معمولا در جراحی زیبایی بینی، جراح پلاستیک قسمتی از غضروف بینی را برای پیوند زدن به قسمت‌های دیگر آن بر می‌دارد. گاهی اوقات تیغه‌ی بینی مجاری تنفسی را سد می‌کند که جراح پلاستیک مجبور می‌شود برای باز کردن این مجرا مقداری از  تیغه را کم کند. اگر نیاز به پیوند غضروف زیادی باشد، بعضی جراحان از غضروف گوش یا غضروف بین دنده‌ها استفاده می‌کنند. البته این خود یک جراحی دیگر است که نیاز به باز کردن بدن و بستن آن دارد. 

قبل از این‌که به قسمت اصلی این مطلب برسیم، بهتر است خاطر نشان کنیم که اگر در جراحی زیبایی بینی پیوند غضروف صورت نگیرد به دلایل زیر تا حد زیادی به نفع بیمار است.

  • هزینه‌های جراحی کاهش می‌یابد.
  • دوران نقاهت کاهش می‌یابد و در نتیجه کمتر از کار مرخصی می‌گیرید.
  • نیازی به جراحی دوم نخواهد بود.
  • دوران نقاهت 3 تا 5 روز خواهد بود.
تحقیقات نشان می‌دهد که غضروف بینی استفاده‌های دیگری هم دارد. در روشی جدید و ابداعی از غضروف بینی برداشته شده و به غضروف زانو پیوند زده می‌شود تا درد آن کاهش یابد و غضروفش دوباره رشد کند. کاشت غضروف بینی روی زانو هنوز به صورت عمومی توسط جراحان مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اما 100 بیمار در بیمارستان‌های مختلف اروپا این عمل را انجام داده‌اند و طبق گزارشات این عمل مخصوصا برای کسانی که ورم مفصل دارند موثر واقع می‌شود. 
طبق گفته‌ی یکی از جراحانی که روی این روش تحقیق می‌کند، غضروف بینی در برابر التهاب مقاومت بالایی دارد و به خوبی خود را با محیط مفصل وقف می‌دهد. غضروف برداشته شده از بینی برای دو هفته در محیط آزمایشگاهی رشد می‌کند و سپس با کلاژن ترکیب می‌شود، یک ماده‌ی طبیعی که در بدن وجود دارد. سپس ترکیب به دست آمده به غضروف مفصل زانو پیوند می‌خورد. در این مرحله غضروف بینی با غضروف زانو جوش می‌خورد و آسیبی که به آن وارد شده را برطرف می‌کند. با وجود این روش شاید بتوان کاشت قطعات فلزی در زانو را کنار گذاشت و از آن برای بازسازی صورت‌های آسیب دیده در سوانح رانندگی هم استفاده کرد.


منبع : Robertkotlermd