انواع پیچ و مهره و کاربرد آن‌ها

معمولا افراد بسیاری در مورد پیچ و مهره و میخ دو سر دچار اشتباه می‌شوند. یک تکه میله باریک با شیارهایی روی آن و  یک کلاهک که روی آن قرار گرفته است پیچ نامیده می‌شود و یک صفحه‌ی سوراخ‌دار دیگر نیز وجود دارد که روی آن قرار گرفته و به آن مهره گفته می‌شود. میخ یک میله است که شیارهای زبری روی سطح خارجی آن قرار گرفته و می‌توان آن را با استفاده از این شیارها در داخل یک سوراخ قرار داد. پیچ دو سر یک تکه‌ی فلز باریک و بلند است که از دو طرف دارای شیارهایی است که مهره‌ها روی آن قرار می‌گیرند. اکنون شما می توانید فرق بین پیچ و مهره و میخ را بفهمید.

انواع متفاوتی از پیچ و مهره وجود دارد و هر پیچ ویژگی‌های منحصر به فردی دارد و هر کدام در موارد مختلفی مورد استفاده قرار خواهند گرفت. انواع پیچ‌ها عبارتند از:

پیچ‌های ماسوره‌ای پیچ‌های قدرتی پنج تکه‌ای ساخته شده از فولاد ضد زنگ هستند. این نوع پیچ‌ها دو نوع مختلف دارند یکی پیچ‌های با قطر 0.35 اینچ و دیگری پیچ‌های با قطر 0.5 اینچ. این پیچ‌ها از فولاد روکش‌دار ساخته شده و می‌توان به راحتی آن‌ها را جایگزین کرد. پیچ‌های ماسوره‌ای دارای یک کلاهک چند ضلعی هستند که به راحتی می‌توان آن‌ها را شناسایی کرد. مدل‌های بلندتر این پیچ‌ها دو ماسوره دارند اما همچنان آن‌ها را پیچ‌های 5 قسمتی می‌نامند. این پیچ‌های در مقایسه با پیچ‌های گوه‌ای قدرت بیشتری داشته و در موارد بسیاری به کار برده می‌شوند.

پیچ‌های گوه‌ای نیز ضد زنگ هستند و جزو پیچ‌های قدرتی دو سر ماسوره فولادی به شمار می‌آیند. همچنین یک نوع از پیچ‌های غیر استیل دو سر ماسوره‌ای وجود دارد. پیچ‌های گوه‌ای را با دیدن مهره و بدنه‌ی قلاویز شده‌ی آن‌ها خواهید شناخت. این پیچ‌ها یک گیره در قسمت سر دارند که بدنه‌ی قلاویز شده و مهره را به هم وصل کرده و محکم نگه می‌دارد. این پیچ‌ها قطری معادل 0.35 اینچ تا 0.5 اینچ دارند. پیچ‌های گوه‌ای با سر قرمز اغلب کاربرد زیادی در صنعت دارند و معمولا در فروشگاه‌ها فروخته می‌شوند اما نقطه ضعف آن‌ها این است که قدرت بالایی ندارند. همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، پیچ‌های گوه‌ای ضعیف‌تر از پیچ‌های ماسوره‌ای بوده و چون تغییر شکل می‌دهند و کج می‌شوند در بسیاری از موارد باعث وقوع اشتباهاتی می‌شوند.

پیچ‌های چسب‌دار قوی‌ترین و محکم‌ترین نوع پیچ‌ها هستند. علاوه بر این می‌توان آن‌ها را بلندترین و بادوام‌ترین پیچ‌ها نیز نامید. می‌توان از آن‌ها در صخره‌های نرم و سخت نیز استفاده کرد. از این پیچ‌ها معمولا در جاهایی استفاده می‌شود که خوردگی فرسایشی دغدغه‌ی اصلی خواهد بود. اگر قطر سوراخ از قطر پیچ بزرگ‌تر باشد می‌توان اطراف پیچ را در نقطه‌ای که وارد سوراخ شده است با چسب مایع مخصوص پوشاند. اگر این پیچ‌ها به خوبی و درستی نصب نشوند می‌توان انتظار داشت که کارآیی‌شان به اندازه‌ی ضعیف‌ترین پیچ ها باشد. تنها نقطه ضعف استفاده از پیچ‌های چسب ‌دار این است که وقتی در سطحی فرو رفتند دیگر امکان بیرون آوردن آن‌ها وجود ندارد.

این پیچ‌ها را پیچ‌های سر دکمه‌ای نیز می‌نامند زیرا سر و ته آن بسیار شبیه دکمه است. طول این پیچ‌ها از 1.25 تا 2 اینچ متفاوت است و قطرشان نیز حدود 0.25 اینچ خواهد بود. این پیچ‌ها محورهای جداگانه‌ای دارند که وقتی با فشار چکش در محل فرو رفتند به دیواره‌های سوراخ چسبیده و محکم شوند. چکش زدن باعث می‌شود که محورهای فاصله‌دار تنها در مناطقی که با سوراخ‌ها در تماس هستند به هم نزدیک شده و بدین ترتیب یک حالت گیره‌ای محکمی بین دیواره‌ی خارجی پیچ و دیواره‌ی داخلی سوراخ به وجود آید. این چسبندگی بین پیچ و سوراخ را چسبندگی فشاری نیز می‌نامند.

 این پیچ‌ها خود دو نوع هستند. پیچ‌های ستاره‌ای رانشی را با علامت ستاره‌ای که روی آن‌ها وجود دارد به راحتی می‌توان شناخت. پیچ‌های باریک شونده نیز یک سر چندضلعی دارند که هیچ شیاری نداشته و یک برآمدگی در وسط آن وجود دارد. پیچ‌های باریک شونده ممکن است با پیچ‌های سرمته‌ای اشتباه گرفته شوند اما بین این دو تفاوت‌هایی وجود دارد.

بهترین راه برای شناسایی یک پیچ سرمته‌ای نوک بزرگ و شیاردار آن است. این پیچ‌ها خود مانند سرمته عمل کرده و سطح را سوراخ کرده و در آن فرو می‌روند. از این نوع پیچ‌ها در گذشته استفاده‌ی بسیاری می‌شد.

این پیچ‌ها معمولا 0.5 اینچ قطر داشته و طول آن‌ها تا 2 اینچ می‌رسد. بدنه‌ی این پیچ‌ها از فولاد ضد زنگ بوده و یک دسته‌ی پینی شکل در محور آن‌ها وجود دارد. این پیچ‌ها بسیار محکم و مقاوم بوده و جای دادن آن‌ها نیز بسیار راحت است. طول عمر این پیچ‌ها بسیار زیاد بوده اما استفاده از آن در صخره‌های نرم و متوسط مناسب نیست.

پیچ‌های گشتاوری، پیچ‌های توپی آلومینیومی و پیچ‌های میخی زاماک نیز در روزگاران گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفتند اما امروزه استفاده‌ی زیادی از آن‌ها نمی‌شود.