چنان‌چه برخی از زوجین پس از درمان‌های زیاد نتوانند صاحب فرزند شود، ممکن است گاهی اوقات با اهدای تخمک و یا حتی در پاره‌ای از مواقع اهدای جنین به آرزوی‌شان برسند. اگر شرایط زیر را دارا باشد احتمالا برای درمان نازایی باید از اهدای تخمک استفاده کنید.
  • افرادی که دچار بلوغ زود هنگام شده‌اند و در نتیجه در سنین پایین‌ترین دچار یائسگی خواهند شد. یائسگی این افراد ممکن است حتی در سنین 40 سالگی نیز اتفاق بیافتد.
  • تغییر و کاهش ذخیره تخمک که منجر به کاهش کیفیت تخمک و یا باروری آن می‌شود. باید در نظر داشت از سن 40 سالگی به بعد کیفیت تخمک‌ها و ذخیره آن‌ها کاهش می‌یابد.
  • احتمال انتقال برخی از بیماری‌ها از مادر به فرزند
  • تجربه شکست در درمان نازایی از طریق IVF به خصوص زمانی که متخصص زنان و زایمان شما تشخیص به کیفیت پایین تخمک‌ها داده باشد.
 امروزه تقاضای اهدای تخمک به ویژه در افراد بالای 40 سال رشد قابل ملاحظه‌ای داشته است. باید یادآور شد احتمال باردار شدن افراد در روش اهدای جنین 43.4 درصد است که این احتمال مربوط به جنین تازه می‌باشد و جنین فریز شده از احتمال باروری کمتری برخوردار خواهد بود.
 

پیدا کردن اهدا کننده تخمک

در بیشتر اوقات اهدای تخمک به صورت بی‌نام خواهد بود اما گاهی اوقات برخی از والدین تمایل دارند که شخص اهدا کننده را بشناسند و با آن در تماس باشند و یا این‌که برخی از اهدا کنندگان تمایل دارند پس از به دنیا آمدن نوزاد آن را ببینند. اما طبق تعهد گرفته شده، اهداکننده نمی‌تواند هیچ رابطه بلند مدتی با گیرنده‌ی تخمک داشته باشد حتی اگر دوست صمیمی او باشد.
چنان‌چه شما برای درمان نازایی خود مجبور به پذیرش تخمک هستید، ابتدا از متخصص زنان و زایمان خود بخواهید که در خصوص پیدا کردن اهدا کننده تخمک به شما کمک کند. چراکه مراکز درمان نازایی یک لیست از افراد داوطلب اهدای تخمک را در اختیار دارند.
 برخی از افراد خودشان اقدام به پیدا کردن داوطلب اهدا می‌کنند که البته این روش سریع‌تر خواهد بود. اما یکی از جنبه‌های منفی آن این است که مصاحبه از داوطلب‌های اهدای تخمک بر عهده شما خواهد بود و شما به اندازه‌ی کافی از اطلاعات تخصصی آگاه نبوده و نمی‌توانید به نحوی مناسب افرد اهدا کننده را رصد و شناسایی کنید. چراکه شناسایی داوطلب و بررسی آن‌ها از لحاظ سابقه‌ی بیماری‌های ژنتیکی و یا ابتلای آن به ایدز و یا برخی از بیماری‌های خاص، بسیار مهم و تخصصی می‌باشد. این بررسی‌ها هم برای اهدا کنندگان و دریافت‌کنندگان تخمک و هم برای اهدا‌کنندگان و دریافت‌کنندگان اسپرم مهم است. بنابراین بهتر است مصاحبه از افراد داوطلب توسط متخصصین انجام پذیرد.
 برنامه‌ها و روند اهدای تخمک نیز متفاوت هستند اما بیشتر آن‌ها زمان‌بر و ‌فراگیر خواهند بود. در طول مدت برنامه افراد باید از لحاظ تاریخچه‌ی بیماری‌ها و درمان‌ها، تاریخچه‌ی مصرف داروها و هم‌چنین پیشینه‌های پزشکی مورد بررسی قرار گیرند. سپس به آن‌ها آموزش‌های لازم برای اهدا یا دریافت تخمک داده می‌شود. در برخی دیگر از برنامه‌ها محدودیت سنی برای اهدا کنندگان وجود دارد. به‌طور مثال در برخی از این برنامه‌ها تأکید شده است که سن اهدا کننده باید کمتر از 30 سال باشد و یا این‌که اتحادیه مولدین آمریکا در قانونی مشخص کرده است که سن اهدا کننده باید کمتر از 34 سال باشد.
 
درمان نازایی از طریق تزریق جنین فریز شده مشکلات احتمال باروری پایین یا مشکلات ژنتیکی در پی خواهد داشت.

آماده‌سازی و تزریق تخمک‌های اهدایی

عملیات اهدای تخمک مانند کاشت جنین و یا IVF خواهد بود. پس از انجام چند آزمایش، شخصی که قرار است تخمک را دریافت کند مورد تزریق هورمون قرار می‌گیرد تا بدن آن برای پذیرش تخمک آماده شود. اگر آن شخص در سنی بود که تخمک‌های فعال داشت باید به او استروژن و پروجسترون تزریق شود تا چرخه‌ی قاعدگی او با دریافت تخمک منطبق شود. به زبان ساده می‌توان گفت با تزریق هورمون رحم زن آماده‌ی پذیرش تخمک جدید خواهد شد. پس از آماده‌سازی و لقاح تخمک، جنین به‌وجود آمده به رحم تزریق می‌گردد. تزریق هورمون به مدت 10 هفته پس از تزریق جنین به رحم ادامه خواهد داشت. البته تخمک‌ها می‌توانند برای استفاده بلند مدت فریز شود اما در این صورت از شانس باروری آن‌ها کاسته خواهد شد. روش‌های دیگر درمان نازایی برای افرادی که توانایی باروری ندارند نیز وجود دارد. به‌طور مثال درمان نازایی از طریق تزریق جنین فریز شده که در این روش، جنین‌ افراد دیگری که از پیش جمع‌آوری و فریز شده‌اند مورد استفاده قرار گرفته و تزریق می‌گردند. البته این روش مشکلاتی  را نیز در پی خواهد داشت. از جمله این مشکلات احتمال باروری پایین یا مشکلات ژنتیکی می‌باشد.

قوانین اهدا و دریافت تخمک

مسائل قانونی مختلفی در خصوص اهدا یا دریافت تخمک وجود دارد. به‌طور مثال طبق قوانین و تعهد‌نامه‌ای که قبل از اهدای تخمک توسط اهدا کننده تکمیل می‌شود، شخص اهدا کننده هیچ حقوقی در خصوص فرزند به دنیا آمده نخواهد داشت. والدینی که از این روش برای درمان نازایی استفاده می‌کنند باید تمامی هزینه‌های اجرای این روش را بر عهده بگیرند. البته در برخی از کشورها بیمه‌های اجتماعی و تکمیلی نیز هزینه‌ی این‌گونه درمان‌ها را به عهده گرفته و متقبل می‌شوند. در هنگام اجرای مراحل اهدای تخمک شخص اهدا کننده از حقوق و دست‌مزد برخوردار خواهد بود. مقدار این حقوق باید در قرارداد اولیه درج و توسط افراد گیرنده تخمک پرداخت شود. البته به دلیل احتمال شکست این روش در مرحله‌ی اول، نیاز خواهد بود شخص اهدا کننده اقدام به اهدای مجدد تخمک کند. در این صورت طبق قوانین و قرارداد اولیه او نمی‌تواند از این عمل امتنا کند.

منبع : Webmd