استفاده از داستان در آموزش زبان

یکی از ابزار  آموزش زبان به کودکان داستان است. این داستان‌ها مخصوص کودکان غیر انگلیسی زبان نوشته شده که می‌خواهند زبان انگلیسی را فرا بگیرند و شامل قصه‌های افسانه‌ای می‌شوند.

به این آدرس اینترنتی مراجعه کنید. در این وب‌سایت می‌توانید ده‌ها داستان مختلف را برای آموزش زبان دانلود کنید. در این جا نکاتی را در مورد نحوه‌ی استفاده از این داستان‌ها در کلاس آموزش زبان با شما در میان می‌گذاریم:

1. آماده کردن زبان آموزان برای خواندن داستان

استفاده از عکس‌ها

استفاده از عکس‌های داستان در آموزش زبان کمک می‌کند بچه‌ها بتوانند داستان را درک کنند و آن را در ذهن خود مجسم کنند. با کمک این عکس‌ها می‌توانید قصه را به کودکان معرفی کنید، واژگان را از آن‌ها بپرسید، کلمات دشوار را به آن‌ها نشان دهید و به طور کلی آن‌ها را به داستان علاقه مند کنید. می‌توانید سوالات زیر و بسیاری از سولات دیگر را در مورد داستان از آن‌ها بپرسید:

• Who are the people
• What are they doing
• What is this
• What is the story about

• معلم می‌تواند در کلاس آموزش زبان از یک پروژکتور استفاده کند تا بچه‌ها به صورت کلاسی به داستان گوش دهند یا آن را بخوانند.
• معلم می‌تواند کل داستان یا بخشی از آن را برای بچه‌ها بخواند و آن‌ها هم داستان را روی متن خود دنبال کنند.
• می‌توانید از بچه‌ها بخواهید که از روی صفحه‌ی پروژکتور هر کس داستان را برای خودش بی سر و صدا بخواند، یا این‌که این کار را به صورت تکلیف خانه انجام دهند.
• در آموزش زبان برخی از داستان‌ها را می‌توان به صورت متن و شکل خواند و پس از آن بچه‌ها می‌توانند آن را به صورت فیلم ببینند یا این‌که اول فیلم را ببینند و بعد متن را بخوانند.

تشویق به ادامه‌ی خواندن

اگر داستان طولانی است حفظ انگیزه کلاس آموزش زبان برای خواندن اهمیت زیادی دارد. وقتی داستان به‌جای حساسی رسید معلم می‌تواند آن را متوقف کند و از بچه‌ها بپرسد: «What happens next» استفاده از مهارت‌های پیش بینی در این نقاط حساس بچه‌ها را به ادامه‌ی خواندن تشویق می‌کند، چون می‌خواهند ببینند حدس‌شان درست از آب در می‌آید یا خیر. می‌توانید این کار را به صورت یک بازی و با نام «بازی حدس و گمان» انجام دهید.

پاسخ فیزیکی تام

در آموزش زبان به زبان آموزان کم سن و سال یا فعال، در حین این که معلم داستان را می‌خواند و بچه‌ها گوش می‌دهند می‌توان از پانتومیم استفاده کرد. داستان‌هایی مثل داستان «آدم برفی» را می‌توان به این صورت کار کرد. کارهایی مثل بیدار شدن از خواب، دویدن به داخل باغچه، درست کردن آدم برفی و آب شدن را می‌توان به راحتی با پانتومیم اجرا کرد.

شخصیت‌ها و صداها

در داستان‌هایی که شخصیت‌های زیادی دارند، می‌توانید از هر زبان آموز بخواهید تا دیالوگ‌های یکی از شخصیت‌های داستان را بخواند. قبل از آن خود معلم این دیالوگ‌ها را با صداهای مختلف و کلمات مسخره می‌خواند. می‌توانید از زبان آموزان بخواهید در صورت تمایل داستان را به صورت نمایشنامه بازنویسی کنند و در صورت امکان آن را با لباس مخصوص در کلاس آموزش زبان اجرا کنند.

واژگان جدید

اگر قرار است زبان آموزان داستان را به صورت انفرادی در کلاس یا در خانه بخوانند، می‌توانند معنای کلمات جدید را از دیکشنری آنلاین و یا چاپی چک کنند. البته سطح زبان آموزان باید در حدی باشد که بتوانند از دیکشنری استفاده کنند.

فعالیت‌های پس از خواندن

چک کردن سریع درک مطلب

چک کردن درک مطلب در آموزش زبان اهمیت زیادی دارد. می‌توانید این کار را در آخر داستان و یا پس از پایان هر صفحه از داستان انجام دهید. می‌توانید این کار را به شکل چند سوال مفهومی به صورت شفای و یا کتبی بپرسید، یا این که چند سوال در مورد شخصیت‌ها و عناصر دیگر داستان بپرسید. مثلا بپرسید چرا این شخص غمگین است یا این‌که کدام شخصیت داستان را بیشتر از همه دوست دارید؟ و سوالاتی مثل این.

درست کردن پوستر و کشیدن نقاشی

در آموزش زبان می‌توانید هر داستانی را تبدیل به موقعیتی برای کشیدن نقاشی‌ها و تصاویر خلاقانه کنید. بعد می‌توانید اسم انگلیسی اشیا یا حیوانات داخل نقاشی را زیر آن‌ها بنویسید.

محرکی برای نوشتن

بسیاری از داستان‌ها می‌توانند انگیزه‌ای برای نوشتن در زبان آموزان باشند که البته به سطح آموزش زبان آن‌ها هم بستگی دارد. زبان آموزان کم سن و سال یا سطح پایین می‌توانند یکی از داستان‌های ساده‌تر را به‌عنوان الگویی برای نوشتن داستان خود قرار دهند. زبان آموزانی که سطح‌شان بالاتر است، می‌توانند داستان‌های پیچیده‌تر بنویسند. مثلا می‌توانند داستانی بنویسند که در یک خانه‌ی ارواح اتفاق می‌افتد. ایده‌های دیگری نیز برای نوشتن وجود دارد. مثلا می‌توانند به یکی از شخصیت‌های داستان نامه‌ای بنویسند یا برای شخصیت‌ها دیالوگ‌های اضافی بنویسند و به داستان اضافه کنند.

اجرای نقش

تبدیل داستان به اجرا می‌تواند طبق سلیقه‌ی شما ساده و یا مفصل باشد. در آموزش زبان اجرای نقش را می‌توان با حرکات پانتومیم شروع کرد و بعد به سمت صحبت کردن یا دیالوگ‌های فی البداهه برد. البته قبل از شروع کلاس باید صحنه آماده شده باشد. زبان آموزان می‌توانند چهره‌ی شخصیت‌ها را روی صورت خود نقاشی کنند.