انواع و روش‌های مختلف اکستنشن مو

آیا با مزایا و معایب انواع اکستنشن رایج مو آشنایی دارید؟ چند روش برای افزایش طول و حجم مو‌ها وجود دارد، اما این روش‌ها می‌تواند در بلند مدت به موها آسیب برساند و هم‌چنین بسیار گران تمام می‌شود.

روش‌های متداول اکستنشن مو عبارتند از:

اکستنشن‌ کلیپسی

یک ست اکستنشن کلیپسی معمولا به طور میانگین دارای هشت نوار مو می‌باشد. هم‌چنین این نوع اکستنشن طول و عرض‌ مختلفی دارد که بین 5 تا 20 سانتی‌متر است. معمولا اکستنشن کلیپسی را می‌توان برای یک روز کامل نصب کرد، اما پیش از خواب باید آن را در آورد.اکستنشن کلیپسی برای مناسبت‌های خاص یا به صورت روزانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• مزایا: اکستنشن کلیپسی موقتی است. می‌توانید هر از گاهی یا هر روز از آن‌ها استفاده کنید و شب‌ها بازشان کنید.
• معایب: اکستنشن کلیپسی موی طبیعی شما را می‌کشد و  در موارد زیادی دیده شده که این اکستنشن، موی سر افراد را در برخی از قسمت‌های سر کنده‌ و باعث طاسی نقطه‌ای شده‌ است.

اکستنشن با روش بافت خطی

برای خطی کردن باید موی فرد بافته شود. کار را باید از پایین شروع کرد و مو را به صورت افقی از یک طرف به طرف دیگر بافت. یک بافت می‌تواند شامل چند خط باشد.

• مزایا: اکستنشن مو به روش بافت، روشی سریع برای افزودن طول مو می‌باشد.
• معایب: هر یک از خط‌ها 2 تا 3 ماه دوام می‌آورد، چون بالاخره مو ژولیده می‌شود و در هم پیچ می‌خورد. این نوع اکستنشن بسیار گران قیمت و دردناک است و خودتان نمی‌توانید آن را جدا کنید.

اکستنشن حرارتی

در روش حرارتی یک دستگاه شبیه به دستگاه چسب حرارتی تفنگی برای وصل کردن اکستنشن به تارهای طبیعی مو مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش هر 2 تا 3 ماه باید جای‌هایی که اکستنشن نصب شده را عوض کرد، چون موی طبیعی رشد می‌کند.

• مزایا: این نوع اکستنشن دائمی است و حدود 2 تا 3 ماه دوام می‌آورد.
• معایب: در چسب مواد شیمیایی مختلفی وجود دارد که ممکن است باعث ریزش مو و سوزش پوست سر شود. همه‌ی این‌ها به اضافه‌ی گرمای حاصل از آن می‌تواند به موی طبیعی صدمه وارد کند. این نوع اکستنشن به علت قیمت بالای موی انسانی و همین‌طور نصب، هزینه‌ی بالایی دارد.

اکستنشن‌ چسبی

در این نوع اکستنشن از یک روش بافتن استفاده می‌شود که در مقایسه با اکستنشن دوخته شده مدت زمان کمتری دوام می‌آورد. در این روش به قسمتی از اکستنشن به هم دوخته شده چسب مو می‌زنند و سپس آن را به موی طبیعی فرد می‌چسبانند. دو نوع روش چسباندن وجود دارد که در آن‌ها از چسب نرم و چسب سخت استفاده می‌شود. چسب نرم انعطاف‌پذیر بوده و راحت است و  پایه‌ی لاتکس یا اکریلیک دارد. در روش چسب سخت از چسب مایع استفاده می‌شود.

• مزایا: اکستنشن چسبی حدود چهار تا شش هفته دوام می‌آورد و جزء اکستنشن‌های نیمه دائم به حساب می‌آیند.
• معایب: چسب‌های سخت راحت نیستند، چون سفت و محکمند. این اکستنشن به دلیل این‌که 4 تا 6 هفته دوام می‌آورد باید به طور مرتب توسط فرد ماهر مورد مراقبت و نگهداری قرار گیرد.  همین‌طور می‌تواند آسیب جدی به موها بزند. این نوع اکستنشن به دلیل قیمت بالای موی انسانی و همین‌طور نصب، هزینه‌ی زیادی دارد.