فلوروکربن‌ها و عایق سیم و کابل

فلوروکربن‌ها ترکیبیاتی هستند که در ساختار مولکولی خود فلورین دارند، در نتیجه تعداد اتم‌های هیدروژن آن‌ها کمتر است. عایق سیم و کابل بخشی است که باعث می‌شود سیگنال‌های رشته‌های موجود در کابل با خود یا سینگال‌های رشته‌های کابل‌های دیگر اختلال پیدا نکنند. فلوروکربن‌ها یکی از رایج‌ترین مواد مورد استفاده برای عایق کردن سیم و کابل هستند و ما، تعدادی از فلوروکربن‌هایی که در صنعت سیم و کابل مورد استفاده قرار می‌گیرند را برای‌تان لیست کرده‌ایم. 

• تترافلورواتیلن TFE: این ماده هم به‌عنوان عایق و هم به‌عنوان روکش سیم و کابل مورد استفاده قرار می‌گیرد. TFE در دراز مدت در دمای 260 درجه و در کوتاه مدت در دمای 316 درجه‌ی سانتی‌گراد کاربرد دارد. این ماده در اصل برای مصارف نظامی تولید شده بود و سپس وارد بازار تجاری شد. TFE خاصیت‌های بسیار خوبی دارد، اما برای استفاده از آن به ابزار خاص نیاز است. برای برداشتن روکش سیم و کابل TFE  به دستگاه‌هایی نیاز است که به‌جای گرما، از فشار استفاده می‌کنند. از آن‌جایی که نمی‌توان TFE را ذوب کرد، تولید کردن آن در اندازه‌های بزرگ غیرممکن است. تنها راه روکش کردن سیم و کابل دراز با TFE، تبدیل کردن آن به نوار است. اگر TFE  به شکل نوار باشد، می‌توان آن را دور سیم و کابل با هر اندازه‌‌ای پیچید.  
• FEP: FEP  برای جبران بعضی نقص‌های TFE تولید شد. این ماده در دراز مدت در دمای 200 درجه و در کوتاه مدت در دمای 232 درجه‌ی سانتی‌گراد کاربرد دارد. برتری FEP  نسبت به TFE  این است که می‌توان آن را با گرما ذوب کرد. 
• ETFE: این ماده یک کوپلیمر اصلاح شده است که مقاومت شیمیایی و مکانیکی بالایی دارد. ETFE  در دراز مدت در دمای 150 درجه سانتی‌گراد و در کوتاه مدت در دمای 199 درجه‌ی سانتی‌گراد کاربرد دارد. مشخصات الکتریکی این ماده نیز بسیار خوب است. 
• PVDF: این ترکیب در دمای 40- تا 150 درجه‌ی سانتی‌گراد کارایی دارد و در برابر مواد اسیدی و قلیایی مقاوم است. PVDF مقاومت مکانیکی و ثبات بالایی دارد و عاری از رزین است، که در در صنایع زیادی مثل تولید وسایل الکتریکی و الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. 
• ECTFE: ECTFE یک کوپلیمر است که مقاومت شیمیایی و مکانیکی بالایی دارد. از این ماده می‌توان برای سیم و کابلی که به عملکردی بهتر از عملکرد PVDF نیاز دارند، استفاده کرد.