همان‌طور که ما انسان‌ها برای گرم شدن یا خیس نشدن و امن بودن از عوامل طبیعی به لباس نیاز داریم، سیم و کابل هم برای خود لباسی دارند که آن‌ها را از خطرات بیرونی حفظ می‌کند. روکش سیم و کابل لایه ی رویی آن است که معمولا دور گروهی از رساناهای عایق شده کشیده می‌شوند و از آن‌ها محافظت کرده، نصب کردن سیم و کابل را ساده‌تر می‌کند. مواد سازنده‌ی روکش می‌توانند با مواد سازنده‌ی عایق سیم و کابل یکی باشند چون هر دو از رساناها محافظت می‌کنند، پس برای این‌که وقت را هدر ندهیم فقط به بررسی رایج‌ترین مواد اولیه که در تولید روکش سیم و کابل به کار می‌روند خواهیم پرداخت.


  • روکش PVC: روکش‌های PVC  معمولا طوری ساخته می‌شوند که در برابر اشعه‌ی ماورای بنفش، روغن و آتش مقاوم باشند و به همین دلیل، PVC  روکشی مناسب برای سیم و کابل محسوب می‌شود. برای این‌که PVC بتواند نقش روکش سیم و کابل را بازی کند، رسین وینیل باید با مواد دیگر ترکیب شود چون رسین وینیل خود ماده‌ای سخت است و شکل دادن آن کار ساده‌ای نیست. بنابراین، موادی که به رسین وینیل اضافه می‌شوند مشخصات PVC  را تغییر می‌دهند. 
  • پلی اتیلن: پلی اتیلن روکشی است که بیشتر در مناطق مرطوب و بارانی استفاده می‌شود. پلی اتیلن انواع کم تراکم خطی، کم تراکم، تراکم معمولی و تراکم بالا دارد. 
  • الاستومر ترموپلاستیک TPE :TPE می‌تواند دمای بین 60 - تا 125 درجه‌ی سانتی‌گراد را تحمل کند، در برابر سوخت‌ها، روغن‌ها، حلال‌ها و آب مقاوم است و به این سادگی‌ها هم آتش نمی‌گیرد. TPE در برابر ساییدگی نیز مقاوم است. 
  • پلی یوترن ترموپلاستیک TPU :TPU هم در برابر انواع سوخت، روغن، حلال و آب مقاوم است. مقاومت مکانیکی این ماده دو برابر و مقاومت آن در مقابل ساییدگی سه برابر PVC  است. TPU  بیشتر به‌خاطر خاصیت‌های مکانیکی‌اش مثل مقاومت در برابر ساییدگی و عوامل طبیعی معروف است. 
  • هالوژن صفر کم دود LSZH: این نوع روکش در هنگام احتراق تقریبا دود تولید نمی‌کند. قسمت هالوژن صفر نام آن به عدم وجود مواد گروه هالوژن در جدول تناوبی در این نوع روکش اشاره دارد. از روکش‌های LSZH  معمولا برای مصارف نظامی یا تولید وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می‌شود. 


منبع : Alphawire