شبکه‌های سیم و کابل زیر زمینی
دفن کردن سیم و کابل زیر زمین علیرغم داشتن هزینه‌های بسیار، نسبت به سیم‌کشی‌های هوایی فواید زیادی دارد. اگر سیم و کابل زیر زمین دفن شود دیگر در معرض طوفان، عوامل طبیعی و تغییر دمای شدید نخواهد بود و به رسیدگی کمتری نیاز خواهد داشت. البته این‌ها همه در این صورت است که سیم و کابل مناسبی برای این کار انتخاب شود.
هنگام انتخاب سیم و کابل برای شبکه‌های زیرزمینی نه‌تنها باید وزن خاک که روی سیم و کابل قرار می‌گیرد را مد نظر قرار دهید، بلکه شرایط زیرزمینی هم در انتخاب سیم و کابل دخیل هستند. اگر سیم و کابل در برابر رطوبت مقاوم نباشد، شرایط زیرزمینی ممکن است به آن آسیب‌های جدی وارد کند. روکش کابلی که قرار است زیرزمین دفن شود باید از مواد ضد آب مثل پلی اتیلن باشد. دفن کردن سیم و کابل زیر زمین سه روش اصلی دارد که در این مطلب به بررسی آن‌ها پرداخته‌ایم.
کابل‌های ولتاژ بالای زیر زمینی به سه روش مستقیم، کانالی و تونلی زیر زمین دفن می‌شوند:
- مستقیم: در این روش سیم و کابل در یک جوی زهکشی شده قرار داده می‌شوند و گاهی اوقات کنار آن‌ها لوله‌های خنک کننده هم نصب می‌شود. پس از اتمام کار، روی آن‌ها خاک ریخته می‌شود و نشانه‌های از سیم و کابل نمایان نخواهد شد.
- کانالی: در این روش سیم و کابل داخل کانال‌هایی بتونی که در سطح زمین قرار دارند کار گذاشته می‌شوند.
- تونلی: سیم و کابل را می‌توان در تونل‌هایی که در اعماق زمین مخصوص این کار کند شده‌اند نیز کار گذاشت. در گذشته از این روش بیشتر برای رد کردن کابل از زیر رودخانه‌ها استفاده می‌شد اما امروزه در مناطق شهری هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش میدان مغناطیسی شبکه‌ی سیم و کابل به‌خاطر عمق زیاد آن بسیار ضعیف می‌شود.
