نکاتی برای نصب دوربین مداربسته در مراکز بهداشتی درمانی

طراحی نقشه جای‌گذاری دوربین‌ مداربسته در مراکز بهداشتی و درمانی می‌تواند چالش‌ و دشواری‌های بسیاری داشته باشد. بسیاری از مراکز بهداشتی - درمانی مانند بیمارستان، خانه سالمندان، کلینیک درمانی و تیمارستان با خطرات امنیتی ویژه‌ای روبه‌رو هستند که باید جای‌ گذاری و مدیریت دوربین‌ مداربسته متناسب با آن‌ها صورت گیرد.

اگر فرایند طراحی نقشه‌ی جای‌گذاری دوربین‌ مداربسته با دقت و آگاهی کامل انجام شود، این تجهیزات می‌توانند در نظارت شبانه روزی مراکز درمانی و بهداشتی بسیار کارآمد باشند. در این مطلب به بعضی از فرایندهای پایه‌ای طراحی نقشه جای‌گذاری دوربین‌ مداربسته از قبیل ارزیابی خطرات امنیتی، مشاوره با مسئولان مرکز، انتخاب و نصب دوربین‌ مداربسته، سازماندهی نظارت و استاندارهای دوربین‌ مداربسته خواهیم پرداخت.

مراکز بهداشتی و درمانی بخش‌های مختلفی از قبیل اتاق عمل، مشاوره و بخش‌های ویژه دارد. هر کدام از این بخش‌ها عملکرد متفاوتی دارند. شرکت دادن کارکنان مانند خدمه پزشکی، مدیریت مرکز و نگهبانان در ارزیابی خطرات امنیتی مشاورین امنیتی را در درک کامل خطرات خاص هر بخش کمک خواهد کرد. مردم عادی می‌توانند خطرات امنیتی پیش پا افتاده را تشخیص دهند اما فرایند ارزیابی خطرات خاص هر بخش را با جزئیات کامل مشخص می‌کند. بعضی از خطرات احتمالی که نصب دوربین‌ مداربسته می‌تواند از بروز آن‌ها جلوگیری کند شامل خروج بیمار از محل درمان، ممانعت از دسترسی افراد ناشناس به قسمت‌هایی که تنها ورود پرسنل به آن‌ها مجاز است، درگیری میان بیماران و یا بیمار با کار کنان محل و  ممانعت از ورود به محل‌های حساس مانند محل نگهداری دارو، جلوگیری از بروز تهدیدهای بیرونی مانند سرقت است. نصب درست دوربین‌ مداربسته باعت ایجاد حس امنیت در میان کارکنان و هم‌چنین بیماران می‌شود.

درک درست از خطرات درونی و بیرونی محیط‌های بهداشتی - درمانی به فرایند طراحی نقشه جای‌گذاری دوربین‌ مداربسته کمک شایانی می‌کند و ضریب امنیت مرکز را افزایش خواهد داد. برای کسب اطلاع کامل از خطرات موجود باید با مدیران و کارکنان اجرایی مرکز بهداشتی - درمانی گفتگو کرد و از آن‌ها مشورت گرفت. معمولا کارکنان اطلاعات مفیدی از چالش‌های روزمره‌ای که با آن‌ها روبه‌رو هستند را در اختیار کارشناسان می‌گذارند. مدیران نیز می‌توانند تصویر بزرگ‌تری از مسائل امنیتی مرکز را از طریق دوربین‌ مداربسته به دست آورند. ممکن است تا کامل نشدن طراحی نقشه‌ی جای‌گذاری دوربین‌ مداربسته، تمام خطرات موجود مشخص نشود. بنابراین مشاور امنیتی برای درک کامل از ریسک‌های موجود می‌تواند بعد از تکمیل شدن نقشه‌ی دوربین‌ مداربسته ارزیابی دیگری را نیز انجام دهد.

به منظور درک درست از عملکرد هر بخش مرکز، مشورت با تمام افراد که به نحوی عهده‌دار مسئولیتی هستند در طراحی نقشه جای‌گذاری دوربین‌ مداربسته بسیار حائز اهمیت است. این افراد ممکن است از مسائل امنیتی و تکنیکی نصب دوربین‌ مداربسته اطلاعات محدودی داشته باشند، اما کارکنانی که در هر بخش از مرکز بهداشتی - درمانی کار می‌کنند نظرات و عقاید خاصی در رابطه با نحوه جای‌گذاری دوربین‌ مداربسته دارند. بنابراین پاسخ دادن به تمام انتظارات امری دشوار است. کارشناسان دوربین‌ مداربسته باید از توان مالی مرکز اطلاع کامل داشته باشند و متناسب با آن عمل کند. به دلیل شرایط ویژه‌ی مراکز سلامت روان و نیازهای بیماران، انتخاب محفظه دوربین‌ مداربسته بدون درنظر گرفتن موقعیت هر بخش ممکن نخواهد بود. در جلسات مشاوره باید این سطح از جزئیات مطرح شود. به طور مثال بیماران با اختلالات روانی می‌توانند محفظه‎های استاندارد را به راحتی بشکنند و از آن‌ها به عنوان سلاحی برای صدمه زدن به خود و سایرین استفاده کنند.

یکی از اصلی‌ترین چالش‌های نصب دوربین‌ مداربسته در مراکز بهداشتی - درمانی حفظ حریم خصوصی بیماران، پرسنل و همراهان بیمار است. بیماران در این مراکز به سطح حریم خصوصی بالایی نیاز دارند بنابراین نصب دوربین‌ مداربسته می‌تواند تهدیدی جدی تلقی شود. اتاق‌ ایزوله یکی از بخش‌هایی است که ممکن است در آن دوربین‌ مداربسته نصب شود. این نوع اتاق‌ها برای بیماران با وخامت اوضاع که نیاز به معاینه و مداوم پزشک دارند مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور معمول پرستاران مسئولیت نظارت بیماران را برای جلوگیری از صدمه زدن به خود بر عهده دارند. به طور خاص در مراکز سلامت روان وجود دوربین‌ مداربسته می‌تواند باعث ایجاد حس ناامنی در نظر بیماران شود.

راه‌های بسیاری به منظور ایجاد تعادل در سطح نظارت و حریم خصوصی وجود دارد. بهترین گزینه برای اتاق ایزوله استفاده از دوربین‌ مداربسته مخفی است. استفاده از دوربین‌ مداربسته مخفی باعث می‌شود تا افراد احساس ناراحتی و صلب آرامش نداشته باشد. اگر هم از دوربین‌ مداربسته عادی استفاده می‌شود باید از نوع کوچک و مسطح آن باشد و قابلیت نصب درون دیوار و سقف را داشته باشند. هم‌چنین می‌توان برای جلب توجه کمتر از محفظه‌های استتار شده و همرنگ دیوار استفاده کرد.

در صورت نصب دوربین‌ مداربسته باید همه پرسنل و بیماران از آن مطلع شوند. اطلاع پرسنل و بیماران از این مسئله باعث می‌شود حس نقض حریم خصوصی آن‌ها کاسته شود و پذیرش آن را نیز افزایش دهد. 

در بسیاری از مراکز سلامت روان استفاده از محفظه و قاب استاندارد برای دوربین‌ مداربسته توصیه نمی‌شود. علت این است که بیماران دچار اختلالات روانی ممکن است از آن‌ها برای آسیب زدن و حتی حلق آویز کردن خود استفاده کنند. برای حل این مشکل طراحان باید از استاندارد BS EN 62262:2002 مطلع باشند. این استاندارد در رابطه با ایمن سازی تجهیزات الکتریکی از طریق نصب محفظه و قالب است. نکته ‌ی دیگری که باید در رابطه با محفظه دوربین‌ مداربسته در نظر گرفت میزان انعکاس آن است. اگر میزان انعکاس محفظه زیاد باشد، می‌تواند باعث تحریک بیماران دچار اختلالات روانی شود و به همین علت دست به رفتارهای مخاطره آمیز بزنند. بنابراین بهتر است از محفظه‌های مات و کدر استفاده شود.

در بعضی از بخش‌های بیمارستان مانند بخش سلامت روان نیاز است از دوربین‌ مداربسته ضد لیگاتور استفاده شود. کلمه ضد لیگاتور به این معناست که از آن نمی‌توان به عنوان وسیله‌ای برای حلق آویز کردن استفاده کرد. به همین علت این تجهیزات عمدتا مخفی شده و میزان تحمل بار کمتر از 15 کیلو را ندارند. این امر باعث می‌شود که بیماران نتوانند از آن برای حلق آویز کردن خود استفاده کنند. 

فراهم کردن تمام این شرایط برای نصب دوربین‌ مداربسته دشوار است. تا حد امکان کارشناسان از دوربین‌ مداربسته که قابلیت قرارگیری در دیوار را دارند استفاده می‌کنند. اما این مسئله دید 360 درجه دوربین‌ مداربسته را کاهش می‌دهد. در محیط‌های باز مانند حیاط نیز باید از محافظ‌هایی که کمترین نقاط برای نصب طناب را دارند استفاده کرد.

ضبط کردن فیلم‌های دوربین‌ مداربسته در مراکز بهداشتی - درمانی همیشه ضروری نیست. کاربرد اصلی دوربین‌ مداربسته نظارت و جلوگیری از بروز حوادث ناخوشایند است و در اکثر مواقع نیازی به بازبینی مجدد حادثه نیست.

جلوگیری از بروز آسیب دیدگی بیماران هدف اصلی در بیمارستان‌هایی است که برای نظارت و عکس العمل به موقع پرسنل امنیتی دارند. اتاق نظارت برای کنترل تمام بخش‌ها باید مجهز به چندین سیستم نظارتی باشد. با این وجود به دلیل اندازه‌ی اتاق نظارت و محدودیت‌های بودجه، شاید این امکان برای بسیاری از مراکز وجود نداشته باشد. در بعضی موارد عمل نظارت در اتاق پرستاران انجام می‌شود که در این صورت این نظارت جزء شرح وظایف پرستار خواهد بود.

حتی در بعضی شرایط ممکن است پرسنلی برای نظارت وجود نداشته باشد که در این‌صورت تنها از دوربین‌ مداربسته برای پیشگیری و بازبینی واقعه در صورت بروز می‌توان استفاده کرد.

برای حل بسیاری از چالش‌های پیش رو در طراحی و اجرای دوربین‌ مداربسته باید چند استاندارد را مد نظر قرار داد. کارشناسان مربوطه در طراحی سیستم دوربین‌ مداربسته باید از این استانداردها مطلع باشند.

از استاندارهای مهم در زمینه‌ی نصب دوربین‌ مداربسته در مراکز بهداشتی - درمانی می‌توان به استاندارد AS4806:2008 و AS4485:1997 اشاره کرد. 

این مطلب با هدف ارائه نکات اساسی و پایه‌ای نصب دوربین‌ مداربسته در مراکز بهداشتی - درمانی ارائه شده است. دوربین‌ مداربسته به‌عنوان بخشی از سیاست نظارتی و امنیتی درنظر گرفته می‌شود که هماهنگ با دیگر زیر مجموعه‌ها برای رسیدن به بهترین سطح تعادل میان نظارت، حریم خصوصی و امنیت کار می‌کند.