مزایا و معایب روانپزشک بودن

آیا روانپزشک بودن با شخصیت شما سازگار است؟ پاسخ این سوال به شرایط بستگی دارد. روانپزشکی مزایا و معایبی هم دارد. ‌شاید براساس خواسته‌های شما در زندگی و کار، روانپزشکی شغل مناسبی برای شما باشد و یا نباشد. اما اگر از کمک کردن به دیگران، مواجهه با چالش‌های جدید و تمایل به یادگیری مداوم و رشد بیشتر لذت می‌برید، مطمئنا از روانپزشکی هم لذت خواهید برد. در اینجا به قابل‌توجه‌ترین مزایا و معایب این شغل اشاره می‌کنیم.

یکی از مهم‌ترین دلایلی که هر روانپزشک برای علاقه به شغلش اظهار می‌کنند لذت کمک به افرادی است که در تلاش برای بهبود کیفیت زندگی خود هستند. بسیاری از مردم جهان از اختلالات روانی و عاطفی رنج می‌برند. روانپزشک به افراد کمک می‌کند تا با این اختلالات کنار آمده و بر چالش‌های روانی و احساسی غلبه کنند. روانپزشک بودن گاهی پر استرس می‌شود؛ اما درعین حال لذت‌بخش و رضایت‌بخش است.

در حالی‌که اغلب روانپزشکان ساعات کاری طولانی‌تری دارند، شما می‌توانید برنامه کاری خودتان را تنظیم کنید. ساعت رفت و آمد خود را به دلخواه انتخاب کنید و تعطیلات مفصلی هم داشته باشید. لذت‌بخش‌ترین جنبه این شغل از نظر روانپزشکان این است که می‌توانند وقت بیشتری را  با خانواده و دوستان خود سپری کنند. با این‌که روانپزشکان مشغول در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها برنامه کاری انعطاف‌پذیری ندارند با این حال هنوز عقیده دارند که بر برنامه‌های کاری خود کنترل داشته و می‌توانند زمان زیادی را صرف خانواده و فعالیت‌های شخصی خود کنند.

طبق آمار روانپزشکانی که به صورت تمام وقت کار می‌کنند درآمد سالانه بالایی دارند. بدیهی است روانپزشکانی که به‌طور نیمه وقت مشغول هستند درآمد کمتری دارند اما میزان دریافتی آن‌ها نیز قابل‌توجه است. روانپزشکی که بتواند به طور خصوصی فعالیت مفید داشته باشد طبعا درآمد بالاتری خواهد داشت.

روانپزشک شدن شغلی بسیار مناسب برای افراد با روحیه کارآفرینی است. اغلب روانپزشکان با آغاز فعالیت درمانی خود تجربه جدید کسب کرده و خود را به عنوان افراد حرفه‌ای با صلاحیت ثابت می‌کنند. براساس آمار تقریبا 35 درصد از روانپزشکان خویش‌فرما هستند و اکثر آن‌ها صاحب و مدیر فعالیت‌های درمانی خود هستند. هنگامی که خویش‌فرما هستید کنترل کاملی بر زمان و درآمد خود دارید.

به عنوان روانپزشک روزانه با مددجویانی از همه اقشار فرهنگی با پیشینه‌های مختلف آشنا خواهید شد. شما به افراد مختلف برای غلبه بر موانع ذهنی و احساسی کمک می‌کنید و با این‌که احساس فشار و ناامیدی می‌کنید، خواهید دید نتیجه کمک به کودکان، بزرگسالان و زوج‌ها برای رسیدن به توانایی‌های بالقوه خود ارزش این همه فشار را داشته است.

این مسئله درست است که روانپزشکی می‌تواند یک حرفه بسیار رضایت‌بخش و با ارزش باشد اما هیچ شغلی بی‌عیب نبوده و روانپزشکی نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این‌جا به چند مورد از معایب بالقوه ‌روانپزشکی اشاره می‌کنیم که افراد قبل از انتخاب آن باید در نظر بگیرند. 

بزرگ‌ترین پاداش یک روانپزشک اغلب بزرگ‌ترین چالش اوست یعنی همان کمک به افراد برای مقابله با درگیری‌های ذهنی و عاطفی آن‌ها. در واقع سر وکار داشتن با مشکلات دیگران به صورت روزانه دشوار است. همه ما معمولا به سختی می‌توانیم ذهن خود را معطوف به مشکلات شخصی خودمان کنیم چه برسد به این که به مشکلات دیگران نیز رسیدگی کنیم. روانپزشک باید با استفاده از روش‌های موثر و مفید به بیماران شیوه برخورد با مشکلات را آموزش دهد بدون این‌که آن‌ها را به خود وابسته کند. یک روانپزشک موفق باید زندگی حرفه‌ای خود را از زندگی شخصی تفکیک کرده و روش‌های مقابله با استرس را به کار گیرد.

یکی از مزایای روانپزشک بودن این است که برنامه کاری شما کاملا تغییرپذیر است به ویژه اگر به صورت خویش‌فرما فعالیت داشته باشید. در عین حال روانپزشک اغلب در نامناسب‌ترین زمان‌ها باید آماده به کار و رسیدگی به مشکلات بیمار باشد. تنظیم جلسات ملاقات در شب برای افرادی که شاغل هستند و امکان مراجعه در طول ساعات کاری را ندارند؛ یا بیدار شدن از خواب برای کمک به بیمار با وضعیت بحرانی از معایب این شغل است.

بیش از یک سوم روانپزشکان خویش‌فرما هستند و روش‌های خود را به‌کار می‌گیرند. راه‌اندازی یک شیوه روانپزشکی کاری دلهره آور بوده و تداوم آن نیز چالش‌برانگیز است. روانپزشکان علاوه بر یافتن یک دفتر کار، دست‌یابی به تجهیزات لازم و پیدا کردن بیمار، باید بیمه معالجه غلط خریداری کنند، مالیات شغل خود را پرداخت کنند و یک سیستم مدیریت اسناد مطمئن راه‌اندازی کنند و همواره با مسائل مالی کلنجار بروند. 

همه روانپزشکان صرف نظر از خویش‌فرما بودن یا کار در یک سازمان با مسائل مربوط به پرداخت و صورت‌‌حساب سر وکار دارند و این امور شامل پیگیری و دریافت پول از شرکت‌های بیمه با انبوهی از کاغذبازی است. تجربه‌ای ناخوشایند از ارجاع بیمارانی که صورت‌حساب‌های خود را پرداخت نکرده‌اند و بسیاری مسائل دیگر. مواجهه با شرکت‌های بیمه در نوع خود روند پرزحمتی دارد به‌خصوص اگر به‌صورت خویش‌فرما کار کنید.

بسیاری از روانپزشکان وارد دنیای تجارت می‌شوند تا روانپزشکی را تمرین کنند نه این‌که به فروشنده‌های حرفه‌ای تبدیل شوند. اگر شما به صورت روانپزشک خویش‌فرما کار می‌کنید و شیوه‌های خود را برنامه ریزی می‌کنید باید دائما به ایده یافتن بیماران جدید عادت کنید. یافتن بیمار مستلزم زمان، پول و منابع بوده و همه این موارد از اصول کلیدی موفقیت هستند. یکی از موثرترین روش‌ها برای یافتن بیمار جدید از طریق شبکه و ایجاد روابط با متخصصان مشاغل دیگر، به‌عنوان مثال پزشکان، پرستاران و مددکارانی که می‌توانند افراد جدیدی را به شما معرفی کنند امکان‌پذیر است. برگزاری سمینارها و جلسات گروهی حمایتی رایگان نیز روش موثری برای ایجاد پایگاه برای بیماران است و آخرین روش، استفاده از برخی روش‌های تبلیغی  قدیمی در نشریات می‌باشد. در حالی که برخی از روانپزشکان واقعا از جنبه تجاری شغل خود لذت می‌برند، دیگران ترجیح می‌دهند که به طور انحصاری روی کار درمانگری تمرکز کنند.