رادیولوژی، سی تی اسکن و ام آر آی سه روش عکسبرداری پزشکی هستند که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند. احتمالا بسیاری از شما تا کانون با یکی از این سه روش برخورد داشته‌اید یا حتی ممکن است از آن‌ها برای عکسبرداری از بدن خودتان استفاده شده باشد. اما هیچ وقت به این مسئله فکر کرده‌این که این روش‌ها چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟ در این مطلب بررسی تفاوت این سه روش عکسبرداری پزشکی پرداخته‌ایم:


رادیولوژی چیست

در رادیولوژی میزان کمی از اشعه‌ی ایکس از بدن عبور می‌کند و بدین ترتیب از قسمتی از بدن عکسبرداری می‌شود تا صدماتی مثل شکستگی یا در رفتگی استخوان‌ها یا بیماری‌هایی مثل پوکی استخوان‌، عفونت‌ یا تومورها مورد بررسی قرار بگیرد. اجسام متراکم مثل استخوان جلوی پرتوها را سد می‌کنند و در عکس رادیولوژی سفید به نظر می‌رسند. متخصص رادیولوژی عکس‌های گرفته شده را بررسی می‌کنند و گزارشی از مشاهدات خود می‌نویسند تا به تشخیص بیماری کمک کند.


مزایای رادیولوژی عبارتند از:

  • ارزیابی صدمات
  • برای معاینه‌ی اولیه با هزینه‌ی کم مناسب است

سی تی اسکن یک نوع رادیولوژی است که در 5 تا 20 دقیقه انجام می‌گیرد و هیچ دردی ندارد.

سی تی اسکن چیست

سی تی اسکن یک نوع رادیولوژی است که در 5 تا 20 دقیقه انجام می‌گیرد و هیچ دردی ندارد. این نوع رادیولوژی از اشعه‌ی ایکس و کامپیوتر بهره می‌گیرد تا نمایی 360 درجه و مقطعی از بدن به دست بیاورد. سی تی قادر است در آن واحد از استخوان، بافت‌های نرم و رگ‌های خونی عکسبرداری کند. عکس‌های سی تی اسکن جزئیات ساختار‌های استخوانی یا آسیب‌ها را در اختیار متخصص رادیولوژی قرار می‌دهد و به تشخیص مسائل مربوط به سینه و ریه‌ها و سرطان کمک می‌کند.
دستگاه‌ سی تی اسکن دارای یک مجرا است که از جلو به عقب باریک می‌شود و به ندرت باعث ترس یا اضطراب بیمار می‌شود. فردی که بدن بزرگی دارد ممکن است در دهانه‌ی دستگاه سی تی اسکن جا نشود و میز متحرک آن هم ممکن است محدودیت وزنی داشته باشد. سی تی اسکن با این که مثل رادیولوژی هیچ دردی ندارد اما بیمار ناچار است در معرض اشعه قرار گیرد. سی تی اسکن عموما برای خانم‌های باردار و بچه‌ها توصیه نمی‌شود مگر این‌که ضروری باشد.


مزایای سی تی اسکن

  • عکسبرداری همزمان از استخوان، بافت نرم . رگ‌های خونی
  • نشان دادن صدمات وارد شده به استخوان‌ها
  • ارزیابی مشکلات سینه و ریه‌ها
  • شناسایی سرطان‌ها
  • عکسبرداری از بیمارانی که جسم فلزی در بدن خود دارند بدون استفاده از مغناطیس

در MRI بر خلاف رادیولوژی بیمار در معرض پرتو قرار نمی‌گیرد.

MRI چیست

MRI یک میدان مغناطیسی قوی را با یک سیستم پیشرفته‌ی کامپیوتری و امواج رادیویی در هم می‌آمیزد تا تصاویری دقیق به همراه جزئیات را از ارگان‌ها، بافت‌های نرم،‌ استخوان‌ها و سایر اعضای داخلی بدن بگیرد. تفاوت میان بافت نرمال و غیر نرمال اغلب در MRI واضح تر است تا در سی تی. در MRI بر خلاف رادیولوژی بیمار در معرض پرتو قرار نمی‌گیرد.
یک MRI معمولا بین 30 دقیقه تا یک ساعت طول می‌کشد چون تصاویر به صورت مقطعی یا قطعه به قطعه گرفته می‌شوند. همین طور عوامل دیگری مثل نوع فناوری مورد استفاده، موردی که به دنبال آن هستیم و هم‌چنین این‌که بیمار حرکت می‌کند یا نه همگی در سرعت کار تاثیر دارند. بیمارانی که ترس از فضای بسته دارند معمولا در داخل دستگاه احساس اضطراب می‌کنند چون ناچارند برای مدت طولانی بدون حرکت روی یک میز سخت بمانند. دستگاه MRI بر خلاف دستگاه رادیولوژی صدا می‌دهد که مانند صدای ضربه زدن است. به علت وجود میدان مغناطیسی یک سری اقدامات احتیاطی صورت می‌گیرد و بیمارانی که دستگاه ضربان ساز قلب دارند، تتو کرده‌اند یا ایمپلنت‌های فلزی در بدن خود دارند ممکن است اجازه‌ی استفاده از MRI را نداشته باشند. فردی که بدن بزرگی دارد ممکن است در دهانه‌ی دستگاه جا نشود و همین طور میز متحرک دستگاه ممکن است محدودیت وزنی داشته باشد.

مزایای MRI

  • امکان عکسبرداری از ارگان‌ها، بافت‌های نرم و سایر اعضای داخلی بدن
  • نشان دادن تفاوت بین بافت نرمال و غیر نرمال
  • عکسبرداری بدون اشعه‌های رادیولوژی


منبع : Mycdi