استفاده از لیزر برای درمان واریس
لیزر اشعهی نور است که تمرکز بالایی دارد. متخصص واریس میتواند از لیزر برای درمان واریس استفاده کند. گرمای لیزر به رگهای واریس آسیب میرساند و این به شکلگیری بافتهای زخم منجر میشود. بافتهای زخم باعث میشوند رگهای واریسی بسته شوند و در نتیجه پس از مدتی بمیرند. پس از یک یا دو سال رگهای واریسی ناپدید میشوند.
استفاده از لیزر به روش ساده
از این روش روی قسمت بیرونی پوست استفاده میشود و بیشتر برای درمان رگهای عنکبوتی یا رگهای واریسی کوچک زیر سطح پوست کاربرد دارد. معمولا برای درمان بیش از یک جلسه لازم است که هر 6 تا 12 هفته یک بار انجام میشوند. اگر جریان خون در رگهای کوچک ضعیف باشد، اول رگهای بزرگ با استفاده از روشهای لیزر درون رگی، اسکلروتراپی یا رادیوفرکانسی درمان میشوند.
استفاده از لیزر درون رگی
از روش لیزر درون رگی برای درمان رگهای بزرگتر استفاده میشود. یک فیبر لیزر داخل یک لولهی باریک قرار میگیرد و وارد رگ میشود. در این حین متخصص واریس رگ را از طریق صفحهی رادیولوژی زیر نظر دارد. استفاده از لیزر برای درمان واریس نسبت به جراحی رگها دوران نقاهت و درد کمتری دارد. برای این روش فقط از بیحسی موضعی یا داروهای آرامبخش ضعیف استفاده میشود.
پس از درمان چه انتظاراتی داشته باشیم
پس از پایان درمان میتوانید راه بروید و دوران نقاهت آن هم بسیار کوتاه است. احتمالا پس از لیزر به روش ساده میتوانید فعالیتهای روزانهی خود را از سر بگیرید. پس از لیزر درون رگی، باید برای یک هفته جوراب واریس بپوشید. متخصص واریس برای مطمئن شدن از بسته شدن رگها، از پا عکسبرداری خواهد کرد.
لیزر برای درمان واریس چقدر موثر است
در 20 سال اخیر خطرات استفاده از لیزر کاهش یافته و تاثیرش بیشتر شده است. لیزر درون رگی در 94٪ مواقع به بسته شدن رگهای واریسی منجر میشود و در 6٪ مواقع موثر واقع نمیشود. اگر با لیزر درون رگی رگ بسته نشود، باید از روشهایی مثل جراحی، رادیوفرکانسی یا اسکلروتراپی استفاده کنید.
خطرات
اثرات جانبی استفاده از لیزر شامل موارد زیر میشوند:
- سوختن پوست
- تغییر رنگ پوست
- احساس سوزش، درد یا سوزن سوزن شدن به خاطر آسیب دیدن بافتهای عصبی
- ورم کردن رگها