از اضطرابی که موبایل برای‌تان ایجاد می‌کند خلاص شوید
قبل از این‌که به پایان این جمله برسید احتمالا به موبایل خود نگاه می‌کنید، لمسش می‌کنید یا حداقل به آن فکر می‌کنید. البته اگر این مطلب را با موبایل نخوانید. نیازی به آمار نیست و همه می‌دانیم که مردم این روزها چطور مثل چسب به موبایل‌های خود چسبیده‌اند. در آمریکا تقریبا 92٪ بزرگسالان موبایل دارند و 90٪ از آن‌ها می‌گویند موبایل همیشه پیش‌شان است. تقریبا 35٪ از این تعداد گفته‌اند هیچ وقت موبایل‌شان را خاموش نمی‌کنند.
بله، تکنولوژی همه چیز را تغییر داده و خیلی از شغل‌ها، صنایع و زندگی ما را عوض کرده است. اما از طرف دیگر ما را بسیار مضطرب کرده و باعث شده فعالیت‌های مفید کمتری داشته باشیم و همیشه حواس‌مان پرت باشد. ارتباط روزانه‌ی ما با تکنولوژی باعث شده یک نوع اضطراب جدید داشته باشیم که از نیاز به ارتباط داشتن ناشی می‌شود. موبایل‌ها با لرزه، فلش و زنگ زدن می‌خواهند توجه ما را جلب کنند و ما همیشه منتظر نوتیفیکیشن‌های جدید هستیم.
ما به‌تدریج به صدای زنگ و لرزه عادت کرده‌ایم. با هر زنگ موبایل مغز مقداری کورتیزول یا دباوپامین ترشح می‌کند، یک ایمیل یا پیامک می‌تواند ما را خوشحال یا ناراحت کند، و به این شکل سرعت عکس‌العمل‌های ما حتی سریع‌تر هم می‌شود. آن روزها که وقتی می‌خواستیم برای خرید به فروشگاه سر خیابان برویم و موبایل را در خانه می‌گذاشتیم خیلی وقت است که گذشته و امروزه اگر کسی دیر جواب‌مان را بدهد احتمالا فکر می‌کنیم حرف بدی زده‌ایم.
حداقل تنها نیستیم و خیلی از مردم این اضطراب را تجربه می‌کنند. موبایل به اشکال مختلفی اعصاب ما را به هم می‌ریزد؛ اما لازم نیست نگران باشید چون ما روش‌های مقابله با آن‌ها را هم برای‌تان فراهم کرده‌ایم. با مجله ایرانگان همراه باشید.
اضطراب تمام شدن باتری
طبق تحقیقاتی که LG روی کاربران موبایل‌های هوشمند در آمریکا انجام داده تقریبا 90٪ کاربران موبایل از این نوع اضطراب رنج می‌برند. آن‌ها می‌گویند وقتی میزان باتری از 20٪ کمتر می‌شود از ترس خاموش شدن موبایل دچار اضطراب می‌شوند. وقتی باتری موبایل رو به اتمام است به این فکر می‌کنید که باید شارژش کنید و اگر این کار را نکنید ارتباط‌تان با دنیا قطع می‌شود. یکی از علائم این نوع اضطراب این است که از غریبه‌ها شارژر قرض می‌کنید.
سندروم لرزه
ناگهان احساس می‌کنید موبایل در جیب‌تان دارد می‌لرزد، آن را بیرون می‌آورد تا پاسخ تماس تلفنی را بدهید اما متوجه می‌شوید که لرزه فقط تخیل شما بوده است. ده سال پیش اگر حس می‌کردیم چیزی در جیب‌تان می‌لرزد خم می‌شدیم و آن را می‌خاراندیم؛ اما حالا حتی اگر موبایل هم همراه‌مان نباشد باز هم فکر می‌کنیم موبایل است که دارد زنگ می‌خورد. سندروم لرزه به‌تدریج همه‌گیر شده است.
تحقیقات نشان داده هر چه بیشتر از قطع ارتباط وحشت داشته باشید احتمال این‌که خارش را با لرزش موبایل اشتباه بگیرید بیشتر است.
ترس از جدا شدن از موبایل
ترس از جدا شدن از موبایل نوموفوبیا نام دارد. در مطالعه‌ای که در سال 2015 انجام شد، از یک پرسش‌نامه‌ی مخصوص نوموفوبیک‌ها استفاده شد که طبق آن اگر پاسخ‌هایی مثل «وقتی نمی‌توانم از موبایلم استفاده کنم حس بدی دارم» یا «اگر موبایلم همراهم نباشد چون نمی‌توانم با خانواده و دوستانم ارتباط داشته باشم استرس می‌گیرم» بدهید، نوموفوبیا دارید. در مطالعه‌ی دیگری از تعدادی از کاربران iPhone خواسته شد در حالی که موبایل‌های‌شان زنگ می‌خورد جورچینی را کامل کنند و به موبایل‌های‌شان توجهی نداشته باشند. در نتیجه‌ی این کار میزان ضربان قلب و استرس آن‌ها افزایش یافت و نتوانستند به درستی جورچین‌ها را کامل کنند.
ترس از عقب افتادن
ترس از عقب افتادن مخصوص موبایل‌های هوشمند است. این ترس بیشتر از پست‌های شبکه‌های اجتماعی که ما را درگیر می‌کنند ناشی می‌شود. طبق تحقیقاتی که دانش‌آموزان کالج در آن شرکت داشتند مشخص شد که دانش‌آموزان در هر ساعت چهار بار به موبایل‌های خود سر می‌زنند هر بار چهار دقیقه از آن استفاده می‌کنند. دلیل این‌که چرا فقط چهار دقیقه از آن استفاده می‌کنند ترس از عقب افتادن است. ما خود را با تصاویری که از دوستان و آشنایان‌مان در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم مقایسه می‌کنیم و این به حسودی کردن و حتی افسردگی منجر می‌شود. نزدیک‌ترین چیز به زندگی که حسرتش را می‌خوریم Like کردن عکس آن و نوشتن یک نظر زیر آن است.
راه حل
ارتباط دائم یعنی ذهن‌مان برای افکار خلاقانه زمانی پیدا نمی‌کند. این‌قدر سرگرم موبایل‌های‌مان شده‌ایم که دیگر وقت نداریم با دوستان و خانواده وقت بگذرانیم و بیشتر از این‌که آن‌ها را ببینیم عکس‌های‌شان در شبکه‌های اجتماعی را Like می‌کنیم. روابط رودررو دارند از بین می‌روند ما جای خالی لحظات احساسی را حس می‌کنیم. با روشن گذاشتن موبایل و قرار دادنش کنار تخت، خواب‌مان را به هم می‌ریزیم و با این‌که همه‌ی این‌ها را می‌دانیم هیچ کاری برای جلوگیری از به‌وجود آمدن این مشکلات انجام نمی‌دهیم.
خوشبختانه با ایجاد تغییراتی کوچک می‌توانیم به نتایج خوبی برسیم. می‌توانید با برنامه‌ریزی کردن برای سر زدن به موبایل شروع کنید. لازم نیست سخت‌گیر باشید، ساعت را برای هر 15 دقیقه کوک کنید. پس از این‌که گوشی را در حالت بی‌صدا قرار دادید برعکس روی میز بگذارید تا نتوانید نوتیفیکیشن‌ها را ببینید. هر پانزده دقیقه فقط دو دقیقه می‌توانید با موبایل‌تان کار کنید و سپس همین کار را تکرار کنید. پس از مدتی به این کار عادت می‌کنید. شاید یک هفته طول بکشید عادات‌تان تغییر کنند اما پس از یک هفته وقتی گوشی زنگ می‌خورد آن را ساکت می‌کنید و به کار‌تان می‌رسید. حالا وقتش رسیده 15 دقیقه را به 30 دقیقه تبدیل کنید.
سپس می‌توانید به افرادی که با شما در ارتباط هستند بگویید هر نیم ساعت یک‌بار موبایل خود را نگاه می‌کنید که آن‌ها هم بدانند هر نیم ساعت باید منتظر پاسخ‌های شما باشند. قدم بعدی خاموش کردن موبایل قبل از خواب است. یک ساعت قبل از خواب موبایل‌تان را خاموش کنید و در اتاقی دیگر بگذارید. درست است این کار بسیار مشکلی خواهد بود اما جواب دادن تلفن وسط خواب شما را بدخواب می‌کند. هم‌چنین اگر از زنگ ساعت موبایل استفاده می‌کنید می‌توانید یک ساعت زنگ‌دار تهیه کنید و کنار تخت‌تان بگذارید.
