در مورد پیتزا بیشتر بدانید
تا به حال به این فکر کردهاید که مخترع پیتزا کیست؟ قدمت پیتزا چقدر است؟ اولین پیتزا فروشی آمریکا کجا بوده است؟
شما هم این بوی خوب را استشمام میکنید؟ بوی پیتزایی که داغ داغ از تنور در آمده، بخار میکند و منتظر است نوش جانش کنید. احساساتتان تحت سیطرهی بوی نان داغ، پنیر آب شده، سس گوجهی جوشیده، پودر سیر و فلفل و پپرونی آتشین آن هستند. آیا آمادهی چشیدن این خوشمزهترین غذا هستید؟
بعضیها سبزیجات دوست دارند، بعضیها هم نه. بعضی بچهها غذای دریایی میپسندند و بعضی دیگر هم به نظرشان ماهی همان بهتر که در آب باشد. بعضیها گوشت دندهی اعلا را عالی میدانند و بعضیها هم همبرگر را ترجیح میدهند. اما همه در یک چیز توافق دارند و آن این است که پیتزا حرف ندارد!
اما بالاخره این اختراع دوست داشتنی را به نام که باید بنویسیم؟ معمولا پیتزا را به آشپزی ایتالیایی ربط میدهیم ولی آیا واقعا ایتالیاییها مخترع پیتزا هستند؟ یا اولین پیتزا به دست کسانی غیر از ایتالیاییها پخته شد؟
مثل اکثر سوالات تاریخی، پاسخی ساده و شفاف برای سوال «چه کسیپیتزا را اختراع کرده است؟» وجود ندارد. تاریخدانان متعددی وجود دارند که نظراتی متفاوت دارند و این تفاوت بیشتر از هر چیز وابسته به این است که تعریفتان از «پیتزا» چه باشد.
اگر تصورتان از پیتزا نانی گرد و تخت است که در فر پخته میشود، باید گفت ریشهی این نوع پیتزا بر میگردد به قرون وسطی در خاور میانه. بابلیهای باستان، فلسطینیان و مصریها همگی نانهای تخت ورنیامدهی پته میخوردند.
اما اگر به نظرتان پیتزا باید مخلفات و تزئینات زیادی داشته باشد، تاریخ میگوید جرقهی کار از یونان و روم باستان خورده است. هر دوی این مردم نانهای تخت و گردی میپختند و رویش را با روغن زیتون و ادویههای محلی تزئین میکردند. امروزه چنین غذایی را نان فوکاچیا میخوانیم.
اتفاقا پیتزایی که همهمان میشناسیمش؛ یعنی مدلی که سس گوجه، پنیر و مخلفات دارد، مربوط به خود ایتالیاست. مشخصا، اولین پیتزا با این شمایل به نام آشپزی به نام «رافائل اسپوزیتو» از اهالی ناپل نوشته میشود. البته تاریخدانان میگویند نانهای گرد و تخت مدتها پیش از این آشپز، خوراک کارگران کم درآمد ناپل بوده و دستفروشان این شهر غذایی مشابه این پیتزاها میفروختهاند.
در افسانهها آمده است که وقتی در سال1889، شاه اومبرتو اول و ملکه مارگاریتا از ناپل بازدید میکردند اسپوزیتو برای طبخ پیتزا فراخوانده شد. آن پیتزا که حاوی گوجههای تازه، پنیر موزارلا و ریحان بود، همان پیتزایی است که امروزه به نام پیتزا مارگاریتا شناخته میشود.
پیتزا به دست مهاجران ایتالیایی، راهش را به اسپانیا، فرانسه، انگلستان و ایالات متحدهی آمریکا باز کرد اما تا بعد از جنگ جهانی دوم چندان محبوب نبود. آن موقع زمانی بود که سربازان بازگشته از جنگ ، هنوز دلشان پیش غذایی بود که در سنگرها و موقع جنگ میخوردند.
اولینپیتزا فروشی آمریکا به نام لومباردیز سال 1905 به دست گنارو لومباردی در تقاطع خیابانهای 53 و 3.1 نیویورک افتتاح شد. این پیتزا فروشی هنوز هم پا بر جاست و از همان فر قدیمیاش استفاده میکند؛ البته تغییر مکان داده است.
امروزه، پیتزا یکی از محبوبترین غذاهای آمریکا و البته کل دنیاست. جالب است بدانید که پیتزا آمریکایی هم به ایتالیا فرستاده شده و آنجا کلی هم طرفدار دارد.
شما هم این بوی خوب را استشمام میکنید؟ بوی پیتزایی که داغ داغ از تنور در آمده، بخار میکند و منتظر است نوش جانش کنید. احساساتتان تحت سیطرهی بوی نان داغ، پنیر آب شده، سس گوجهی جوشیده، پودر سیر و فلفل و پپرونی آتشین آن هستند. آیا آمادهی چشیدن این خوشمزهترین غذا هستید؟
بعضیها سبزیجات دوست دارند، بعضیها هم نه. بعضی بچهها غذای دریایی میپسندند و بعضی دیگر هم به نظرشان ماهی همان بهتر که در آب باشد. بعضیها گوشت دندهی اعلا را عالی میدانند و بعضیها هم همبرگر را ترجیح میدهند. اما همه در یک چیز توافق دارند و آن این است که پیتزا حرف ندارد!
اما بالاخره این اختراع دوست داشتنی را به نام که باید بنویسیم؟ معمولا پیتزا را به آشپزی ایتالیایی ربط میدهیم ولی آیا واقعا ایتالیاییها مخترع پیتزا هستند؟ یا اولین پیتزا به دست کسانی غیر از ایتالیاییها پخته شد؟
مثل اکثر سوالات تاریخی، پاسخی ساده و شفاف برای سوال «چه کسیپیتزا را اختراع کرده است؟» وجود ندارد. تاریخدانان متعددی وجود دارند که نظراتی متفاوت دارند و این تفاوت بیشتر از هر چیز وابسته به این است که تعریفتان از «پیتزا» چه باشد.
اگر تصورتان از پیتزا نانی گرد و تخت است که در فر پخته میشود، باید گفت ریشهی این نوع پیتزا بر میگردد به قرون وسطی در خاور میانه. بابلیهای باستان، فلسطینیان و مصریها همگی نانهای تخت ورنیامدهی پته میخوردند.
اما اگر به نظرتان پیتزا باید مخلفات و تزئینات زیادی داشته باشد، تاریخ میگوید جرقهی کار از یونان و روم باستان خورده است. هر دوی این مردم نانهای تخت و گردی میپختند و رویش را با روغن زیتون و ادویههای محلی تزئین میکردند. امروزه چنین غذایی را نان فوکاچیا میخوانیم.
اتفاقا پیتزایی که همهمان میشناسیمش؛ یعنی مدلی که سس گوجه، پنیر و مخلفات دارد، مربوط به خود ایتالیاست. مشخصا، اولین پیتزا با این شمایل به نام آشپزی به نام «رافائل اسپوزیتو» از اهالی ناپل نوشته میشود. البته تاریخدانان میگویند نانهای گرد و تخت مدتها پیش از این آشپز، خوراک کارگران کم درآمد ناپل بوده و دستفروشان این شهر غذایی مشابه این پیتزاها میفروختهاند.
در افسانهها آمده است که وقتی در سال1889، شاه اومبرتو اول و ملکه مارگاریتا از ناپل بازدید میکردند اسپوزیتو برای طبخ پیتزا فراخوانده شد. آن پیتزا که حاوی گوجههای تازه، پنیر موزارلا و ریحان بود، همان پیتزایی است که امروزه به نام پیتزا مارگاریتا شناخته میشود.
پیتزا به دست مهاجران ایتالیایی، راهش را به اسپانیا، فرانسه، انگلستان و ایالات متحدهی آمریکا باز کرد اما تا بعد از جنگ جهانی دوم چندان محبوب نبود. آن موقع زمانی بود که سربازان بازگشته از جنگ ، هنوز دلشان پیش غذایی بود که در سنگرها و موقع جنگ میخوردند.
اولینپیتزا فروشی آمریکا به نام لومباردیز سال 1905 به دست گنارو لومباردی در تقاطع خیابانهای 53 و 3.1 نیویورک افتتاح شد. این پیتزا فروشی هنوز هم پا بر جاست و از همان فر قدیمیاش استفاده میکند؛ البته تغییر مکان داده است.
امروزه، پیتزا یکی از محبوبترین غذاهای آمریکا و البته کل دنیاست. جالب است بدانید که پیتزا آمریکایی هم به ایتالیا فرستاده شده و آنجا کلی هم طرفدار دارد.
منبع : Wonderopolis