نکاتی کاربردی در خصوص آموزش پیانو به نونهالان

بر خلاف معلمان مدرسه که مخاطب‌شان یک یا چند گروه سنی مشخص است، معلم‌های آموزش پیانو همواره با گروه‌های سنی مختلفی سر و کار دارند و از آن‌ها انتظار می‌رود که بتوانند به افراد بین 5 تا 95 سال پیانو را آموزش دهند. اما همان‌طور که همه‌ی ما می‌دانیم، نحوه آموزش پیانو به یک کودک 5 ساله با شیوه آموزش به یک فرد 15 ساله یا حتی 55 ساله متفاوت است. 

در ادامه، نکاتی در خصوص نحوه آموزش پیانو به نونهالان زیر 6 سال آورده شده است. این نکات، حاصل تجربه‌های مربیانی است که در طی چندین سال آموزش پیانو کسب کرده‌اند: 

به طور مثال از شاگرد خود نپرسید «آیا از این آهنگ خوشت می‌آید؟» یا «آیا می‌خواهی خودت هم این آهنگ رو بزنی؟». با پرسیدن این سوال‌ها در حقیقت به شاگردتان حق انتخاب داده‌اید و بنابراین، گاهی مواقع افراد نونهال به آسانی به شما پاسخ «نه» را خواهد داد. در چنین مواقعی، اگر می‌خواهید با پاسخ «نه» مواجه نشوید، جملات خود را به صورت امری بیان کنید. 

وقتی حین آموزش پیانو سوالی را از شاگردان‌تان مطرح می‌کنید، منتظر آن‌ها بمانید تا سوال‌تان را تحلیل کنند و به آن جواب دهند. بیشتر مربیان آموزش پیانو، پس از مطرح کردن سوال،به شاگرد خود فرصتی برای پاسخ نمی‌دهند و بلافاصله بدون دریافت پاسخ به کار خود ادامه می‌دهند. در حالی که افراد خردسال، به این زمان برای فکر کردن احتیاج دارند. اگر نمی‌خواهید برای دریافت پاسخ منتظر بمانید، پس از همان ابتدا نیز سوالی نپرسید. 

مطالعات و تحقیقات نشان داده‌اند که مؤثرترین راه یادگیری، حل کردن موفقیت‌آمیز یک سری مسئله است. به گونه‌ای که هر مسئله از مسئله‌ی قبلی اندکی سخت‌تر باشد.  مسائل و تمرین‌های سخت، معمولا دانش‌آموزان را دلسرد می‌کنند. به‌خصوص اگر کم‌سن‌ و سال باشند. به آن‌ها تمرین‌های آسان بدهید. با این کار، آن‌ها موفقیت‌های کوچک زیادی را در کلاس آموزش پیانو تجربه می‌کنند و به این ترتیب بیشتر برای یادگیری ترغیب می‌شوند. این شعار را همیشه در ذهن داشته باشید «همواره کاری کنید که دانش‌آموزان‌تان بتوانند موفقیت را تجربه کنند.» 

اگر هنکام تدریس در زمان‌های معین از تعدادی کلمات برگزیده و مفید استفاده کنید، دانش‌آموزان‌تان به حرف‌تان گوش می‌دهند. بعضی از مربیان گاهی اوقات هنگام تدریس، بیش‌ از حد پرگویی می‌کنند که این کار باعث می‌شود دانش‌آموزان به درس توجه نکنند. بنابراین بهتر است قبل از صحبت کردن، زمانی را نیز به فکر کردن اختصاص دهید که از چه کلمات مفید و مؤثری می‌توانید استفاده کنید. انتخاب کلمات مناسب در هنگام آموزش پیانو، بسیار مهم است. قبل از تدریس، سعی کنید تعداد محدودی کلمه مفید را برای آموزش پیانو انتخاب کنید و با این کار، خود را به چالش بکشید. به این ترتیب، وادار خواهید شد راجع به کلماتی که به کار می‌برید، فکر کنید.

یکی از اصلی‌ترین اهداف یک معلم این است که برای دانش‌آموزانش در نقش عاملی ترغیب‌‌کننده و انگیزه‌دهنده ظاهر شود. وظیفه‌ی یک مربی این نیست که در هر جلسه، صرفا مباحث و قطعات موسیقی مشخصی را تدریس کند، بلکه باید انگیزه‌ی یادگیری موسیقی را در وجود شاگردانش القا نماید. اگر بچه‌ای برای بار اول یک مفهوم یا مبحث آموزشی پیانو را متوجه نشد مشکلی نیست. اگر توانسته‌اید حس هیجان یادگیری موسیقی را در وجود او برانگیزید، آن وقت وظیفه‌ی خود را به‌عنوان یک معلم انجام داده‌اید. 

در طی آموزش پیانو هرگاه توانستید از عباراتی استفاده کنید که انگار می‌خواهید دست به یک آزمایش بزنید. به طور مثال جمله خود را اینگونه شروع کنید: «حالا ببینیم چه اتفاقی میوفته اگه...» شاگردان شما همواره رغبت دارند بدانند که چه صداهای هیجان‌انگیزی می‌توانند تولید کنند. این نکته در خصوص همه گروه‌های سنی صدق می‌کند. اما برای گروه سنی خردسالان، بسیار کارآمدتر است. چرا که با ایجاد حس کنجکاوی در شاگردان نونهال، توجه آنان به سمت موسیقی جلب شده و عشق به یادگیری در وجودشان پرورش می‌یابد.

فعالیت‌هایی انجام دهید که این امکان را برای شاگردان‌تان فراهم می‌کنند که کمی تحرک بیشتری داشته باشند و با این کار فعالیت‌های پشت‌میزی و نشستنی را متوقف کنید. شاگردان کم سن و سال، باید تحرک داشته باشند. نمی‌توان از آن‌ها انتظار داشت که یک ساعت و نیم برای گوش دادن به درس یک جا بنشینند.  به دنبال پیدا کردن یا ابداع فعالیت‌های تحرک‌زا و پویایی باشید که از طریق آن‌ها می‌توانید به نحوی مؤثر و کارآمد، مفاهیم پیانو را آموزش دهید. 

در مطالعات تحقیقاتی، این فرآیند به عنوان مؤثرترین راه یادگیری توصیه شده است و به نظر می‌رسد که در خصوص دانش‌آموزان خردسال، کارآیی بیشتری داشته باشد. هنگام آموزش پیانو یک مفهوم، به جای آن که از نام آن شروع کنید، فعالیتی انجام دهید که این امکان را برای شاگردتان فراهم می‌سازد که آن مفهوم را به صورت تجربی درک کند. سپس شیوه‌ای برای ترسیم این مفهوم پیدا کنید.  در نهایت نام این مفهوم را با شاگردان‌تان به اشتراک بگذارید. 

با این کار دانش‌آموزان نونهال شما مفاهیم یادشان می‌ماند. این‌گونه نپندارید که آن‌ها باید مفاهیم جدید را تنها بعد از یک بار آموزش به یاد آورند. دانش‌آموزان خردسال معمولا به یاد می‌آورند که چه چیزی یاد گرفته‌اند اما ممکن است نام آن را فراموش کنند (که دلیلش هم می‌تواند آن باشد که نکته ذکر شده در مورد قبلی رعایت نشده است). اگر شاگردتان برای اولین بار چیزی را به یاد نیاورد، کاری نکنید که احساس بدی داشته باشد. بلکه با رفتاری مهربانانه، حافظه‌اش را بازیابی کنید. سعی کنید مفاهیم آموزشی پیانو را به شیوه‌های مختلف و از زوایای گوناگون ارائه دهید تا برای تمامی شاگردان‌تان که هرکدام دارای خصایص منحصر به فرد خود هستند جذاب باشند.