جراحی زیبایی بینی و تعیین حالت نوک آن

بینی به عنوان مرکزی‌ترین عضو صورت تاثیر زیادی در زیبایی آن دارد. بنابراین برآمدگی نوک بینی را نه تنها در رابطه با پشت بینی بلکه در ارتباط با تمام صورت باید بررسی کرد. تکنیک‌های جراحی زیبایی بینی بدون شک برآمدگی نوک بینی را افزایش، کاهش و یا حفظ می‌کنند. نگه داشتن برآمدگی مناسب نوک بینی یا تغییر در آن باید کاملا بررسی شده و بر اساس نتایج بررسی‌ها و روش انجام جراحی زیبایی بینی تعیین شود. هر گونه تغییر در اسکلت بینی باید با در نظر گرفتن پوست روی بینی و بافت‌های در برگیرنده آن و محدودیت‌هایی که در تغییر توپوگرافی پوست روی بینی وجود دارد انجام شود. پیچیدگی دینامیک نوک بینی نیز باید کاملا درک شده و مد نظر قرار گیرد، زیرا تغییر در برآمدگی نوک بینی با تغییر در چرخش نوک بینی و طول بینی همراه خواهد بود.

 شخصیت بینی به مقدار بسیار زیادی با شکل نوک بینی تعریف می‌شود و بینی به‌عنوان یک عضو مرکزی صورت، تاثیر زیادی در زیبایی آن دارد. بسیاری از بررسی‌های زیبایی شناختی سنتی صورت بر اساس مدل ایده آل یونانی رومی انجام می‌شده‌اند. ارزش‌های زیبایی شناختی امروزی، طبیعت چند نژادی و چند فرهنگی جامعه و زیبایی را در نظر می‌گیرند. امروزه تاکید بیشتری بر روی بهبود ویژگی‌های زیبایی شناختی بینی می‌شود و همزمان قصد بر این است که نژاد بینی و صورت نیز حفظ شود. به همین ترتیب، ارزش‌های زیبایی شناختی امروزی به دنبال حفظ ظاهر طبیعی بینی هستند. در گذشته، تکنیک‌های کوچک کننده بینی اغلب بر روی تغییر شکل نوک بینی با استفاده از تکنیک‌هایی بود که در نهایت یکپارچگی و انسجام غضروف‌های کناری بینی را تضعیف می‌کردند. از بین رفتن پایه‌ی نوک بینی و برآمدگی آن در بسیاری از موارد اجتناب ناپذیر بود. روش‌های مدرن به دنبال شکل محکم‌تر بینی و ظاهری طبیعی‌تر هستند، به طوری که کسی متوجه نشود شخص جراحی زیبایی بینی انجام داده است.

 برآمدگی نوک بینی را باید بر اساس ساختار کلی صورت بررسی کرد. با این کار جراح پلاستیک قادر خواهد بود که در مورد حفظ برآمدگی نوک بینی یا کاهش و افزایش آن تصمیم‌گیری بهتری در جراحی زیبایی بینی داشته باشد. روش‌های متنوعی را می‌توان برای ارزیابی نوک بینی در ارتباط با ساختارهای مختلفی در صورت استفاده کرد. یکی از مفیدترین و بهترین روش‌های تشخیص مقدار برآمدگی نوک بینی روشی است که به آن روش گودی (Goode) گفته می‌شود. روش‌های متفاوت دیگری نیز برای انجام این کار تعریف شده‌اند. برای مثال برخی شکل بینی را به عنوان یک مثلث با برآمدگی‌هایی در ته بینی، نوک بلند آن و خطوط کناری تعریف می‌کنند. یکی دیگر از روش‌های بررسی برآمدگی نوک بینی، بررسی اندازه‌ی برآمدگی نوک بینی با توجه به لب بالا است. بهترین برآمدگی نوک بینی زمانی است که 50 تا 60 درصد از برآمدگی افقی بینی جلوتر از لب بالایی باشد.  هر کدام از این روش‌ها نقص‌های پنهان خود را دارند. برای مثال طول لب بالا یا طول غضروف‌های کناری می‌تواند بسیار متفاوت باشد که ممکن است اندازه‌گیری نوک بینی را تحت تاثیر قرار بدهد. اغلب زاویه‌ی بینی و صورت را می‌توان برای ارزیابی غیرمستقیم برآمدگی نوک بینی استفاده کرد. با این وجود، هر کدام از این روش‌ها یک بررسی اضافی برآمدگی نوک بینی را فراتر از تنها زاویه صورت و بینی را فراهم می‌آورد.

تعداد انگشت شماری از این روش‌ها در صورت درست اجرا شدن می‌توانند برآمدگی بیش از حد نوک بینی را درمان کنند.  این روش‌ها در حالی که میزان چرخش بینی را کنترل می‌کنند، رویکردهای عملکردی صوتی را برای کاهش برآمدگی نوک بینی ارائه دهند. 

جراحی زیبایی بینی از زمان ابداع پیوند نوک بینی و طراحی‌های متعدد بخیه‌‌ای و بعد از رواج مجدد جراحی زیبایی بینی باز زیبایی بینی تاکنون بسیار پیچیده‌تر شده است. با این وجود بدون توجه به رویکرد تکنیکی جراحان پلاستیک، شناسایی ویژگی‌های آناتومیک اساسی که جراحی زیبایی برآمدگی نوک بینی را موفقیت آمیز می‌کند بسیار ضروری به نظر می‌رسد. دو ویژگی نوک بینی قبل از انجام جراحی زیبایی بینی باید مورد بررسی و شناسایی قرار گیرند:

تنها 33 درصد از بیماران قبل از انجام جراحی زیبایی بینی برآمدگی نوک بینی مناسب و درستی داشتند و تنها 54 درصد دارای ساقه‌های جانبی با موقعیت مناسب بودند. 46 درصد از بیماران دارای بینی‌هایی بودند که سابقه جانبی در آن‌ها به صورت غیر مناسبی دارای پیچش بود و پیچش محدب در این نقطه از بینی در بین بیماران با ساقه جانبی قرار گرفته در محل نامناسب  نسبت به بیماران دارای ساقه‌های جانبی بینی قرار گرفته در محل مناسب شیوع بیشتری داشت. برآمدگی نوک بینی را می‌توان با دقت بالایی بر اساس ارتباط بین نرمه کوچک نوک بینی به زاویه جداری اندازه گیری کرد. 

تعدادی از ویژگی‌های آناتومیک مرتبط در تشخیص برآمدگی نوک بینی موثر هستند. این عناصر آناتومیک چه به تنهایی و چه به صورت جمعی مسئول برآمدگی زیاد یا کم نوک بینی هستند. این عناصر آناتومیک عبارتند از:

سبب شناسی برآمدگی بیش از حد نوک بینی شامل موارد زیر خواهد بود:

سبب شناسی برآمدگی کمتر از حد معمول نوک بینی عبارتند از:

برآمدگی بیش از حد در نتیجه رشد بیش از حد یکی یا تعداد بیشتری از اجزای آناتومیک نوک بینی به وجود می‌آید. یکی از دلایل اصلی برآمدگی بیش از حد نوک بینی رشد بیش از حد غضروف‌های جانبی است. این موضوع می‌تواند نتیجه‌ی رشد بیش از اندازه معمول ساقه‌ی جانبی، ارتباطی یا میانی به تنهایی یا رشد بیش از اندازه‌ی تمامی غضروف بالی باشد. این بدشکلی معمولا با نازک بودن پوست همراه است. در این افراد معمولا طول سوراخ‌های بینی نیز بلند است. برآمدگی بیش از حد نوک بینی می‌تواند به دلیل بلند بودن ساقه و ستون انتهایی بینی (روی لب بالایی) همراه با بلند بودن ساقه‌ی میانی بینی باشد. در این بدشکلی، نرمه زیرین نوک بینی معمولا به اندازه کافی نبوده  که به بزرگ بودن بیش از حد و غیرمتوازن سوراخ‌های بینی منجر می‌شود.

رشد بیش از حد پره‌های انتهایی بینی نیز می‌تواند به برآمدگی بیش از حد نوک بینی منجر شود و بزرگ شدن بیش از اندازه ستون بینی می‌تواند این بدشکلی را تشدید کند. بد شکلی تنش بینی اغلب در نتیجه درگیر شدن زوایای جداری جلویی و عقبی و شیب انتهایی پره بینی به وجود می‌آید. رشد بیش از حد غضروف چهارگوش باعث به وجود آمدن اثر ساقه‌ای بینی می‌شود که در آن غضروف‌های جانبی پایینی به سمت جلو کشیده می‌شوند. غضروف‌های جانبی پایینی ممکن است از لحاظ اندازه نرمال، بیش از حد بزرگ یا کوچک باشند. بزرگ کردن خفیف ستون بینی می‌تواند باعث افزایش تنش بدشکلی بینی در اثر رشد بیش از حد غضروف چهارگوش شود.

اثر ساقه‌ای تیغه‌های دارای رشد بیش از حد، نقش غضروف‌های نوک بینی را در برآمدگی نوک بینی به عهده گرفته و شکست طبیعی نوک بالایی بینی را از بین می‌برد. این تنش باعث کج شدن نوک بینی می‌شود و لب بالا و زاویه لب و بینی را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 برآمده نبودن نوک بینی می‌تواند ویژگی‌های خاصی داشته باشد. ساقه پایینی بینی می‌تواند کوتاه باشد اما اغلب بدشکلی‌ها و نواقص دیگری در نوک بینی وجود دارد. بدشکلی تنش بینی می‌تواند منجر به پدیده‌ی بینی با برآمدگی نوک زیاد و نوکی با غضروف‌های جانبی با نوک کم منجر شود. طول و استحکام غضروف‌های جانبی پایینی تعیین کننده بدشکلی برآمدگی نوک بینی نخواهد بود، بلکه ارتفاع تیغه‌ی پشتی و زاویه‌ی تیغه‌ی جلویی برآمدگی نوک بینی را تعیین می‌کنند. پیش آمدن ستون بینی می‌تواند به برآمدگی بیش از حد غضروف‌های جانبی منجر شود که در واقع بدشکل بوده و ممکن است به تصحیح برامدگی نوک بینی بعد از کاهش ستون بینی نیاز داشته باشد.

تصحیح برآمدگی کم نوک بینی بر روی حفظ و یا بازگرداندن ستون‌های اصلی نوک بینی، تصحیح جهت غضروف‌های جانبی و افزایش سایز غضروف با استفاده از پیوندهای غضروفی متمرکز خواهد بود.

قبل از جراحی زیبایی بینی، برآمدگی نوک بینی با استفاده از آزمایش‌های دقیق مربوط به شکل بینی بررسی شده و روش‌های متعددی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هر کدام از این روش‌ها محدودیت‌های خاص خود را داشته اما اطلاعات تکمیلی مفیدی برای اندازه گیری غیرمستقیم برآمدگی نوک بینی بر اساس زاویه ایده آل بین بینی و صورت فراهم می‌کنند.

ارزیابی برآمدگی نوک بینی قبل از جراحی زیبایی بینی بدون ارزیابی برآمدگی چانه کامل نخواهد بود. هم‌چنین بینی نیز باید بر اساس ساختار کلی صورت بیمار و قامت او مورد ارزیابی قرار گیرد. بینی به‌عنوان مرکزی‌ترین عضو صورت باید با توجه به طول و عرض کلی صورت بررسی شود. یک بینی بزرگ و قوی می‌تواند برای یک شخص بلند قد مناسب‌تر باشد، تا یک شخص کوتاه قد. بنابراین بینی باید هم با صورت فرد و هم با قد او متناسب باشد.

در هر جراحی زیبایی بینی، برآمدگی نوک بینی باید از قبل بررسی شده و کم بودن، زیاد بودن یا طبیعی بودن آن مشخص شود. روش‌های متفاوتی برای این کار وجود دارند اما تکنیک Goode  از همه بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. بدین ترتیب می‌توان هدف نهایی برای حفظ، کاهش اندازه یا افزایش اندازه‌ی برآمدگی نوک بینی را مشخص کرد. بسیاری از اعمال جراحی زیبایی بینی معمولی باعث تضعیف مکانیسم نگهداری نوک بینی می‌شوند که این موضوع نیز در هنگام تصمیم گیری در مورد روش جراحی زیبایی بینی باید مورد توجه قرار گیرد. 

از آن‌جا که جراحی زیبایی بینی یک جراحی انتخابی به شمار می‌آید، مشکلات درمانی قابل توجهی که می‌توانند خطر جراحی زیبایی بینی را افزایش دهند را می‌توان از عوارض جانبی این جراحی به شمار آورد. هر گونه سابقه‌ی خون‌ریزی شدید در فرد یا افراد خانواده باید قبل از انجام جراحی زیبایی بینی با دقت مورد بررسی قرار گیرد. هر بیماری که از داروهای انعقاد خون استفاده می‌کند، باید این داروها را مدتی قبل از انجام جراحی زیبایی بینی و مدتی بعد از انجام جراحی مصرف نکند.