در دکوراسیون مینیمال با استفاده‌ی بهینه از وسایل و مبلمان می‌توان فضایی باز و آرامش‌بخش ایجاد کرد. ساده بودن دکوراسیون احتمال شلوغ شدن اتاق را کاهش می‌دهد و ذهن را به آرامش در فضای خالی تشویق می‌کند. مینمالیسم به‌ معنای عاری بودن از تزئین نیست، بلکه به معنی گلچین شده، شلوغ نبودن، تعادل بر حسب ضرورت و لوکس بودن است. اتاق خواب مینیمال یک پناهگاه آرام برای دور شدن از آشوب و شلوغی دنیای بیرون است. 


زمینه و پس زمینه

کفپوش در واقع سکو و سنی است که صحنه را روی آن می‌سازید. آن را با استفاده از بافت و رنگ‌های خنثی ساده و خلوت طراحی کنید. سفید یکی از گزینه‌های موجود است. می‌توانید کفپوش چوبی را رنگ سفید بزنید، از سنگ یا سرامیک سفید استفاده کنید. هم‌چنین می‌توانید کفپوش را موکت سفید کنید. یا این‌که می‌توانید چند طیف رنگ را با یکدیگر ترکیب کنید.


تخت خواب

یک تخت خواب ساده، که فقط یک تکه چوب است که تشک روی آن قرار می‌گیرد یکی از المان‌های اتاق خواب مینیمال است. بهتر است از رخت خواب سفید یا نقره‌ای خاکستری استفاده کنید. اگر دوست دارید بالای تخت خواب تخته باشد، آن را کاملا ساده نگه دارید. می‌تواند برای میز پاتختی، از یک مکعب پلی‌کربنات ساده که زیاد به چشم نمی‌آید و فقط یک چراغ مطالعه روی آن قرار دارد استفاده کنید. جلوی تخت خواب هم می‌توانید یک صندلی فلزی ساده برای پوشیدن کفش و جوراب قرار دهید. یک نیمکت چوبی ساده هم می‌تواند گزینه‌ی خوبی باشد. 


در طراحی باید هر المانی که به اندازه‌ی کافی اهمیت دارد در دکوراسیون اتاق خواب استفاده شود.

دیوارها

مینیمالیسم واقعی یعنی اقناع کردن، نه محرومیت. یعنی هر المانی که به اندازه‌ی کافی اهمیت دارد در دکوراسیون اتاق خواب استفاده شود، باید بافتی قوی و جالب داشته باشد که حس تجمل و آرامش را القا کند. چوب‌های قدیمی و رنگ رفته با خود تاریخی به همراه دارند. گچ، سیمان و آجر بافت‌های واقعی یا غیر واقعی ایجاد می‌کنند. پارچه‌های ضخیم، ناهمواری‌‌های طبیعی، پارچه‌های رنگ و رو رفته یا رنگ شده، نخ یا پر، شما را تحریک می‌کنند لمس‌شان کنید. بامبو، چوب پنبه، استیل، سفال لعاب خورده یا شیشه نرم، سفت، زبر، اسفنجی یا ابریشمی هستند و استفاده از آن‌ها باعث می‌شود سطوح با بافت‌های متنوعی در دکوراسیون وجود داشته باشند. 


دنیای بیرون

جدای از به حداقل رساندن وسایل موجود در اتاق و انتخاب رنگ‌های خنثی برای دکوراسیون مینیمال، می‌توانید پرده‌ها را باز کنید یا آن‌ها را کنار بزنید تا مرز بین دنیای بیرون و داخل از بین برود. البته این در صورتی است که از بیرون به پنجره‌ها دید وجود نداشته باشد و حریم خصوصی‌تان از بین نرود. منظره‌ای از جنگل، یک باغ، آسمان یا حتی چشم‌اندازی باز، مانند یک اثر هنری است که همواره در حال تغییر است. یک دیوار شیشه‌ای یا درهای کشویی شیشه‌ای که به حیاط یا بالکنی خصوصی باز می‌شوند و منظره‌ای به دریاچه یا کوهستان دارند، باعث می‌شوند طبیعت هم جزئی از دکوراسیون خانه شود و به آرامش آن اضافه کند. رنگ‌های خنثی که در دکوراسیون اتاق استفاده می‌شود به رنگ‌های طبیعت غالب نمی‌شوند یا با آن‌ها تداخل ندارند. پس بهتر است پرده را طوری نصب کنید که وقتی به آن نیاز نداشتید کاملا باز شود.


منبع : Ehow