نورپردازی و اشتباهات رایجی که نباید مرتکب شوید
معمولا از طراحان داخلی درخواست می‌شود در مورد نورپردازی فضاهای مسکونی نظراتی بدهند. برای حل مشکلات نورپردازی در اتاق پذیرایی، آشپزخانه، سرویس بهداشتی و اتاق خواب گاهی اوقات از روش‌هایی استفاده می‌شود که انرژی زیادی مصرف می‌کنند و نور را هم طوری که باید فراهم نمی‌کنند. از آن‌جایی که صاحب خانه‌ها از روش‌های درست نورپردازی آگاهی ندارند، یک سری اشتباهات را مرتب تکرار می‌کنند. اما اگر بدانند چه کارهایی نباید انجام دهند، می‌توانند مثل یک حرفه‌ای نورپردازی خانه‌ی‌شان را طراحی کنند.
استفاده بیش از حد از لامپ‌های هالوژن سقفی
این یکی از رایج‌ترین اشتباهاتی است که طراحان نورپردازی با آن مواجه می‌شوند. این نوع لامپ‌ها گاهی اوقات ارزان هستند و افراد فکر می‌کنند اگر از آن‌ها همه جا بزنند، همه جای خانه روشن می‌شود. محفظه‌ای که دور این لامپ‌ها را می‌گیرد باعث می‌شود نیمی از نور آن‌ها پخش نشود. با زدن تعداد زیادی لامپ سقفی در خانه، نیمی از برق مصرفی را هدر می‌دهیم و باز هم دیوارها تاریک و خانه شبیه غار است.
استفاده نکردن از نورپردازی کاربردی در آشپزخانه
روش‌های زیادی برای روشن کردن پیشخوان وجود دارد که یکی از آن‌ها زدن لامپ‌های آویز بالای آن است. برای قسمت‌هایی از آشپزخانه که بیشتر هنگام آماده کردن غذا استفاده می‌کنید، زدن لامپ زیر کابینت‌های بالایی می‌تواند نور مورد نیازتان را فراهم کند. اما اگر در بعضی قسمت‌ها کابینت دیواری ندارید نگران نباشید، همیشه می‌توانید از لامپ‌های دیواری که قابلیت تنظیم هم دارند استفاده کنید. استفاده از چند لامپ هالوژن ولتاژ پایین و متمرکز کردن نور آن‌ها، روی جایی که کار انجام می‌دهید مشکل را حل می‌کند.
زدن لامپ بالای آینه
اگر بالای آینه لامپ بزنید و منبع نوری در کناره‌های آینه ایجاد نکنید، وقتی جلوی آن می‌ایستید کناره‌های صورت‌تان نوری دریافت نمی‌کنند و روی قسمت‌های از صورت سایه می‌افتد. استفاده از لامپ بالای سینک دستشویی مشکلی ندارد، اما طرفین آینه هم باید لامپ بزنید تا سایه‌ای که روی صورت می‌افتد به حداقل برسد. می‌توانید با استفاده از لامپ‌های دیواری این کار را انجام دهید.
استفاده از لامپ‌های دماشید و هالوژن بدون دیمر
در حالی که همه به‌دنبال فراهم کردن نورپردازی با استفاده از منابع نور بادوام‌تر هستیم، لامپ‌های دماشید هنوز هم جزئی از نورپردازی خانه‌ها هستند. اما در کنار آن‌ها حتما باید از دیمر استفاده کنیم تا بتوانیم میزان نور و گرمایی که تولید می‌کنند را کم کنیم.
چند لایه نکردن نورپردازی
طراحان دکوراسیون می‌دانند که نورپردازی باید چند لایه باشد. نورپردازی فراگیر برای گشتن در خانه، صحبت کردن و دیدن اشیا است. نورپردازی کاربردی نوری مرتفع‌تر و متمرکزتر برای کارهایی مثل سبزی خورد کردن، اصلاح صورت و مطالعه فراهم می‌کند. نورپردازی متمرکز برای هایلات کردن تابلوها و جزئیات معماری مثل کاشی‌های دیوار یا کلکسیون سرامیک داخل قفسه‌ها استفاده می‌شود. ترکیب کردن هر سه نوع نورپردازی جذابیت و کارایی بیشتری به فضا می‌دهد و احتمال این‌که نور فضا کافی باشد بیشتر می‌شود.
استفاده نکردن از دیمرهای مجزا
برای تمام لایه‌های متفاوت نورپردازی خانه باید دیمر در نظر بگیرید. شاید بتوان با استفاده از کلید‌های قدیمی منابع مختلف نور را کنترل کرد، اما روش‌های پیشرفته‌ی زیادی برای این کار وجود دارد. از جعبه کنترل‌های دیواری قابل برنامه‌ریزی گرفته که می‌توان حالت‌های مختلفی را برای آن‌ها تعریف کرد، تا کنترل‌های بدون سیم که خود انرژی خود را تامین می‌کنند و می‌توان با استفاده از لپ تاپ یا موبایل آن‌ها را کنترل کرد.
استفاده از لامپ‌های سقفی هالوژن روی سقفی بلند
به این شکل بیشتر نور هدر می‌رود و اتاق هم روشن نمی‌شود. نوری که از سقفی بلند می‌آید باید پرتویی متمرکز و قوی داشته باشد، مثل نور لامپ‌های هالوژن ولتاژ بالا. البته روش بهتر استفاده از لامپ‌های آویز یا دیواری است که باعث می‌شوند نور به سقف سفید و مات هم بتابد و منعکس شود. به این شکل نورپردازی فراگیر در بهترین حالت فراهم می‌شود.
استفاده از لامپ به‌عنوان المانی تزئینی
طراحان نورپردازی نور را یک بعد از فضا می‌دانند و توزیع نور و خروجی هر منبع نور را در نظر می‌گیرند. اما این‌که لامپ‌ها را به‌عنوان وسایلی تزئینی در نظر بگیرید و زیبایی آن‌ها را به کاربردشان ارجحیت دهیم، معمولا به هدر رفتن انرژی نورپردازی نامناسب منجر می‌شود.
