مدیریت سیم و کابل در استودیوی ضبط
استودیوی ضبط، اتاقی عایق صداست که در آن رویاها و ایده‌ها به واقعیت تبدیل می‌شوند. معمولا، این اتاق‌های خلق هنر به کنسول، بلندگو، تجهیزات ضبط و شبکه‌ای بزرگ و پیچیده از سیم و کابل مجهز هستند. اگر بخواهیم صادق باشیم، در استودیوی ضبط هر جا را نگاه کنید، سیم و کابل می‌بینید. تجهیزات ضبط، دستگاه‌های افکت، مدولاتور‌ها و دیگر دستگاه‌ها همه و همه سیم و کابل دارند و هر بار یک خواننده‌ی جدید وارد استودیو می‌شود، تمام این دستگاه‌ها باید از اول تنظیم شوند تا با سبک خواندن هنرمند هماهنگ باشند. حالا چطور باید این حجم زیاد از سیم و کابل را کنترل کنیم؟
با برچسب زدن شروع کنید. می‌توانید برای هر سیم یا کابل یک برچسب تهیه کنید و نام دستگاه مربوط به سیم یا کابل را روی برچسب بنوسید. هم‌چنین می‌توانید تجهیزات را هم برچسب بزنید تا پیدا کردن سیم‌ها و کابل‌های مربوط به آن‌ها ساده‌تر شود. البته قبل از هر کاری باید به کاربرد دستگاه‌ها و طرز کار آن‌ها، اشراف کامل داشته باشید. یکی از روش‌هایی که مرتب کردن سیم و کابل در استودیو را آسان‌تر می‌کند، این است که پس از تمام شدن ضبط، تمام سیم‌ها و کابل‌ها را از دستگاه‌ها جدا کنید و همه چیز را مرتب سر جایش قرار دهید.
داخل اتاق ضبط، اوضاع کمی وخیم‌تر است. در اتاق ضبط طول سیم و کابل بیشتر است و اگر یک درامر هم در اتاق باشد، هر کدام از بخش‌های درام یک میکروفون نیاز دارند و این باعث می‌شود تعداد زیادی سیم و کابل کف اتاق ضبط باشد. می‌توانید کف اتاق ضبط کانال سیم و کابل تعبیه کنید یا سیم و کابل را روکش کنید تا به هم گره نخورند.
