تاریخچه درب اتوماتیک

 مورخان معتقدند که از اولین سیستم درب اتوماتیک توسط ریاضیدان و مهندس یونانی، هران الکساندریا در سال 10 قبل از میلاد ساخته شد. او هم‌چنین کتابی در خصوص قوانین پنوماتیکی برای توضیح این ابداع نگاشته است. در این اختراع، او به وسیله آتش و حرارت اقدام باز کردن درب معابد می‌کرد.

درب اتوماتیک ساخته شده توسط این مهندس از حدود 80 قطعه تشکیل می‌شد که توسط آب، هوا یا بخار کار می‌کردند. در این درب اتوماتیک با پمپ شدن آب به درون چند سیلندر و سنگین کردن آن‌ها، طناب‌های متصل به درب کشیده شده و منجر به باز کردن درب‌ها می‌شدند. این تکنولوژی ابتدا در معابد استفاده می‌شد اما پس از مدتی بر روی دروازه‌های اصلی شهرها نیز نصب گردید. در قرن 17 این درب اتوماتیک توسط مردم چین به حس‌گرهای پا مجهز شدند. بدین ترتیب در صورت نزدیک شدن افراد به درب‌های ورودی شهر، به‌طور اتوماتیک آن‌ها باز شده و پس از عبور، این درب‌ها دوباره بسته می شدند.

در دهه‌ی 1970 با پیشرفت تکنولوژی و به وجود آمدن تشخیص دهنده‌های حرکتی و هم‌چنین خلق در‌هایی که برای بازیابی بسته شدن نیاز به انرژی کم‌تری داشتند، سازمان استاندارد آمریکا  (ANSI) شرایطی استاندارد را برای دربازکن‌ها تعیین کرد. در دهه‌ی 90 به دلیل رعایت مسائل ایمنی، سنسورهای مشاهده و کنترل از راه دور اختراع و از آن پس درب اتوماتیک به این سیستم مجهز شدند. اولین درب اتوماتیک کشویی در سال 1990 اختراع شد. در این دهه صنعت درب اتوماتیک در سایر نقاط جهان مطرح شده بود. این درب‌ها به سنسورهای مادون قرمز مجهز بودند که به سرعت در سرتاسر دنیا مورد استفاده و بهره‌برداری قرار گرفته شدند. امروز درب اتوماتیک در همه‌ی شهرها و محل‌ها و بیشتر ساختمان‌های تجاری دیده می‌شود. درب‌هایی که با نزدیک شدن به آن‌ها به صورت جادویی خودشان باز شده و پس از عبور از آن خودشان دوباره بسته می‌شوند.