نحوه عایق‌کاری کفپوش با پشم شیشه
عایق‌کاری کفپوش با پشم شیشه می‌تواند کمک زیادی به کاهش اتلاف گرما و جلوگیری از عبور صدا بکند. برای کاهش اتلاف گرما ممکن است بخواهید کفپوش‌ها را عایق پشم شیشه کنید. عایق‌کاری می‌تواند به جذب صدا از روی سطوح سخت نیز کمک کند. عایق با روکش کاغذ کرافت و یا آلومینیوم آتش می‌گیرد و می‌سوزد؛ بنابراین روی آن را باید بپوشانید و نگذارید جایی از آن پیدا باشد. این عایقها را باید روی مصالحی نصب کرد که تماس با آن‌ها منجر به آتش‌سوزی نشود.
گام اول: نکات ایمنی زیر را بخوانید
- هنگام کار با مواد عایق‌کاری ایمنی را جدی بگیرید.
- همیشه از ماسک، دستکش و عینک ایمنی استفاده کنید.
- از تماس مستقیم پوست با عایق پشم شیشه جلوگیری کنید چون باعث سوزش می‌شوند.
- هیچ‌گاه عایق را در مجاورت شعله، تجهیزات الکتریکی یا وسایلی گرمایشی نصب نکنید.
- همیشه دور چراغ های برق مانعی ایجاد کنید و عایق را حداقل 7 سانتی‌متر دور نگه‌دارید.
گام دوم: قرار دادن عایق قبل از نصب کردن کفپوش
می‌توانید با استفاده از تخته‌های عایق‌کاری هم کفپوش بتنی و هم کفپوش چوبی را عایق کنید. نحوه‌ی عایق‌کاری به عمر و نوع کفپوش بستگی دارد. عایق‌های رطوبتی برای ساختمان‌های قدیمی‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند و از نفوذ رطوبت زمین به کفپوش چوبی جلوگیری می‌کنند.
- قرار دادن کفپوش شناور: می‌توانید تخته‌های عایق را مستقیما روی سطح بتنی قرار دهید.
- استفاده از نوارهای تخته کوبی: نوارهای تخته کوبی را با فاصله روی زمین قرار دهید و پانل‌های عایق را در بین آن‌ها بچینید.
- قبل از ریختن بتون: در جاهایی که هنوز بتون نریخته‌اید اول پانل‌های عایق را بچینید و بعد بتون را روی آن بریزید.
گام سوم: عایق‌کاری دور خرپاها
کار را از با عایق کردن کفپوش دور تا دور اتاق زیرشیروانی شروع کنید. عایق پشم شیشه را اندازه بگیرید و به طول ببرید. عایق را از آن سمتی که مانع رطوبتی دارد قرار دهید. اگر آب و هوای محل زندگی شما مرطوب است یا می‌خواهید عایقی را روی لایه عایق دیگری قرار دهید، آن قسمت از عایق را که مانع رطوبتی دارد رو به بالا قرار دهید. هنگام قرار دادن عایقها در بین تیرها، آن‌ها را از زیر سیم و کابل عبور دهید. با استفاده از یک تیغ موکت‌بری، برشی بر روی عایق پشم شیشه در طول کابل ایجاد کنید. کابل را در آن برش قرار داده، یک لایه از عایق را بردارید و روی کابل را بپوشانید.
گام چهارم: درزگیری اتاق‌های ورودی
درزگیری درب‌ها روشی آسان برای کاهش اتلاف انرژی در خانه است. برای این کار به ابزار و مصالح زیادی نیاز نیست. یک درزگیر به پایین درب چسبانده می‌شود تا فاصله‌ی میان درب و کفپوش را پر کند. درزگیر را باید به پایین درب پیچ کنید. آستانه‌ی درب‌ها یکی دیگر از جاهایی است که می‌توانید با عایق‌کاری، از ورود جریان هوا از زیر درب جلوگیری کنید. چسب‌های سیلیکونی، لایی و فوم برای درزگیری قسمت بالای درب مناسب هستند. درزگیر را طوری قرار دهید که موهای آن فقط خمیدگی درب را لمس کند. با یک درفش جای بست‌ها را علامت بزنید. درزگیر را به دیوار پیچ کنید. درب را به جلو و عقب حرکت دهید تا ببینید درزگیر در جای صحیح قرار دارد یا نه و پس از این‌که مطمئن شدید پیچ‌های آخر را ببندید.
درزگیری درب‌های ورودی: درب‌های ورودی می‌توانند بیشتر از هر جای دیگری باعث اتلاف گرما شوند به ویژه اگر خانه شما ورودی سرپوشیده نداشته باشد. علاوه بر درزگیری اطراف و لبه‌های درب‌ها شکاف‌ها و ترک‌های حاشیه را هم باید بگیرید.
