آمارها نشان می‌دهند که حدود نود درصد از کودکانی که دچار صافی کف پا هستند به دلایل ydv ژنتیکی و موروثی به این ناهنجاری مبتلا شده‌اند. دلیل اصلی ابتلای این کودکان به ناهنجاری صافی کف پا انتخاب نامناسب کفش است. بنابراین برای رشد صحیح رباط‌ها و مفاصل پای کودک انتخاب یک کفش مناسب برای آن‌ها ضرورتی حیاتی دارد. به پا کردن کفش نامناسب می‌تواند منجر به خمیدگی انگشت‌ها و از بین رفتن انحنای کف پا و در نتیجه صاف شدن آن شود. از آن‌جایی که این ناهنجاری می‌تواند مسبب ایجاد مشکلات اسکلتی شود بنابراین برای جلوگیری از ایجاد این ناهنجاری توصیه می‌شود که برای کودکان خود کفش‌ طبی و استاندارد تهیه کنید. اما انتخاب کفش‌ طبی مناسب خود چالشی مهم است. برای انتخاب مناسب یک کفش‌ طبی  یا صندلی مناسب برای کودکان بهتر از چند نکته توجه کنید.

اندازه

اندازه‌ی مناسب کفش‌ طبی به اندازه‌ی پای کودک بستگی دارد. کفش مناسب کفشی است که پس از به پا کردن آن، پاهای کودک‌تان در آن نه خیلی آزاد باشد و نه خیلی تحت فشار قرار گرفته باشند. برای اندازه‌گیری صحیح و خرید یک کفش مناسب بهتر است پاهای فرزند خود را بر روی یک مقوا یا کاغذ ضخیم قرار داده و با خودکار تصویر پاها را بر روی مقوا آن ترسیم کنید. ممکن است که اندازه کف پاها با هم متفاوت باشند چراکه در بیشتر افراد اندازه کف پا ها با هم‌دیگر متفاوت است. در این صورت هر دو شکل ترسیم شده بر روی کاغذ یا مقوا را به فروشگاه ببرید. اندازه کفی کفش‌های انتخاب شده شما باید کمی بزرگ‌تر از شابلون‌های تهیه شده از کف پای کودک‌تان باشد. اما دقت داشته باشید که فرم آن‌ها نباید با آن شابلون‌ها متفاوت باشد. اما اگر کودک‌تان را برای خرید کفش‌ طبی به همراه خود به فروشگاه می‌برید،  دقت داشته باشید که از نوک انگشت شست پا تا انتهای درون یک کفش حدود یک سانتی‌متر فاصله باشد برای این منظور کفش را به پای کودک‌تان پوشانده و انگشت اشاره‌ی خود را از پشت قسمت پاشنه پا درون کفش قرار دهید اگر نتوانستید انگشت خود را وارد کفش کنید یا پس از قرار گرفتن انگشت در فاصله پشت پاشنه پا و انتهای کفش انگشت خود احساس فشار کردید کفش بزرگ‌تری را انتخاب کنید. اما اگر انگشت شما در آن به صورت آزادانه حرکت می‌کرد کفش‌های کوچک‌تری را به پای فرزند خود بپوشید. پس از انتخاب و به پا کردن کفش‌ طبی از کودک‌تان بخواهید تا حدود پنج دقیقه با آن کفش راه برود سپس از او در خصوص راحتی یا عدم آسایش پاها در آن کفش نظر بدهد.

کفی کفش‌ طبی باید نرم و انعطاف‌پذیر اما در عین حال سفت و محکم باشد.

کف و پاشنه کفش 

یکی دیگر از جوانب مورد توجه در انتخاب کفش‌ طبی یا صندل مناسب کف و پاشنه آن است. کفی کفش‌ طبی باید نرم و انعطاف‌پذیر اما در عین حال سفت و محکم باشد. چراکه عدم سفتی آن می‌تواند موجب در‌رفتگی یا رگ به رگ شدن مچ پا شود. کفی‌های چوبی انتخاب نامناسبی برای کودکان خواهد بود زیرا این کفی‌ها می‌تواند منجر به ایجاد کف پای صاف شود. انعطاف‌پذیری کفی باید طوری باشد که با کمی فشار به طور کامل بر روی کف پا بنشیند. اندازه پاشنه کفش‌ طبی نیز اصلی مهم در انتخاب کفش‌ طبی است. پاشنه کفش‌ طبی باعث به عقب کشیده شدن بدن و تصحیح طرز ایستادن و تقویت عضلات پشت پا و در نتیجه اصلاح روش راه رفتن کودک می‌شود. اندازه این قسمت از کفش‌ طبی باید حدود 1/15 طول کفش‌ طبی می‌باشد. البته کارخانجات تولید کفش‌ طبی پاشنه کفش‌های تولیدی خود را از پیش به صورت استاندارد تهیه کرده و ارتفاع آن را حدود یک تا یک و نیم سانتی‌متر لحاظ می‌کنند.
 

قسمت جلو و دیواره کفش

هیچ‌گاه تلاش نکنید که برای حفظ تجملات و ارضای میل مدگرایی، از کفش‌ طبی با نوک تنگ و باریک استفاده کنید. کفش کودکان باید در قسمت جلو آزاد باشد و انگشتان آن‌ها را تحت فشار نگرفته و منقبض نکند. بهترین طرح برای نوک کفش کودک‌تان طرح دایره‌ای است. هم‌چنین کودکانی که به طور کامل بر روی مهارت راه رفتن خود مسلط نشده‌اند، نباید از کفش‌ طبی جلو بازی مانند صندل استفاده کنند. 
برای محکم شدن کفش‌ طبی در پا تنها بستن بند کفش‌ طبی کافی نیست. برای جلوگیری از چرخیدن پا و یا پیچ خوردن احتمالی مچ پا در کفش‌های پاشنه بلند بهتر است دیواره حاشیه کفش قسمت قوزک پا را به سختی در بر بگیرد. اگر کفش‌های پاشنه بلندی دارید که دیواره‌ی آن به قوزک پا نمی‌رسد، هرگز از آن‌ها برای پیاده‌روی‌های طولانی استفاده نکنید. دیواره‌ی پشتی کفش‌ طبی باید سفت  باشد و برای بررسی این مسئله، با انگشت اشاره آن را به سمت داخل فشار دهید اگر دیواره پشتی کفش‌ طبی به سمت داخل خم شد آن کفش‌ طبی گزینه مناسبی برای فرزندتان نخواهد بود.

کفی داخلی کفش‌ طبی باید از انعطاف کافی برخوردار باشد تا وضعیت آناتومیکی کف پا را حفظ کند.

انحنای داخلی کفش

از مهم‌ترین فاکتورهایی که کفش‌ طبی را با دیگر کفش‌ها متفاوت می‌سازد انحنای داخلی کفش‌ طبی است. کفی داخلی کفش‌ طبی باید از انعطاف کافی برخوردار باشد تا وضعیت آناتومیکی کف پا را حفظ کند و مانع از ایجاد و گسترش صافی کف پا  شود. یک کفی مناسب می‌تواند نیروهای وارد شده از پا را در تمامی قسمت‌های کف پا انتشار دهد که این وضعیت به سلامت پا کمک خواهد کرد.

جنس کفش

 همیشه به جنس کفش توجه داشته باشید. بهترین جنس برای کفش‌ طبی چرم یا پارچه است. این مواد از انعطاف خوبی برخوردار بوده و خود را با شکل کف پا سازگار می‌کنند و هم‌چنین به هوا اجازه وارد شدن به درون کفش‌ طبی را داده و در نتیجه موجب گردش طبیعی و تهویه‌ی مناسب هوا در درون کفش‌ طبی می‌شود. کفش‌ طبی ساخته شده از مواد مصنوعی ارزان‌تر است اما هیچ‌گاه توانایی حفظ سلامتی پاهای‌تان را نخواهند داشت. اما اگر از کفش‌ طبی با چرم مصنوعی استفاده می‌کنید بهتر است لایه‌ی داخلی یا کفی داخلی آن از جنس چرم طبیعی باشد. برای تهویه‌ی بهتر هوا در داخل کفش‌ طبی بهتر است کفش‌ طبی را خریداری کنید که پوشش بالایی آن سوراخ دار باشد. تهویه‌ی هوای مناسب می‌تواند علاوه بر خشک نگه داشتن پاها در گرمای تابستان به بهداشت پاهای شما کمک شایانی کند.

منبع : True- news