول مثل میگرن، خود یک بیماری هستند اما سردردهای دست دوم علائم یک بیماری دیگر به شمار می روند. این آزمایش ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
پیشینه ی پزشکی: پزشک تان از شما در مورد مشکلات دیگر و هم چنین داروها، مکمل ها و مواد گیاهی که مصرف می کنید سوال می کند.
پیشینه ی خانوادگی: باید در مورد دیگر اعضای خانواده تان که سردرد یا میگرن دارند، سنی که به سردرد مبتلا شده اند و دیگر مشکلات آن ها با متخصص مغز و اعصاب صحبت کنید.
معاینه ی جسمانی: متخصص مغز و اعصاب سر، گردن و شانه های تان را معاینه می کند.
معاینه ی عصبی: معاینه ی عصبی شامل معاینه ی چشم، گوش ها، اعصاب، سرعت عکس العمل و معاینه ی حرکتی می شود.
آزمایش خون: آزمایش خون برای حذف احتمال عفونت و مشکلات قلبی که ممکن است دلیل سردرد باشند انجام می شود.
آزمایش مایع نخاعی: اگر متخصص مغز و اعصاب به عفونت یا خون ریزی مغزی مشکوک باشد این آزمایش را تجویز می کند.
عکسبرداری: متخصص مغز و اعصاب ممکن است برای شما سی تی اسکن یا ام آر آی تجویز کند. این عکسبرداری ها تغییرات استخوانی و رگی و هم چنین وجود کیست یا رشد آن را نشان می دهند.
عکسبرداری از مغز: ممکن است هنگام سردرد از مغز عکسبرداری شود تا مشخص شود هنگام سردرد چه اتفاقی در مغز رخ می دهد.
EEG: این آزمایش به متخصص مغز و اعصاب نشان می دهد امواج مغزی شما تغییری کرده اند یا نه. نتیجه ی این آزمایش به تشخیص تومور، حمله های عصبی، ضربه و ورم مغز کمک می کند.
برای تسکین و درمان سردرد باید با متخصص مغز و اعصاب و پزشک خانوادگی خود همکاری نزدیکی داشته باشید.
منبع : Everydayhealth